Alle inzendingen van Petra

blote voeten in het zand stemmen van water die mij langzaam trekken in de zee van eeuwige rust…

Soms, heel soms, dan kom ik je tegen, boven op de gang als we elkaar passeren. "zal ik hoi zeggen" hoor ik mezelf overwegen, of zal ik me dan weer bezeren? Soms hoor ik het water van de douche stromen, als ik erlangs loop onderweg naar de toilet. Ik hoor mezelf dan denken "zal ik erbij komen", dan is de eerste stap gezet. Soms, soms…

Mijn allerliefste,liefste ben jij, want echte liefde bestaat wel echt. Echte liefde ben jij voor mij, ook al heb ik wel eens anders gezegd. Je voelt mijn verdriet,of lacht met me mee, je laat me in mijn waarde. Als een tropisch eiland in een verlaten zee, ja, jij bent mijn manneke. Mijn mening telt bij jou, luister je naar wat ik zeg of…

Zwarte letters op het witte scherm Een droom die breekt pijnigt mijn hoofd Mijn ogen staren , doen pijn, verstard. Weg illusie, dag werkelijkheid, zo hard. Wakker geschud uit een lange droom Hij was van mij, die van jou was mij onbekend. Hier was het antwoord waar ik steeds op had gehoopt Hard, maar onduidelijkheid had mij verder gesloopt.…

Blikkend door de donkere nacht vallen sneeuwvlokken langzaam in alle rust als gedachten op hun plaats. Ik voel de koelte op mijn huid als strelende vingers die mij raken betoveren zij de wereld in en om mij heen. Stil en geluidloos los ik op in de warmte van je lichaam als een druppel laat ik me meevoeren op de golven van het zijn.…

verwarring als een donkere gloed dat ik zachtjes inadem en wat langzaam mijn ogen vult verwarring wat mijn mond instroomd mijn tong laat spreken zonder taal taal die vol leegte is verwarring als een benauwde warmte wat lichamen laat zweten dat dorst laat drinken drinken zonder verkoeling verwarring als een dichte mist waarin te…

opeens een explosie diep vanbinnen lichtstralen nu gebroken door de nacht donker overal in mijn hart en dromen waarheen nu? rennen, vluchten in de duisternis geen uitweg de schaduw van jou blijft me omringen…

Liefde ben ik En liefde ben jij. Liefde is gevangen zijn, En liefde is vrij. MAAR!! Liefde is, Wat ik mis als jij weggaat bij mij.…

De zon in mijn regen, de bloem in mijn wei. Jouw liefde,mijn zegen, de man aan mijn zij. Laat mijn hart sneller kloppen, laat mij dromen overdag. Een liefde,niet te stoppen, geraakt door toverslag. Mijn allerliefste zonnetje, jij bent mijn gezel. Jij bent mijn amazone, voor eeuwig in mijn soul.…

Wie denk JIJ wel niet dat je bent, mij nog steeds zo te commanderen. Jij met je jaloerse temperament, jij zal gewoon nooit veranderen. Jij denkt mij te kunnen bezitten, want alles is van jou. Het enige wat jij kunt is vitten, de rest zet je in de kou. Mijn beste vriend kun jij niet accepteren, ook al is het tussen ons al een jaar uit.…

Er waait een wind van verre zuiderkust strelend en zacht, Warm en zwoel, Die bij pozen fijngeurig draalt; De gulden kever rust in het fluwelen schrijn der rozen. Het haverveld is van papavers rood, Van korenbloemen blauwt het hoge koren, De ijsvogel flikkert over gracht en sloot waar hennephaar bloeit, Gele naast de ivoren. Nu heeft…

Hij, Die in een vreemd huis, Van uit het venster kijkt over een stille buurt van kleine tuinen, Droomt voor een ogenblik zich veilig thuis. Hij ziet de goudenregen, De warme kleur bruin, Fluwelen violier en, Verder de mooie narcis. Hij vraagt zich af of hij, Wie het gegund is hier te wonen, Niet, Voor een enkel dag, Gerust, Tevreden is…

Lang was de tijd dat ik, Van u gescheiden, Schoonheid die dort ondankbaar heb bemind. Maar 'k weet dat ik u weelden wedervind wanneer ik wil, Als in verleden tijden. Nog zijn mijn schatten: lucht, wolk en wind, Bomen en beken, Bloemen paarse heiden; Alles wat u behoort is van ons beiden: Nog, Moeder aarde, Voel ik mij mijn kind!…

Nu alles faalt, heeft dit nog waarde Voor mij, die nooit één waarheid heeft ondekt; Ik zal van u niet scheiden als deze aarde Mijn poover lichaam dekt. Ik heb maar één geloof: nooit gaat verloren Wat eens de liefde zalig bevrucht, En waar er twee elkander toebehoren Is zelfs de dood geen vlucht.…

Het was een Zondag vreemder vreugde rijk Toen beiden wij door voorjaarslanden gingen langs drassig weiland en begroeiden dijk... Was niet ons min verwondering gelijk Van kinderen wier ogen open gingen? Hoog klonk der merels echotrillend lied, Helblij geluid in het nog winters landschap, Zodat de lente daagde in het verschiet. Hoe voelden…

In najaarsavond, Van het hoge balkon, Kan ik zo goed als eertijds in de velden in den tot groene verganen gloed der zon weer de eerste ster zien rijzen. Maar slechts zelden Heb ik den moed om het verouderd hart met dit weemoedig schouwspel te vertroosten: 'k blijf weigerig omdat ik ben gehard, En keer mijn blik naar 't ongenadig…

Ik slaap en slaap niet, 'k lig hier te wachten op 't bleken van de dageraad. Dit is een nacht als alle nachten. Vergetelheid, droom die vergaat. Daar heeft een haan gekraaid, 't is de eerste die het einde aankondigt van mijn zorgen en mij herinnert aan de teerste zoenen eertijds bij de lichte morgen. De klaarte groeit, de wanden worden…

Als alle tranen in je ogen me konden zeggen wat je voelde, Als de schaarse lachjes om je mond me konden zeggen wat je bedoelde, Dan kon ik je helpen. Tegen je praten. Nu zit je hier stil, Gelaten, ik weet niet wat te doen, Als de glinsteringen in je ogen me konden zeggen wat er was, Als ik je gedachten maar even kon lezen, Terwijl…

Voor mij is het einde gekomen, "uit" zijn al mijn dromen. Terwijl ik hier in tranen lig, Is er geen mens die zich tot mij richt. Ik weet niet wat te beginnen en schrijf daarom deze zinnen. Sterven doet iedereen, Dat hebben alle mensen gemeen. De ene gaat vroeg, De andere gaat laat. En niemand is er mee gebaat. Je kunt er de mens schade…

Nadat hij was weggegaan, Begon de wind te loeien beukte het huis, Gromde de schoorsteen. En ik dacht: De wind zal tegen hem brullen als een leeuw. Hij zal de weg verfoeien. Zeven mijlen verder en niet meer zullen de lippen verkleumd zijn die ik zo verhit kuste, Vergeefs want een kus warmt maar een keer. Langer had ik moeten kussen…

Jij was er, Toen ik het moeilijk had. Je hielp mij toen ik de hemel bad, Om meer geluk in mijn leven. Maar! Jij hebt me alles gegeven waar ik ooit om vroeg. Liefde troost en genegenheid. Nooit is het voor jou genoeg want je blijft maar geven, En daarom weet ik dat jij mijn ridder bent: Die me altijd beschermt en me als geen…

Er is alweer een tijd voorbij sinds jij afscheid nam van mij. Toch is het moeilijk me alleen te weten, Nee ik kan je echt niet vergeten. Soms ben ik nachten lang wakker en lig dan aan jou te denken. Ik ben bang en voel me zo eenzaam. Deze wonden helen te langzaam. Dan zie ik in de ochtend in de spiegel een moe en wit gelaat, Van iemand die…

Je geeft me liefde, Je geeft me kracht, Je geeft me warmte, Het straalt van je gezicht. Je geeft me je gulle lach, Je geeft me je stille verdriet, Je geeft me een liefdevolle dag. Je bent zo mooi als een liefdeslied. Het is goed je naast me weten te hebben. Je gaf me wat een ander me niet kon geven. En wat jij deed zal ik nooit…

Wat ik ook doe, Waar ik ook heen ga, Wat ik ook van plan ben, Jij bent er. Ik probeer je over te halen om te wachten, In een hoekje van mijn gedachten. Maar je bent een invasie. Je zit in de lucht. Bij elke beweging, Kom ik je weer tegen.…

Ik beleef de wereld intenser omdat ik bezig ben de dagen te oogsten. Rare voorvallen, iets vreemds, kleine wonderen. Ik verzamel het allemaal, voor jou. En straks als ik die dingen met je kan delen, Zal ik ze opnieuw ontdekken.…

Toen een hand werd uitgestoken, En je leven leek gebroken. Had ik toch genoeg vertrouwen weer een wereld op te bouwen. Eenzaam hoef ik me niet te voelen, Want er wordt voortdurend aan mij gedacht. Door mensen die het goed bedoelen, Mischien geeft dit idee mij weer kracht.…

Als de morgen de nacht heeft vermoord. En de ochtendmis mijn gevoelens verwoord. Reis ik tot achter de wolken naar een plek. Mijn vluchtkasteel. Mijn eigen stek verscholen op het witte eiland. In de blauwe lucht. De stilte slechts verbroken als de wind zucht.…

Jonge gelukszoekers, die met gesloten ogen de eerste wankelende schrede op het pad der liefde zetten. Struikelen over de eerste de beste steen. Vervloek dan niet de steen. Maar wees hem dankbaar. Dat hij je ogen opent. En leert, Dat blindelingsvertrouwen in de liefde pas na een langdurige en bestendige relatie ontstaat.…

Gedachtenloos verdronken. in de wijn van je ogen, Draag ik je als zevenganzedonzen. Gewichtsloos in mijn hoofd. Soms zweef je op de adem van m'n lied. De wind voert je mee. Maar een kind, Een rieten fluit en een zonnestraal, Of wat bladgefluister. Brengt jou weer terug, Pasklaar in mijn glimlach. Maar vaker nog verblindend zacht, Als een…

Zomaar, Het oog dat waarneemt. Een kind, Tekend haar eigen beeld. Kleuren in een lichtflits, sober, Als de zolder waar ze op speelt.…