inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.069):

Herfst

Toornige vreugde doet mij rechtop gaan
dwars door de herfstige plantsoenen
waar in het nat verwilderd gras
rillend naast de zwarte plas
een troep verregende kalkoenen
verworpen, onheilspellend staat.

De wind schuift in de glazen wolken
lichtende wakken hemel open
en wervelt glinsterende kolken
omhoog uit gele bladerhopen.
Als gevallen englen hokken
door geen zon meer te verzoenen
in een somber dreigend mokken
daar mijn broeders de kalkoenen.

------------------------------------
uit: 'Parken en woestijnen', 1940.

Schrijver: M. Vasalis
Inzender: ac, 17 december 2006


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 58 stemmen aantal keer bekeken 24.850

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
adew
Datum:
2 juli 2015
Email:
adwelive.com
erg mooi

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)