Alle inzendingen van M

Ik kijk naar de wekker Is het reeds zo laat ? Waar is het uur gebleven dat in mijn hoofd nog staat ? Het holt ons reeds vooruit, kon niet wachten, richting zomer en zomerse gedachten wanneer de zon, pas laat, haar ogen sluit De zomer, met altijd te weinig uren waarin wij, in zwoele zomernachten, diep elkaar in d'ogen turen En…

Liefde is een uitnodiging voor passie, pijn en verdriet wie 'm niet aanneemt kent de ware liefde niet…

vlieg zo hoog je kunt tjilp, tjilp zo hard als je kunt vederdonscadeau…

mijn hart is ontzet en huilt voor kinderen die ik zoveel beter zou willen toewensen dan geboren worden in een wereld zonder grenzen en opgroeien onder het juk van ontaarding door perversiteit geen volwassenen of ouders, maar wrede verslaafden die zonder spijt en impulsbeheersing de uit eigen vlees en bloed geboren ziel overmannen, barbaars…

koffiekan theekan waterkan stroopkan pekan jerry kan ook besmetten kan tja, alles kan en ook niet betekent dat dan dat je persé koffie gaat zetten thee lang zal trekken water laat lekken met stroop wilt pekken noten gaat snacken de neus moet bedekken om achterdocht te wecken de mondkapdealer's kas te spekken en formatietijd…

Alles is liefde herinner dat elk moment ook wanneer dat vermoeiend en verwarrend lijkt…

In de schaduw van je hart kan elk afscheid veilig schuilen, niet geraakt door het licht, niet gegrepen door sentiment, alsof het niet hoeft te bestaan. Toch ben je wel dat pad gegaan, waarbij zoveel momenten jouw ware kern hebben ontmoet en de oorsprong van jouw wezen steeds weer wisten te beroeren. Iedere ervaring in de herinnering opgezogen…

Luister dierengeluid helder en intens roept schreeuwt om de aandacht van jou en ieder mens voor schoonheid zo wonderlijk waarachtig zo puur en verlangend naar liefde erkenning en de wijsheid diep verscholen in de natuur van jou en ieder mens…

'burgertje pesten' dat is Macron's 'leiderschap' om zijn machtswellust op de spits te drijven daar ook vele Fransen nog sceptisch blijven en niet iedereen in de vaccinatie trapt liep hij ooit (als een kind) met Trump hand in hand hoe infantiel doet ook nu weer deze kleine tiran Met de Italiaanse inquisitie weer leven ingeblazen wordt…

Daar sta je in een sitl overwegen zonder bewegen het lichtje in de top is gedoofd de batterij is op jouw charme is tanende, zo ook jouw kracht jouw kleur verbleekt je hebt jouw taak in alle glorie volbracht geen geluksgroet voor jou in dit nieuwe jaar want jij wordt naar de branstapel gebracht…

mooier dan mooi is het, met wijsheid, liefde, respect en plezier te leven om in staat te zijn te vergeven en iedereen een hoopvol en vooral Gelukkig Nieuwjaar als groet mee te geven…

Handmatig uit hout gesneden bladeren omlijsten zijn woonst Voor het kind is hij een mysterie Voor de oude man een boodschapper Zware dennenappels hangen onder zijn huisje als roerloze kegels omdat hij zonder hen zijn taak niet vervullen kan Zo vlug hij verschijnt Zo vlug hij verdwijnt Een krakend houten deurtje opent bij aanvang van de nacht…

nu eerst witte ijsbloemen op transparante ramen een uitgestrekt sneeuwdeken over kale velden witte wilde zwanenparen in laaggelegen polders vele witte sneeuwklokjes in de bladerloze bossen en langs bevroren beken het is niet donker het wordt niet grijs stralend is de winter met sneeuw, hagel en al het ijs…

soms is er iets verloren gegaan zonder dat je precies wist wat maar daar het niet meer terugkeerde terwijl je in de veronderstelling verkeerde dat het blijven zou, omdat jij dat zo graag wou ga je onder ogen zien dat het voor altijd zal voortbestaan, nu in een traan totdat je verkiest dat elk pijnlijk verlies een warme herinnering biedt…

soms is er iets verloren gegaan zonder dat je precies wist wat maar daar het niet meer terugkeerde terwijl je in de veronderstelling verkeerde dat het blijven zou, omdat jij dat zo graag wou ga je onder ogen zien dat het voor altijd zal voortbestaan, nu in een traan totdat je verkiest dat elk pijnlijk verlies een warme herinnering biedt…

waar geen wil meer is en motivatie ontbreekt is elke weg weg…

Hoe oranje is weer ons Nederlands leger langs de baan, onder de zon toen het ooit voor onze Max begon droomden we al van zijn wereldzegen nu is hij daar dichterbij dan ooit als hij zand in de ogen van Hamilton strooit…

een beer van ijs leek niet goed wijs toen hij ging liggen zonnen naast hem lagen twee nonnen ook beiden van het beergehalte zonder nongekrijs zijn berenhart smolt bij het zien van beide nonnenberen toch kon het hem niet deren dat beide nonnen krijsten nu in een plas van ijs…

Daar stond hij met zijn glas omhoog niet voller dan zijn gedachten hij stond al lang te wachten maar niemand geloofde wat hij loog zijn hoofd werd moe, zijn gemoed te zwaar dus liet hij zijn bedrog maar daar achter op de bodem van het glas, voor de afwas…

zodra de dag welterusten zegt de maan haar oor te luisteren legt, de klok zijn wijzers op elkaar hecht, de nachtwaker vermoeid zijn rug recht is 't tijd…

wie ongeluk kent herkent geluksgevoelens elk ander moment…

Een koe vrat een pet op in Schagen het ding moest wel door haar vier magen ze kakte het uit en loeide luid geen boer wil het ding nu nog dragen…

Het leven kan jouw speeltuin zijn werd van hogerhand gezegd. Nog voordat ik ter aarde kwam werd mij dit haarfijn uitgelegd. ‘Kijk’, zei men voordat ik vertrok, om naar hartenlust te leven. ‘Je hebt zelf de keuze, iedere dag, om naar geluk te streven.’ Kijk wel goed uit voor al die genen die je van je wip willen trekken. Je herkent ze aan…

een deugniet in Kerkrade willde zich in een doopvont baden hij doopte zijn neus en jawel, het is heus hij levert geen streek meer, maar daden…

dat gescheld op RTL4 zit me onderhand stevig tot hier als iets daar niet lukt gaat de kijker gebukt onder ordinair BN'er getier…

De dood wees mij op kleine, interessante dingen: dit is een spijker – zie de Dood - en dit is een touw Ik zie hem aan, een kind. Hij is mijn meester omdat ik hem bewonder en vertrouw, de Dood Hij wees mij alles: dranken, pillen, pistolen, gaskraan, steile daken, een bad, een scheermes, een wit laken ‘zomaar’ – voor als ik eens zou willen…

weinig bezoek, is één van de corona-regels daarover voel ik mij wel wat opgelucht geen plakkerig gezoen of natte babbelzucht dit jaar plak ik gewoon meer Kerstzegels soms komen die regels wel handig uit zo draai je onder saaie verplichtingen uit…

Ik had sinds vrijdag last van een ouderwetse griep want geloof het of niet die bestaat nog steeds maar met wat vitamine C en twee nachtjes zweet plus een halve aspirine heeft deze Christiene in slechts twee dagen de doerak verslagen geen famaceut of pillenkraam kan uit mijn toestand een slaatje slaan alleen Bayer is mij tot vriend…

geef mij jouw woorden echo de klank van jouw hart en ik dans jouw taal…

nootkleurige nukkige novembermaand najaarsschoon natuurlijk nokvol nevels nimbuswolken natten nieuwbouwgevels nagloeiende namiddagzon nuwt neergaand nachtvorst naakt nu novembernadag niettemin neuzelen nietsvermoedend neerfladderende nijlblauwe Nehalennia noegend nabij natuurgetrouwe natte neerslag…