Alle inzendingen van Marcus

wat Bob Dylan heeft geschreven zal ik nooit kunnen vergeten hetzelfde als Leonard Cohen je kent hem en de geest van Elvis ook die zingt door luister goed hoor! en over Jim heb ik zoveel tekst hij is nog steeds mijn held gek en niet van het geld maar ook techno en André Rieu alles is prachtig Hollandse meesters niet te vergeten Van…

Alles wat ik ben kan ik alleen maar uiten…

Jim ik stapte in bij Port d'Orléans Alles was anders ik was ouder geworden met jouw woorden onder m'n schouders verbergen nog steeds vleugels in wording Le père Lachaise een zonnige dag tot de volgende regen valt Lieve Jimmi rust zacht…

Gisteren toen de maan nog gloeide als een lamp boven het land toen alles nog was zoals het water stil en sereen toen pas besefte ik dat alles tijd heeft en langer leeft als iedereen…

vandaag begin ik opnieuw met leven, de rest wat er om mij heen gebeurt en wat er nog staat te gebeuren. vandaag start alles vanaf waar het ooit begonnen was. o schrift waaruit mijn leven stil en rustig toekijkt naar een tijdperk waar ik opnieuw begin.…

welkom in 2015 we zien maar verstaan geen moer kranten journaal om acht uur vol voetbal en oorlog honger armoe en ik eet morgen de rug van mijn naam haast je niet het is maar vlees welkom tijd maakt ons allemaal simpel vrede op aard…

Alleen de zee weet alleen wat de zee zo hoort te weten misschien is het wel beter zo dat de zee voetsporen in het zand wegspoelt voor altijd alleen de zee praat over een weg wat niet weg is geweest…

Zonder jou valt alles in het niets atomen bestaan en niet niets of niemand zelfs nietszeggende boeken kunnen alleenheerschappij niet kussen zonder jou is alles te ingewikkeld in steen verwikkeld het kan niemandsland wat schelen maar zonder jou is het universum geen klok die draait om jou heen jij bent het…

Hokje na hok Kat en muis neem nog een slok en keer veilig huiswaarts muis slechts slecht komt van kwaad boos zijn nog meer pijn dezelfde raad Molukkers en Hollandse smaad slavernij wekt razernij duitsers en voetbal laat alles varen gooi er zand overheen we zitten allemaal op blaren maar zijn allen mens alleen…

Moet ik je dankbaar zijn liefde, dat je mijn ogen leent praat en mijn tong vervreemdt met zachte balsem naar gelieve dat ik verder reik en vingertoppen kunnen tasten aan het fluwelen van dingen me overlevert en een morgenzoen laat zingen, verwachtingen wekt zonder avondlijke donderkoppen? Stil gevoel dat je exploderen doet. Onsterfelijke…

Vijf, vijftien, vijftig, zestig het één na het andere onder de arm van de tijd hetzelfde voorondersteld, vaste vuurtoren, waaruit ik denk te ervaren maar het stevig baken dooft het licht. Zien in het andere aangezicht: het ander na het één het blijft niet te bevatten het is een “geen” teruggeworpen op zijn nest heb ik nog altijd in…

toen je keihard verslaafd was spraken mensen al jij was ooit was afwas de was buiten hangen hij was zij was wij waren hoop doet even gaat alles goed wees niet bang ga je mee en wij leven lang en heel even…

Je laat me dansen Zoals dansen in dit leven bedoeld is alles is helder heeft meer kleur Zelfs op een koude dag als deze laten we gaan swingen op het ritme van het heelal…

Zij spraken op het wad met de bootjes achter zich in ondiep water en de zon naar het Westen toe haar kracht verliezend valt in stijgend water. Over wat er gesproken werd op het intussen ondergelopen wad? De bootjes dobberen weer, het anker gelicht, golvend de koers zeewaarts aangehouden, verdwijnen ze samen met de zon in de nacht…

Zomaar een zondag zonder eigenheid, ergens verloren de vochtige lucht, als mistig verdriet kan niet bekoren, vadsig denk ik aan een bericht onder omslag. Even wazig als het weer, kleuren in besluiteloosheid en twijfel: verzenden of verscheuren het commando verschaft enkel hartzeer. Tot weerzien zeggen, weten dat aangezichten vervagen als…

Een hond blaft op het erf van een klein huisje vlakbij het panbos daarin zit een ritme waar ik u tegen zeg meegenomen bagage pleur het ergens neer in hoek van mijn part dat deel waar deelnemers steeds meer lichtere vormen aannemen doe het maar wel op je eigen manier er bestaat geen zin Zonder lucht tussen letters materie van het…

De kubus doorbreken En de cirkel geef je een gooi Alles willen doorspreken soms was het wel mooi geweest is geweest op is op Weinig tot veel geweest De vlinder weer terug tot pop eigenlijk was het veel eerder klaar zonder een echt laatste hoofdstuk je ging maar, en ging maar door, maar de tijd heeft je tuk genomen…

Altijd als ik aan je denk houd ik m'n adem in de tijd staat even stil je betekent voor mij zoveel alsof sterren gemaakt zijn van jou grijs groene ogen bewegend in een lach er is geen mooiere vrouw met jou leef ik echt ten volste iedere dag de zee zingt met ons mee het lied der liefde het verleden wordt het heden we lachen om een drieteenstrandlopertje…

Dichter komen, de kring sluiten be-doel je dat vandaag? Het samenzijn weegt op de dingen verdwenen in het leven zelf ongemerkt, vervangen of vervormd Zonder tijd alleen ver-anderen wars van onbestaand verleden zonder verborgen oorzaak. Verstoken van iedere toekomst alles is volbracht, ver van goed en kwaad gekooid in structuur van vreugde…

Laat los ik ben gelukkig zo alles wat ik ben dank ik ook aan jou er is een geheim zoek het niet en ook jij vindt het geluk…

Als ik iets heb geleerd is het wachten wachten op de bus wachten in het hier en nu wachten op de tram wachten op de blues maar het meest nog het wachten op jou dat was het wachten vooral waard…

Nog steeds komen woorden opdagen uit het niets als een slang van letters Glijdende verhalen als een puck zo snel op glad ijs schrijft het schrift zichzelf een weg door de muren van onwetendheid Bestaansrecht als een totempaal boven het water dat volledige ingaven geeft tot ons gegeven leven waarin alles past als een puzzel van onwetendheid…

Blad na blad laat je ze vallen wegwaaien met een poolwind gecreëerde demonen die het vergallen Het is uiteindelijk het lied dat wint Legende in jezelf maak er hetzelfde feest van elf na elf Er bestaat niks wat niet kan, niet dan? alles is lijden en daarna komt de lach eventjes is het oerstil in je diepste angst maar weet dat je verder…

Een miljoen zal me gestolen zijn vuilnis, tonnen gestort op een open wond vol venijn bijeengeraapt geïllustreerde verdoofde beren alleen het levensverhaal proberen te begrijpen het hoogste haalbare is iedereen respecteren cliché ratrace ratrace Kompas is mistig opgeven om opgegeven te verkomen en richting in listig land…

Het gras blijft groeien groener dan groen wie blijf bloeien blijft dit doen blijft lekker doorgeven en alles blijft geschreven we blijven dit doorgeven dat heet plezier in het leven Verenigde vredespijp Gewoon leip rijp altijd…

Het dorp de rug gekeerd, niet meer omgekeken Lots lot voor ogen Nimmer komt een wending opgeslorpt in groter gebeuren waarbij dode bladeren verzeilen in riolen Het wordt stil in de herfst van leven alleen het hart heeft nog te lijden van dit verlaten stille dorp…

Uit handen geregen tussen dromende vingers gegleden: verdwenen kinderstemmen, ergens toegedekt zonder spoor, zonder zerk, zonder treuren alleen stilte begrenst Door reuzelende bladeren dievelings Over het mos geslopen En gestopt door droge dennennaalden. Lege bossen, die mijn zoeken staken vluchten doen naar stadsgewoel waar huizenrijen…

Niets is sterker dan het gevoel van vrijheid.…

Toen wat dagen geleden verdwenen verdwaalde regen onder een bloedrode maan waarheen wist geen mens en waarvandaan komt een geest Een fles binnen met een liefdevolle boodschap alles zwicht onder licht dat op een manier van magie gebonden is…

Het valt te verklaren de moedigste Hollanders zijn de leidenaren.…