Netgedichten

netgedicht (nr. 46.400):

Ensemble

Als ik al wat ik verwachtte
van het vers vergleden jaar
vergelijk met het gebrachte
dat ik dag op dag ervaar,

vormt ook het meest wèlbedachte
maar een kleurloos commentaar.
In het grijze niet bij machte
te schilderen hoe wonderbaar,

als volmaakt het meest vertrouwde,
ons ensemble zich ontvouwde.
De volkomen symbiose

is de eeuwigheidsprognose
die wij delen dag na nacht –
onverwachtbaar, onbedacht.