Alle inzendingen van Pieter

Ach, mocht ik maar al mijn verloren tijd inruilen Alles weg wat nutteloos is besteed aan trivialiteiten De minuten en zelfs seconden van zinloos huilen Het moeraszompig en drijfzandig klauwend kwijten, aan zinloos gewauwel, geneuzel en zogenaamd genot Egostrelend en dom gebrabbel, m’n eigen ik altijd vooraan De dan mij resterende jaren van kloktikkend…

Liggend in het licht van de warme zon Die voelt aan als míjn warmte Alleen voor mij, zacht brandend Doortrekt mijn lijf als lief vuur Ogen dicht…alle kou glijdt weg De kou die jouw plaats innam Als een sneeuwbui die binnen hing Toen je je deur voor me sloot Nu smeltend mijn verdriet, wegvloeiend Mijn Hart klopt weer vol, je mág weg zijn…

Dansen met jou Is als een zweeftocht door Warme wollige wind Ineengestrengeld, ademvermengd Jouw gezicht tegen mijn wang Je ogen in die van mij Dansen met dansen…. Ik hou van jou Dansend de eeuwige wals van liefde…

Een nevelend waas voor mijn ogen Ik zie door een vliezig grijzige mist Loop struikelkrom half gebogen Botsend, als een blinde toerist Toch…Ik ken de weg, ik weet waarheen Hier naar links, dan naar voor Twee stappen om de tafel heen Ehhhh…. onder die plantenbak door Drie stap rechtuit tot bij de kast Trek de middenla open, zoek het hoekje Even…

Herfst kleurt de bomen Het groen wordt rood bruin en geel een blad zweeft omlaag Peppels in gelid groeiend langs rechte wegen deinend in de wind Vlinder kust een bloem vleugels trillend in de wind een mens ziet het niet Een leeuwerik zingt hoog bij de blauwe hemel zijn lied klinkt op aard De dageraad gloort op de drempel van de…

Ik ben geweest op het grote feest van de donkerblauwe rozen. Ik zag ze staan in het licht der maan die blauwig stond te blozen. En in dat licht zag ik jouw gezicht bij de blauw gekleurde berken. Ik was verrukt en ik heb geplukt de mooiste rozen uit de perken. Ik gaf ze jou, die blauwe rozen. Maar pas bij dag, zei jouw lieve lach,…

(Maart 2008) Elke dag komt ze weer op haar blauwe scooter, Met haar blauwe helm, vanwaaruit ze mij toelacht. Elke dag komt ze weer, voor benzine. Ze schuift haar vizier omhoog, en lacht me toe met haar helder blauwe ogen. En dan klinkt haar stem vragend naar benzine, Die prachtige stem, gevormd door onzichtbare lippen. Elke dag weer…

Zit genietend op het zonnig caféterras Mensjes kijken, kleine ijdeltuitjes Kijk ze paraderen met trotse pas Veel plastic borsten in strakke truitjes Open overhemdjes haar op de tors Dikke billen, hoog gehakt en kortgerokt Gespierd, bruinverbrand, goud op de borst Zo hebben ze elkaar in hun valletjes gelokt Sommige gelukkigen gaan het redden…

Genietend van Hollands vergezichten Die o, zo hersenschonende verre velden Steeds weer wisselende natuurgedichten Die me van rust en stilte en zo vertellen Reizend met de trein naar het volgend oord Wisselt het raam in een lijst vol nieuw geluk Echter, vaak wordt mijn ogenblik ruw verstoord En mijn waasdromig denken slaat schervend stuk…

Scherpscheurend elektrisch gitaargeluid Lange uithalen, hij heeft pijn Zoekend naar zijn verdwenen liefde Vibraties, snerpend uit mijn boxen Loopjes, trillers en soms gedreun Tranen wellen op in mijn ogen Ik voel mee, mee met zijn leed Waar is ze toch? waar is ze heen? Het jankend en gillend snaargekrijs Langzaam afglijdend naar zacht gesoes…

Terwijl de minuscule miertjes zachtjes krioelend door de poreuze pudding van takjes en blaadjes kropen was er even ruimte even een moment van stilte die geen plaats kent op het kleurenpalet, of toch? Het is allemaal niet meer duidelijk ambivalentie neemt de overhand paniek slaat toe de vuurrode bank dreigt te verkleuren onder de omineuze…

Paarden lopen door nat bedauwde grassen Hun graasscheurend geluid versterkt de rust Dof klompkloppend klinken hun passen En hoor ver weg… een koekoek.. vol van levenslust Ochtendmist bepareld alles met zonnegoud diffuus licht begroet de nieuwbakken dag Het muisje rept zich vanuit het onderhout Spinnekop kruipt langzaam over z’n bedauwde rag…

Wandelen langs de volle kraams Kaas met eieren, melk en bruit Blondbrood, koerk met krenten En een zak met losse braams Bij de groenteman, ruiterfruit, Oranjebollen voor dertig centen Een kilo kolagoot, zakje appelfrij Nog even langs de snoepjesmand Dribbeldrop, plakzand en smoer Oh ja, ook nog een potje pindabrij Stuifzuigerbeugels voor aan…

Juighollend naar de rondeton Schepschommel en de wip Hoogvliegend de groene blauwballon Gierend vallen met de wiebelkip Kinderpret, gulpend limonadeknoei ijsmachine, gevuld wit chocolade-ei Wat een vreugde, rodewangengloei Patat met mayonaise, kroket erbij Eindeloze dag, de pret duurt maar aan Maar sluipend moezijn dood de zin Ouderzeur…

De ezel wankelt, ‘t linnen vecht terug Maar sterk zijn de Stille streken, kleurpalet, groen, rood en zwart Oliegeur, terpentijn en oude koffie De vloer besmeurd, ‘t lijkt wel abstract Langzaam vormt zich een wazig beeld De verstilde realiteit van het ontwaken Een bloem ontluikend, van binnenuit Aai van het penseel, zie! Een blad… En weer….…

Ik hoor je graag en luister naar je stem. Een stem die mijn hart verwarmt en verwart. Is dit geluk en houden van? Is dit waar ik werkelijk naar verlang? Ik open mijn ogen en luister naar mijn hart Je bent mijn vlinder o zo mooi. Maar vlieg weg, neem de tijd en leer En kom dan weer. Ik zal je in mijn handen nemen en je beschermen Mijn…

Nog altijd gelest door een lied van de grond hingen de takken al laag in het najaar Bedruppelde webben trokken het bos door en vingen wat klein was en vleugeltjes had De idyllische dood van detail en nuance maakte weer plaats voor het egale witte geschitter van sneeuw op een winterse wolkloze windstille weide Als het maar klonk…

Huilend stond het jongetje daar Vuile sporen over zijn snoetje Om zijn nekje een kleine gitaar Z’n hoofd bedekt door een hoedje Daarnet was er een bominslag De krater lag rokend aan zijn voeten Het leek zo’n mooie warme dag Maar ze zaten net in de aanvliegroute Hij had zojuist zijn liedjes gedaan Applaus gekregen van een vol terras Nu…

Wat is er toch mis met het verleden Waarom is de toekomst zo’n must, ligt de grens van geluk soms in het heden en mag ik niet “terug naar de kust”? Mijn gedachten aan vroeger tijden Maken deel uit van mijn streven naar… Zoals een ieder zich wil bevrijden Van kluisters opgelegd door schijngevaar… Gebruik ik mijn herinnerde gedachten Om schilfers…

Regenkletter op ’t dak en tegen ruit Knus en warm in opa ’s grote stoel Spannend boek, heb het al bijna uit Herfstvakantietijd, weer geluksgevoel Straks eten, boontjes met droge worst Nieuwe aardappels met gebakken ui erbij Een groot glas water tegen de dorst…. En als toetje een dik bord warme rijstebrij Na het eten niet meteen van tafel…

Ergens ver weg tussen riet en kroos Klinkt gedempt blij eendgesnater Het schaatsenrijdertje is hier virtuoos Trekt een v-spoor over het vlakke water Neemt bocht en hoek met speels gemak Stopt hier eventjes bij een geknakte stengel Met daarop een kleine rode huisjesslak Weer door gaat hij… de snelle bengel Bij een groen obstakel ligt hij even…

De bolderwagen rollend langs akker en bos Over zandgeelbelopen pad, stuifstoffig Hoofdknikkend paard, de teugels los Hij weet de weg, sjokkend, sloomsloffig Warme zomernamiddag, loom en klam De bak vol met aardappelen en graan Op de bok zit de boerenknechtenman Heeft zojuist zijn dagelijkse werk gedaan Op weg naar vrouw en een bord met grutten…

Springspelend water over oude steen Zilverspattend tussen groene moskussens Vloeit de stroom, zoekend naar de snelste weg Ergens en nergens, kabbelend gaat het heen Het water is de baas, alles wijkt, berustend De brutale IJsvogel duikt op van een visgevecht Zijn blauwe verenpak een flitsende droom Wortels van de oude wilg, staand aan de rand,…

Huiverig, rillend tegen de windmacht Stormkracht twaalf, scheepsverkrachter Staand op de pier, hoopvol kijkend Zee natstuivend in mond, neus en ogen Vuurtorenflits, gierend tegen de kracht Van de waai, doch stevig staat de wachter De roodwitte gigant, een enak gelijkend Schuilend in zijn luwte, hoopvol onvertogen De zeemansvrouw, wachtend…

Zachte haren, bruin en wit Katjestakken ontluikend groen In zichzelf ruikend narcissenflirt Geur van nieuw, de geur van bloem Paars en geel, door opschietend gras Een lijstertriller begroet de opgaande zon Stil eendgekwaak op vlakspiegelend waterplas Ontwakend de distelvink, gekleed in goudgalon vijf uur 's morgens, geen geluid van achteloos…

Er zit een dikke scheur in mijn trots Ik, stoer en altijd sterk als een rots Moet nu toch toe gaan geven aan mijn lijf Mijn benen, heupen en knieën alles is stijf M'n rug staat zo krom als een banaan 'k Moet om de dertig passen blijven staan De pijn is echt niet meer te verdragen Echter er komt een eind aan al dat klagen Want ‘k heb de knoop…

Subtiel gespeeld tokkelgeluid Zachte tonen van een trillende snaar ’t Is het gezucht van een oude luit Beroerd met een plukkend vingergebaar Oude noten, middeleeuws gevoel Sfeer van open haard, sereen gebarend Zachte neuriën van de vrouwe op de stoel… En zittend in het venster, ver weg starend De minstreel… hij speelt ondanks kilte Van kasteelsteen…

Genen wil geschiedt, geen wil doet teniet wat genen, stam op stam, onderwezen, waar het individu naief is gebleken.…

Blauwgeurend, de sparkelgrop Langs de paden van de groes Met weemoed denkend aan de wrop Lang gelee, triestzeurend en batroes Het leven nu, is een grauwgegroppel Snaterend in je hoofd, vol kruig De oren vol met jostverstoppel De ogen bedekt met frummeltuig Ik ga terug, snel en met hestenvaars Achteruitleven, keerom naar de wommel Met warmtezoekende…

Het is koud En het wil maar niet vlotten Weer een jaar voorbij, weer een uur voorbij En je hoopt En blijft hopen Zal die tijd ooit komen?…