Alle inzendingen van Roos

Over ons ben ik een boek aan het schrijven maar ik ben nog maar bij het begin ik verdiep me vandaag de dag steeds meer in jou ik leef me helemaal in Ik ben nog maar pas begonnen vanaf het moment dat ik je zag ben zo dankbaar en voel me uitverkoren dat ik over ons schrijven mag Wat er verder gaat gebeuren is niet bekend daarvoor…

Je vingertoppen door mijn haren het spreekwoordelijke zwijgen geeft een gouden rand aan onze morgenstond ik heb het al eens mogen ervaren maar het is net alsof me dit voor de eerste keer overkomt Een omhelzing in het diepst van de nacht we kennen de theorie van passie maar de uitvoering is eveneens volmaakt ik ken de taal van je lichaam…

Waarom moest mij dit overkomen met zo'n geweldige vent zelfs niet in mijn dromen had ik dit herkend Wie had dit kunnen voorspellen dat het zo zou gaan dat ik in mijn leven dit nog moest doorstaan Hopelijk gaat de zon weer schijnen en is dit verleden tijd voorlopig kan ik het nog niet rijmen ben ik op alles voorbereid…

De kracht van het zelfvertrouwen een sterk, ja, onbreekbaar schild zou het kunnen zijn dat God het voor mij zo heeft gewild want de zon zij volgt me op ieder moment van de dag een wond heelt weer snel gewoon omdat ik lach ik voel me uitverkoren om gelukkig te zijn De zorgen die eens op mij loerden laten mij nu alleen liefde van alle…

Dat geluid nietszeggende zinnen ik heb ze en zo is het echt nu wel gehoord ik haal nog een keer diep adem en duik jou dan achterna in die begeerde waterpoort Iedere dag weer hoor ik duizend woorden alleen jouw volgorde is het die mij werkelijk raakt hier onder water zijn wij als geen ander en op een speciale manier welbespraakt…

Zoals je daar staat te wezen gelukkig vol zelfvertrouwen gewoon zoals je bent hoe kan ik je dan negeren mijn hoofd afwenden alsof ik je nooit heb gekend Zoals je staat te schitteren in al je eenvoud toch uniek oogverblindend als robijn hoe kan ik jou dan vergeten en jou niet het onderwerp van mijn mooiste gedicht laten zijn Zoals…

Hing er maar een bordje om je nek duidelijk zichtbaar en alleen voor mij bestemd om het te lezen dan stond er wellicht hoe geweldig het voor je is om steeds in mijn nabijheid te wezen Wist ik maar wat je dacht want bij het lezen van je ogen ben ik me net een analfabeet ik probeer het wel maar voel me zo dom omdat ik het gewoon…

Ver voor de vertwijfeling ver voordat mijn leven opnieuw ontsprong was jij mijn stralend middelpunt aan de hemel mijn nooit ondergaande zon Ver voor de volwassen wereld ver voordat ik tevergeefs om onwillige harten streed werd jij gevoed met het grootste geluk maakte een drie-eenheid jouw leven compleet Ik vroeg me af hoe het zijn…

Bladerend door het verleden legt mijn gedachten mooie momenten vast en ik zie hier op mijn netvlies dat ‘de vrolijkheid zelve’ een term is die voor jou moet zijn bedacht Want ik zie je nog zo dartelen je blonde haren weerkaatsen het zonlicht geven dat gouden randje aan iedere dag het gefluit van de vogels wordt monotoon alleen bij…

Hier sta ik met mijn handen in de lucht een stil protest tegen alles wat haat wie voedt jou steeds weer met wreedheid dat je het menselijk leven niet in zijn waarde laat Ik dood je niet ik verneder je niet maar blijf je voor altijd strak in de ogen kijken om je daarmee te laten zien dat ik voor jouw terreur nooit en te nimmer zal wijken…

De winter voelt soms schraal aan de koude wind snijdt zich door mensen heen vertwijfeld ineengedoken lopen ze door de witte wereld verlaten en alleen Maar dit gaat niet op voor jou want het voorjaar is weer in je terug hoe hard het ook kan stormen jij loopt met grote passen met de wind in je rug De winter ademt een kille sfeer…

Zij is een bron van inspiratie ik vind haar overal in terug in de uitdrukking op mijn gezicht in de woorden die ik dicht Overal laat zij zich zien nergens ben ik alleen zij is in ieder teder gebaar ieder liefdeslied gaat over haar De magie die zij uitstraalt voelt goed aan brengt haar steeds dichterbij maar die ene kus zou haar volledig…

Er was geen stervensangst geen pijn, God heeft hem zomaar weggenomen, Zijn engelen zijn stil gekomen. Geen groet geen afscheid mocht er zijn. Nu staan wij bij zijn planken woning, Zien voor het laatst zijn lief gezicht, Waarop een glans van vreugde ligt, Omdat hij zomaar 'thuis' mocht komen.…

Een leven ,zo snel Geleefd,dat wel Afscheid tijd zat, Moeilijk is dat Tranen genoeg, Ik wou dat de dood jou oversloeg…

Graag zou ik een held voor je zijn dan snelde ik naar je toe en verloste ik je van het blok aan je been dan zou je weer lachend door het leven gaan genietend van je vrijheid met mij als held om je heen Ik zou bergen voor je verzetten het opnieuw ordenen van de dierenriem de leeuw veranderen in een vlinder als ik dan bereiken kan dat ik jouw…

Momenten van stilte een slaapkamer gehuld in de nacht een vrouw droomt over haar belevenissen terwijl een volgend etmaal geduldig op haar wacht Met haar rug naar het raam gekeerd lijkt zij zich af te wenden van wat er te wachten staat terwijl zij als auteur van een nieuwe dag zelf over de inhoud gaat De nacht is als een zwart doek…

Staan op een stil veld Na mijn dood ben ik pas mooi Ik ben een kerstboom…

de tijd tikt door, en ik voel me fijn, omdat ik niet meer alleen hoef te zijn. jij bent de ware, jij bent mijn man, en je weet dat ik niet meer zonder je kan. huisje-boompje-beestje, dat is onze wens. door jou voel ik me weer goed, ik ben weer een persoon, een mens.…