Festina lente; 3. De Muis

"O, was iedere dag als de eerste lentemorgen
dan zou ik gouden stralen schenken aan jou.

O, had iedere dag de geur van verse bloemen
dan zou ik zilv'ren zoeken alleen voor jou.

O, zou iedere dag voor de eeuwigheid gelden
dan zou ik nog meer houden van mijn en jou.."

"Hmm, misschien moet ik dat laatste toch veranderen."
mompelde de spitsvondige muis onbedoeld hard.

"Ik wil je wel helpen.", zei de eik.
"Voor mijn part,", reageerde de spitsmuis vondig
"schrijven anderen dit hele klote gedicht,
godverdomme.
Hiermee lijd ik alleen maar gezichtsverlies,

ze zien me al staan, tering-tyfus-kut
hierdoor krijg ik nooit die goedbetaalde baan.
En dat alleen om die stomme trut.
Dat lelijke wijf van mijn vriend, is mijn nicht!"

"Maar waarom schrijf jij dan dat gedicht?"
vroeg de eik terecht
(toch?).
"Het is in onze familietraditie verplicht dat een broer
of neef polshoogte neemt van het joch
waarvoor het betreffende meisje is gezwicht.
En dat is dus mijn beste maat,
Bolle de rog." (vol in ’t licht)

De vondig gespitste muis keek alleszeggend naar de eik.
"Hij kan niet op land komen dus sta ik in de zeik
want zonder armen of benen prijs je de hemel niet rijk."

... [2009] door R. van de Struik
uit de bundel: Festina lente (1 t/m 6) ...

Festina lente fabelgedicht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24