Vroege herinneringen
Daar is de lente:
toen je op vakantie verscheen.
We joegen op vlinders doorheen
het mulle zand, mijn lopende lijfrente.
We hoorden het Liefdeslied
van bomen en vogels,
gezongen door licht-kogels.
De kus op je wang: vol eerbied.
Onvergetelijk toerden we in blauw-azuur,
vergaten tijd in dolende bossen
vakanties verzwinden in het laatste uur.
Herinneringen vergen alleen het torsen
van wazige beelden, nieuwe woonwijken in vroege uren.
Hoe kan ik me van uw afscheid verlossen?
Geplaatst in de categorie: emoties