"O, was iedere dag als de eerste lentemorgen
dan zou ik gouden stralen schenken aan jou.
O, had iedere dag de geur van verse bloemen
dan zou ik zilv'ren zoeken alleen voor jou.
O, zou iedere dag voor de eeuwigheid gelden
dan zou ik nog meer houden van mijn en jou.."
"Hmm, misschien moet ik dat laatste toch veranderen."
mompelde de…
Voor de eikel goed en wel begrijpen kon
waarover de uil sprak met de maan en de zon
bleken zij klaar met vechten en filosoferen.
"Zo zal ik nooit welsprekendheid leren
of schermen met woorden die ik dan zelf verzon
maar ik kan het natuurlijk ook anders proberen."
De jonge eik luisterde naar allerhande
stemmen en geluiden
waaide met winden…
De zon zei:
"Dit is zonneklaar!"
De kleine eikel lag er onhandig bij
door een vreemde vogel uitgekotst
dit alles guitig gade geslagen door een luie uil.
"Niets is helder als de zon, de zon
niets dan een felle flits in de lucht
- 's nachts zijn er duizenden
zoals jij -
niets zo helder als het water
klaterend in beken, het bekken…
’t kan ook zweven zijn
als ’t leven zelf
geen plek geven wil
langs ’n rivier of bos
bij de stad
op de oeverloze vlakte
over de gestelde grenzen
van de erven
zal ’t toch zwerven worden…
jouw woorden blijven
hangen als bladzijdes
zonder wezenlijk inzicht
de weldaad van ’t ritselen
van de leegte in de wind
in deze verdiende stilte
laat alles vallen in ‘t niks…
de virusval van de hoogmoed
staat op gelijkwaardige voet
met ‘n uitsluitend jaloeziedal
de gulzige en gierige wellust
bewust zonder finesses geuit
vanuit ’n gemakzuchtig ego
bitter en zuur zijn de bessen
die per zes aan de doornstruik
van mijn wraak zullen groeien…
Onze Willem-Alexander
is de Koning van dit land.
Zijn positie is de waarborg
van Oranjes hoed en rand.
Máxima, de grote liefde
is de keuze van zijn hart;
haar entree charmant en aardig,
dus ook de onze, heel apart.
Na het oude komt het nieuwe,
maar gelijk in geest en band.
Samen gaan we bouwend verder;
aan de slag voor Nederland.…