Alle inzendingen over Sonnet

Hij schreef zijn sonnet snel, maar 't was geen snelsonnet. (Het was ook geen sonnet.) Wat was het eigenlijk wél? productietijd: 1 minuut 28 seconden receptietijd: 4 seconden…

Treur niet langer om mijn dood dan 't trage dreunen van de droeve klok die tijding brengt aan deze lage wereld dat ik gevlucht ben en bij wormen dwaal: Neen, als jij deze regel leest, vergeet de hand die het schreef; om liefdeswil: Geen droefenis is mijn herinnering waard, als aan mij denken jouw zoete hoofd ontrust. O, als jij ooit een…

Sonnetten hier, sonnetten daar! Een wereld vol sonnetten! Men is er machtig gauw mee klaar In spijt der stipte wetten. Al loopt de zin wel wat gevaar, Daar valt niet op te letten; Het fijne van de mis is maar Ze goed ineen te zetten.…

Als de dag zijn rapheid heeft gedaan de avond vraagt om kaarslicht mijn onrust zich naar beelden richt hoe zal de wereld er weer voorstaan bewustheid suddert snel in opstand mensen laten zich niet meer draperen als duivels en gezindte hen regeren valse beloftes aan een halsband de andere kant toont ‘t goede leven voorgeschoteld als ‘t…

zou ik een snel- sonnet schrijven denk ik, maar ik ben meer kort.-…

Ten Kate, Sonnet op het Sonnet…

Mijn lievlings-plekje in 't woud, waar 't groene dak Een blauwer schoort, en schemer-schijn doet dalen Op levend loof en vol-getroste tak, En zonnegoud langs blader-goud laat dwalen - Vaarwel, vertrouwde stilte! waar ik sprak Wat nooit mijn hart tot mensen kan herhalen.... Gedachten-stroom, die uit mijn ziele brak, Vloei eeuwig-onbegrepen…

het roestig oude hek is afgesloten daar fluistert nog de wind memento mori en zie je afdrukken van kraaienpoten want voor de dood ontvangt er niemand gratie och, doe voor mij het hek nog één keer open en laat mij in het wit dan binnengaan ik zal de namen van de zerken stropen terug de tijd in, laat me in de waan en ergens dwarrelt nog een…

'K zag de aarde zwenken op 't planetenbal, En achter haar wapperde groen en breed Het witomzoomd fluweel van 't slepend kleed, En luchtig woei 't kant van zijn golvenval; Zelf zong tot dansmuziek ze orkaangeschal, En, uit het wolkend zwart van haren, reet Bacchantisch zij de naalden los en smeet 'T rinkelend goud door wijddav'rend heelal…

Sonnetten! zelden zal men u slechts prijzen. Die zal u dom en onbegrijplijk noemen, En gene als boos en goddeloos verdoemen.... Sonnetten, klinkt! U dichten was genieten!…

'k Wil poëzie bedrijven en liggend in m'n nest doe ik m'n allerbest om dit sonnet te schrijven. Het is voor mij geen straf. Ik ben - het zit me mee - al op de helft: de twee kwatrijnen zijn nu af. Nog even twee terzetten. (Die horen in sonnetten, als ik me niet vergis.)…

Zo'n halve eeuw terug leek het nog waar Van twintig maal per dag een sigaret Ging niemand dood, het stond stoer en koket Zie Sartre en Simone de Beauvoir Nu vormt het schèrm een steeds groter gevaar Al jong ontwikkelt, aldus Piaget Het kinderbrein zich tastend en het let Goed op en ziet wat hier past en niet daar Een blokkendoos…

Het lijkt een fluitje van een cent: Het schrijven van sonnetten Maar toch is er een heleboel waarop je dient te letten Het eindrijm zit vaak heel niet mee: wat simpel twee aan twee Terwijl het toch veel mooier is ‘t omarmend neer te zetten Dan heb je nog het metrum, volgens welk sonnetten lopen: Het beste is toch om de pen in ~jambe-inkt~…

Wat is nu het idee van ’t schrijven van sonnetten Waar moet je als beginner goed op letten Oké, denk met me mee, het rijm gaat twee aan twee Waartegen je je makkelijk kan verzetten Wat heel belangrijk is, is dat sonnetten lopen Dat is een kwestie van je onderdopen In ritmische muziek, cadans en dynamiek Totdat die doorzingt in je zenuwknopen…

Picturaal verwoord gebeeldhouwde sonnetten in één pennestreek 13 juli 2019…

Ten Kate, Sonnet op het Sonnet, http://cf.hum.uva.nl/dsp/ljc/kate/sonnet.html Pierre Rawie, No Second Troy, http://www.darnell.scarlet.nl/komliefste/gedicht1132bin.pdf Petrarca en Mont Ventoux, http://www.digischool.nl/ckv1/literatuur/petrarca.htm…

Ik wil me wijden aan een droef sonnet Over ontroering waaraan ik heb geleden Over een ver en onvoltooid verleden En van een snaar die toen werd stilgezet Ik wil me wijden aan een boos sonnet Over een liefde die ik eens heb beleden Over een band die toen werd doorgesneden En van het ijs dat daar werd afgezet Voorbij is nu de tijd die mij…

Er was eens een meisje in Leiden waar ik een sonnet aan wou wijden, maar ’t zat er niet in want na dit begin was ’n limerick niet te vermijden.…

dit versje rond ik heb al mijn hoop op u gezet oh, ik smeek u om genade herschrijf voor mij toch dit sonnet…

Geverfde pop, met rinkelen omhangen, Gebulte jonkvrouw in uw staal' korset, Lamzaligste aller vormen, stijf Sonnet! Wat rijmziek mispunt deed u 't licht erlangen? Te klein om één goed denkbeeld op te vangen, Voor epigram te groot en te koket, Vooraf geknipt, koepletje voor koeplet, Kroopt ge onverdiend in onze minnezangen.…

in verzwegen sonnetten van 14 zinnen leemte schrijven dichters zonder woorden over het chagrijn en het gebrek aan mooi lopende woorden…

Ik hou wel van een huppeltje in een sonnet voor mij hoeft een sonnet niet streng te wezen ik hou wel van een jongetje met een pet ik hou wel van het pimpelen van de mezen ik maal niet om het wapperen van een vlag voor mij hoeft die niet strak en stijf te hangen ik hou wel van verrassingen in mijn dag ik word niet graag door protocol gevangen…

in begin het horten en stoten ontstond totaal geen mededogen had ik van achteren maar ogen achterover teruggefloten kletterend op gevoelige stuit alsmaar ruggelings pijnlijk duiken Michael een poepie laten ruiken daarna is het echt over en uit de laatste keer was me een zeperd het leek wel een salto mortale zoiets krijg je als Jackson…

Ze hunkerde naar schelpen rapen De winters duurden eeuwenlang Het voorjaar kwam maar niet op gang Ze wilde in een duinpan slapen Ze wenste lammerende schapen Het najaar, eeuwenlang in zwang Verloor het van de sterke drang Om warmte bij elkaar te schrapen Ze was haar ware aard vergeten Daar was het om te doen geweest Een engel kan niet…

Wees niet bevreesd voor snelsonnettenmannen In wezen hebben zij een tere ziel Zo fijn besnaard, zelfs af en toe subtiel Ook zijn ze regelmatig overspannen: Ze wenen vaak in een of and’re hoek en zijn wanhopig naar hun Truus op zoek…

Het kind dat met wakkere beentjes fier, Het verse gras opschrikt, en zonder te wijken, Altijd rent voorbij de wind, en mij na laat kijken, De onrust in mij, een gulzig altijd wakker dier Niet te achterhalen tijd, wiens honger graag Verslikt, verslindt alles wat weerloos lijkt En kerend wendt, geen grens bereikt; Voor iedereen te snel…

Sonnets are full of love Chr. Rossetti Sonnetten zijn vol van liefde, dus ik zal Mijn hoogste liefde ook in sonnetvorm uiten, Niets weet ik dan die liefde, niets staat buiten Niets boven haar - zij is mij 't een en 't al.…

Maar als hier een sonnet moet gaan verschijnen, dan zal dat zijn met zuchten en gezweet...…

mist ik sloopte energiek de twee kwatrijnen terzinen werden gretig uitgewist geen rijmklank zou mijn vrijheid ondermijnen ik had mij jaren jammerlijk vergist en nooit meer liet ik een sonnet verschijnen…

Oligofrenen en microcefalen, minkukels in de uitvoering der wet, u dient een echte dichter te betalen. ------------------------------------------------------- uit: 'Duizend sonnetten 1966-1996', 1997.…