Alle inzendingen van Paul

De oude heer: Danseresje, danseresje, Zoveel honderd in de maand, Word prinsesje, word prinsesje Tegen zoveel in de maand. Zoveel in de maand bespaard, Dikwels 'n cadeautje, O, m'n mooie vrouwtje, Is dat niet je liefde waard? En daarbij ik ben geen lastig heer, In de week kom ik maar zoveel keer, Nooit of nimmer meer…

De Verliefde Asperge Ik lag met jou in hetzelfde bed. We sliepen wel rechtop. Jij stak er net wat bovenuit, vandaar jouw blauwe kop. ‘k Was stapel op jouw lange lijf, dat mag je nu best weten. Ik vond jou echt een reuze-wijf: gewoon om op te vreten. Laatst droomde ik de hele nacht aan één stuk door van jou. Jij werd mijn bruid, mooi…

Als ik thuis kom van het jagen, neem ik meestal snel een bad. Dat is sinds kort zo m'n gewoonte, omdat ik laatst vol teken zat. Kennelijk moeten die mij hebben, misschien heb ik wel lekker bloed, alleen ben ik daar niet zo blij mee, omdat ik dan steeds krabben moet. Laatst was ik weer thuisgekomen, ik voelde werkelijk overal jeuk en moest…

Sleutel Innerlijk gevoel achter tralies Verlangen in mijn lichaam Liefde opgesloten in mijn hart Voor jaren die voorbij zijn gegaan De handreiking is afgeslagen Het verlangen blijft onbewogen De zorg kan niet weg De troost staat op barsten Er is niemand die het ontvangen kan Er is niemand die het krijgen mag Mijn hart zit op slot…

Een mooie vrouw is langs me heen gegaan; Heel even bleef zij staan En keek mij aan; Toen is zij weer haar gang gegaan. Was zij blond Of was zij zwart? Ik weet niet meer. Alleen heeft zij me 't hart In de fluwelen avondstond Oneindiglik gewond; En 't doet me nu zó zeer, Dat ik lauwe tranen weende, Langswaar zij henen ging, Latend…

Het Waterhoentje Aan de Korte Prinsengracht stond een vrouw die eens mooi moest zijn geweest Aan haar zwaar verzorgde uiterlijk zag ik dat ze dat nooit had kunnen vergeten Ze keek verbeten naar beneden en gooide met veel kracht grote stukken brood Op het ijs vastgevroren en wanhopig zat een waterhoentje Midden in een kring…

Patser in geborduurd fluwelen vest. Geringschattend lachje in zijn snavel. Cortéz onder de vogels; ik kwam hem in Central Park bij honderdtallen tegen. Wat zou het dat hij alles onderpoept? Witkalk bij tonnen vol geloosd op heren, auto's, stoepen. Heeft schijt aan ons en geef hem eens ongelijk. Spreeuw, kakkineuze dandy, weet het best: Alles…

Zo ook gaat de geliefde Mitri Karamasoff dood Ons op de schouders valt nu laat en schuin de schaduw des Iwan Om het lijden dankbaar worden en schijnbaar blijde het scherpe vechten van spin en bij verbeiden Soms reeds is schoon mijn hand gesloten alsof er geen verlangen over mijn…

Ik loop langs grachten, pleinen en door stegen, bezie de stad die trots is op de stad Al hebben, wie er wonen, het gehad met dromen die ze hadden maar nooit kregen want ‘toen’ is lang gekoesterd maar belegen de humor die je zocht, klinkt nu zo plat Wie lacht nog als ie moe en afgemat zijn wielklem kwijt wil raken in de regen? Maar kom…

Vanmiddag kon ik zo mooi fluiten - nee mooi is niet het goede woord zelfs fluiten niet - maar ik liep buiten en wist, want voelde me gehoord Geen kind'ren die hun ruzie staakten geen prachtvrouw die verliefdig keek geen zon die alles lichter maakte en weer thuis bleek ''t dezelfde week maar toen ik floot, vanmiddag buiten, was alles beter…

De hemel is met muizenhuid bespannen en insecten zitten met lood gevuld op straat als het geluid van brekend glas verbaast. Men ziet een hand die fles na fles de hand is van een prototypische bedelares! Ze ademt in en uit en dan vallen er woorden (het, is, roestig) naast de glasbak uit haar mond. Muizenhuid. Lood. -----------------------…

Deze oefening is niet de eerste de beste Deze oefening liegt er niet om Je moet ervoor in snelle auto's springen En uren en uren drinken En uren en uren zeuren En uren en uren drinken en drinken en zeuren Met het zweet in je handen De opgezwollen krampen In je linkerbeen voor verdragen Met het zweet in je nek Met het zweet op je voorhoofd…

En dan, als elke zakdoek nat, het laatste woord gesproken is, de blikken rusten op de kist, dan kiest zij voor het middenpad. Ze heeft geen plan, het hoofd omhoog, zo zonder angst alleen verdriet Ze kent haar plek, die had ze niet. Weet niet meer wie met wie bedroog Ze heeft een afspraak met de dood, met wat het was, komt nooit meer terug. Ze…

Ik zie een kleine mens halverwege de akker staan in een zachte najaarszon. Gebogen, bijna biddend. Hij ziet me niet. Zijn handen steeds opnieuw de aarde tegemoet, verzorgend, bewerkend, liefhebbend. Zijn lichaam in diezelfde schoot nu, omarmd. Als ons iets is geleerd, dat in de aarde niets sterft maar slechts wacht op nieuw leven…

Nee, ik ben niet blind Ik lees de kranten, ik zie het journaal De honger, de oorlog, ik ken het allemaal Een huilend kind huilt in elke taal altijd als een kind Nee, ik ben niet blind En ik ben niet doof Niet doof voor de roep om een mensenbestaan maar hoor veel te hard de soldatenlaars gaan Ik hoor het geweervuur als drumsolo's slaan de…

Doe maar niet, laat mij je verzinnen zo lief en je hoeft niets te doen Ik lieg mijn leven zelf wel leuk, denk diepe dingen van beminnen Zo heb ik je prachtig kunnen maken, kon ik je kleuren zoals ik wou gaf je geluid, tekende je lach en een hand om blozend aan te raken Nu woon je in mijn hoofd, mijn weten je pakte tassen hart en koffers…

Lees mijn woorden hardop opdat ze zachter klinken Zing mijn zinnen vloeiend zodat ze minder stokken Leen mijn stem desnoods omdat ik zoveel zachter praat dan schrijf Maar tot dan: lees mijn zinnen liever dan ik ze schreef, zoveel liever dan ik ben…

'k Gaf hem tekst in al mijn jeugdverhalen hij was mooier dan ik ooit ervaren had 'k Verzon gebaren die ik bleef herhalen om maar te geloven dat ik hem aanbad 'k Vergaf de ruzies en mijn blauwe plekken hij had simpelweg de goede woorden niet 'k Weet, zijn oorlog bleef hem nekken de tranen die ik huilde, waren zijn verdriet 'k Voelde mijn…

Elk verdriet nog eens gekoesterd, elk verlies opnieuw beleefd Bij alle pakken neergezeten, de namen met pijn er op gekleefd Me dagenlang zo klein geweten, bij elk angstje weer gebeefd Dan bel jij aan, het zwart verwoestend, en je roept: kom op, je leeft! Jouw borsten worden kinderduinen, jouw vrolijkheid mijn speelterrein Jij bent,…

Een opgerolde glanzende bos beige haar rekt zich plotseling uit, een bek spert zich geeuwend open, slaat weer dicht, amandelvormige, diepblauwe ogen kijken spiedend om zich heen, het verleidelijke geluid van brokken op een schoteltje laat kat spinnen en watertandend naar de keuken kwijlen, de aanval wordt nog niet ingezet, ogen richten…

Elk verdriet nog eens gekoesterd, elk verlies opnieuw beleefd Bij alle pakken neergezeten, de namen met pijn er op gekleefd Me dagenlang zo klein geweten, bij elk angstje weer gebeefd Dan bel jij aan, het zwart verwoestend, en roept: kom op, je leeft! Jouw borsten worden kinderduinen, jouw vrolijkheid mijn speelterrein Jij bent, hebt geen…

Ik heb al wat Ik bezat Mijn enige schat, Mijn groot hart gegeven. En wat heb jij de liefdedronken Jongen Die ik was, geschonken?…

Het Noord-Atlantisch licht valt zacht als wisselgeld over het terras van Café Brasilien. Welkom. Hier viert men deze twintigste-eeuwse 24 uur in luchtigste bedrijvigheid. Obers serveren Zij schenken port en aandacht aan de mannen en de vrouwen of leunen zacht als op een enkele toon tegen de groene tafeltjes. En zo ook: chipolata kiwi koninginnebestek…

Ik mis jouw pracht Je tenenlopen Jouw even weg zijn en weer terug Een kus die blijft De kleine ruzies Het weten: dit gaat veel te vlug Want ik werd schaduw, jij steeds lichter Jij danste leven, ik bleek mank ik maakte ruzie, jij gedichten Nu zit ik hier met al je foto’s op de bank Zo gaat het dus Dit heet dus sterven Dat jij vertrekt en…

Doe maar niet, laat mij je verzinnen, zo lief en je hoeft niets te doen Ik lieg mijn eigen leven leuk, maak zachte dromen van beminnen Kijk hoe prachtig ik je kan maken Je kan kleuren hoe ik 't wou ik geef je stem, teken je lach, een hand om blozend aan te raken Je woonde al in mijn hoofd en weten Jij pakte je koffers al eerder uit en…

En ik? jaloers op de zon die 's avonds weliswaar verdwijnt maar - naar men zegt - voortdurend schijnt op haar balkon. En op die blije nachtjapon die straks dan wel de wasmand vult maar nachtenlang haar lijf omhult als ik dát kon...…

Mijn liefde is overdreven ik ben komen en gaan zoek mijn plek en stilaan proef ik hoe mijn leven naar me tast, als gekende hand me mezelf doet kennen me voorzichtig leert wennen aan gevoel en verstand Soms herken ik me slecht woon in twijfel, ontkenning niet gewend aan gewenning van hoe mooi en hoe echt ga ik buiten de paden mijd de…

vanavond, vannacht vlinder ik weersta de walgelijke wanen van eerlijk echt en eenzaamzijn van sorry, somber, niet meer samen van nacht en morgen weet ik niet verdriet verergert vast mijn hopen ik voel me leeg, zo vol verdriet ontken die stomme samenlopen ik vloek, scheld god uit en ik huil roep, jij moet altijd bij ons blijven ik snuit…

Ik heb geen groene vingers, maar jezus, kijk die tuin daar moet iets aan gebeuren, dus ruim ik braaf eerst puin De distels van gisteren, snoei de haag van vandaag maai het gras van gedachten, vorder traag maar gestaag met wortels van domheid, dood insecten van perfect scheur de waas van behagen die de bodem afdoende bedekt En dan…

Beloof me dat je niet mezelf zult zijn, dat je niet mij 't hoofd breekt. niet op mijn buik jouw twee handen En alsjeblieft, voel mij niet schuldig. niet met jouw handen in mijn haar zit niet met mijn mond vol tanden lach mij niet dood of in mijn vuistje sta mij niet toe je goed te voelen ik hoef jouw hart niet te verpanden Dus wees…