Netgedichten

netgedicht (nr. 87.463):

Festina lente; 7b. To-To (Het Bos 2)

Inmiddels was de ervaring van To-To die van Mei
overweldigend overstegen, en zou hij zelf terug
naar school moeten gaan om de lessen te geven;

na Mei had natuurlijk Juni, en daarna Julius,
de taak overgenomen, en misschien zelfs nog
August, die toch al niet altijd de snelste was.
Ach,
zou het geen verademing zijn, een slim torretje
voor de klas? To-To bemerkte dat hij droomde,
zo vloeibaar had hij nooit eerder gevlogen,
zo
zelfverzekerd was hij niet eerder geweest; nee,
dit mocht geen werkelijkheid worden; hij sliep.

[Op een pluisje licht, zo leek het, dwarrelde zij,
zij die onbenoemd zal blijven,
niet onbemind,
haar schoonheid is zelfs bij de mensen bekend.]

To-To begon te groeien en op te bloeien, maar
hij verloor ook twee poten, had er nog vier over,
en werd nog groter, en hij sliep nog altijd door.
Waar zou dit alles uiteindelijk toch eindigen?

... [2013] door R. van de Struik
uit de bundel: Festina lente; To-To (7 t/m 10)

Festina lente (1 t/m 6) [2009]

1. De Uil, De Zon en De Maan
2. De Jonge Eik
3. De Muis
4. Het Grote Feest
5. Het Gesponnen Lijntje (met To-To)
6. De Oude Eik

Festina lente; To-To (7 t/m 10) [2013]

7a. Het Bos
7b. Het Bos
8. De Droom
9. Twijfel
10. Totaal van het pad (zonder…) ...