260 resultaten.
Groothertoginnelaan 1963
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 782 Toen we jonger waren en Den Haag een stad vol ijs
en weder dienende was: het gymnasium een winterfeest
omdat de wereld rondom er zo licht en begaanbaar
was als nooit.
Wij liepen er yeah yeah yeah met West Side-stoerheid
in benen en fingersnap zomaar het paradijs binnen
bij Tuschinsky-Metropole, welwillend toegeknikt
door Eline Vere, lieve…
Grootmoeder
gedicht
2.0 met 82 stemmen 41.241 Haar hoofd een stad te vol
om er weer kind te kunnen zijn.
Maar in dat labyrint stond nog gegrift
een vaderhuis met vele woningen;
toen raakte zij op drift.
Alle dimensies werden in haar wit,
getallen cijferden zich weg uit reeksen
en elke volzin weigerde te zijn.
Zij werd een interlinie tussen dit
en dit terwijl haar ogen keken…
Grootvader
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 2.067 Zijn lichaam verdwaald:
willekeurige ziekte,
toevallige dood.
Hem te voorschijn gehaald
uit een doos vol verleden
komt hij met moeite los
van de foto: passepartout
1906 hand in hand
wandelend met hem die mij
nog jaren verborgen moest
houden, arend mijn vader
Om nog beter het weten te weten,
close up zekerheid ga je vergroten
laat je…
Gustav Mahler, symfonie nr.1
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 443 Hij aan zijn schrijftafel dacht:
laat ik nu nog even dan dit
in stilte laat ik dan en dan
laat ik dan glinsterend beginnen:
Ging heut’ morgen übers feld
Ja, zo moet het zijn.
Maar hij moest droevig verdergaan:
het zwakke hart, dat nog niet wist,
wel opmerkte de tuingeluiden in mineur:
Bruder Martin, schläfst du noch?
Hörst du nicht die Glocke…
Haverakker Zoetermeer
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 450 Er waren kinderen
tot toen.
Er was een vrouw,
er was fatsoen
tot toen.
Er bleek een dood,
daarna
Er is geen nu
Er is geen na…
Helder (2)
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 497 Helder
is iets willen schrijven
wat is en
dat is iets willen
schrijven over wat is
dat dat is dat of
wat is wat en intussen
nog veel meer onna-
volgbare volgzinnen
die geen volzinnen zijn of
wilen zijn of misschien wel
kunnen zijn
Helder is dus
zeer diffuus
maar toch duidelijk
ontelbaar…
Het aarzelen van liefde
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.531 Over onze liefde,
wind en water:
Heb je het dralen gezien
dat de kust nadert:
zal ik eb zal ik vloed?
en de maan en de stand van de aarde
die bepalen het aangaan het afgaan
het over en weer
Heb je gehoord het dilemma
zal ik, zegt het, moet ik dan altijd
het turkoois dat zweemt naar groen
en aarzelt tussen blauw.
Heb je om je hoofd…
Het land van Maas en Waal
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 785 Herinner je:
net in het nekje van de weg
wat huizen verderop het
werken van het strak rode
gemaal gebouwd ten tijde
van ooit de depressie,
een uitzicht over magere
slootjes, griendgronden
en ander landelijk spul, te armelijk
voor een vrolijke vakantie.
Toch gingen wij steevast ieder
jaar: mijn vader telkens
meer gesloopt tot aan zijn dood…
Het ruime sop
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.209 Zandbank wordt zee,
en schepen varen uit
het oog, het hart, van wie
hen uitzwaait aan de rede,
tot zij ook aan elkaar
verloren raken
Waar is zij, kapitein,
is dit wel onze zee? Is dit
opspattend schuim
ons samen?
Ik wil langszij
en enteren
maar weet alleen
zeewaardige gebeden:
blijf bij mij heer,
de avond valt
Ik…
Hier ben je dan
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.229 Hier ben je dan.
Ik zou je tegen elke
ondoorgrondelijke drank
in willen laten schuilen
met waterschade
omdat je mooi bent
en ik in je ogen
of het donker niet anders kan
dan weerloos fonkelen
met dronken druppels
in mijn ogen.…
Hij schrijft
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 686 Hij schrijft
Op weblog weetikveel:
Een grote komeet
En paf dag mensen
Dat lost alles op.
Ik heb gelezen
Over rondtollend plastic
In de Stille Oceaan
Een hoeveelheid
Groter dan Amerika &
De rest van dat continent
Lets sing along:
(I like to be in America
Ok by me in America
Everything’s free in America
Plastics as large as America…
Hoer zoekt boer
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.965 Laat ik het mij eens
inbeelden: 1 gezellige
meid en 20 klompen
En dat dan als het begonnen is
met veel platteland of groen en het
omluisterend vee loeit ga door
En dan wanneer er tussen haarspelden
En hun bergen nog wordt ontbeten
En zij zegt: de volgende
En zij zegt: de volgende
En zij de volgende zegt
En zij zucht: de volgende
En…
Huygens' uurwerk
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 427 Waar je de tijd bent kwijtgeraakt
Vind je hem weer:
in de berm van de weg waar
je langstrekt, alleen,
met zijn tweeën
in groepen, waar je
je uitstrekt en uitrust…
Hé kijk nou, dat was ik kwijt,
weet je nog wel en nou hier
in deze oude tuin, bij
dit oude huis, waar
de uitvinder van die zus-en-zoklok
werd geboren, uitgerekend hier
vind…
Ik schrijf je (maar hoe)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 515 Ik schrijf aan jou maar telkens schort
er iets aan wat ik zeg: Ik haper
zinnen, woorden blijven
steken, beelden raken weg.
Ik stuur je kattebelletjes,
toespraken, preken,
maar nergens staat
waarom ik van de liefde stapel word.
Ik schrijf aan jou
tot op het punt van breken.
en weet: ik kom muziek tekort.…
Ik weet dat jij er bent
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 623 Ik weet dat jij er bent
wanneer de tocht mij overvalt,
het dal mij opslokt,
het pad steil afloopt
en stenen zeer doen aan mijn voeten.
Jij zegt: kop op, als je
eens omhoog keek, jongen:
pijnbomen staan weer in bloei
en uit de rotsen groeit een plant
die hen in spleten breekt,
alles zal vlak worden, ooit.
Ooit alles vlak: het…
Ik weet van wonen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 2.406 Dat is waar ik
vandaan kom:
kanaalervaring,
besef dat er poorten
bestaan en
daarna
Ook later
oude straten opnieuw
met verbazing gezien:
is hier iets gebeurd,
een geboorte?
Wonen van vroeger
weten ervan
achter de warmte van
roze vulva’s
rechtlijnig baksteen
en muizenvallen.…
In Libessart
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 6.571 Wij
in dit doodstille huis
herboren uit landwijn en gedempt lamplicht
of uit wat van het houtvuur ooit rook was,
wij horen nog alleen elkaar ruisen.
Ik
in de dood van de drank
hoor jou zacht slapen
Jij
in de dood van een droom
hoort mij drinken,
het stelt niet veel voor.
Maar wacht,
straks gebeurt het,
eenmaal dronken…
In de puntjes
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 644 Soms vallen hele stukken weg uit verzen,
soms zijn het een paar letters hi.. en da..
die puntje puntje pijnigen je hersens,
totdat je zoekend zoekend vindend vindt,
verdubbelt wat je ooit eens had als kind
en schrijft de ware poëzie
hihi dada…
In de velden van Vlaanderen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 590 In de velden van Vlaanderen groeien
nog altijd granaten van roest,
rotten nog leden en lederen
aanhangsels van soldaten.
In de velden van Vlaanderen
nog altijd een nadorst van dood,
drank in de modder gebruikt,
pijpen gerookt en over de longen
de angst.
In de velden van Vlaanderen groeit
vaker en vaker
het gerieflijk parkeren,
het…
In duisternis
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.318 Weet je nog van de parkeerplaatsen
waar ons bloed opspeelde omdat we
elkaar wilden. Soms spanden koplamplichten
tegen ons samen soms viel er iets uit:
speciaal voor ons zei je, een knopje om
in naam van onze liefde.
samenvallen in een soort somber
onecht neuken, en zelfs dat is
hard gezegd voor wat wij deden
wij hadden voor elkaar
wel…
Jaargetijde
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 495 Het wordt weer lentegroen
en zelfs het stoplicht in de straat
staat minder vaak op rood dan toen
het winter was.
Ondanks die vrolijkheid
is dit seizoen het meest geschikt
voor elke tijd die het vertikt
tussen jouw klok en de mijne
tot wij gaan winteren
en spoorloos verdwijnen.…
Je sluimert
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 602 Geef het maar toe:
onze wereld is allengs
scheefgezakt in tijd.
Bij onze brillen hapert alles
en oud vel rukt op, daar
ergens onder onze kin
Mijn god, wat maakt het
uit.
Onzegbaar mooi
blijven de dakkapellen van
je ogen.
Ook hoor ik na zoveel jaar
van de liefde boventonen.
En altijd ligt onuitsprekelijk gevlijd
jouw lichaam in…
Jouw Normandië
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 579 Het strand vol stenen
en ik zoek je stemmen
maar er is geen zonlicht
of zout op de huid
Zo slaan wij dood,
aan een kust kwetsbaar
en ketsbaar de keien
die opspatten wijsheid
die ons zo ontcijferbaar maakt
Ik zal ooit begrijpen
hoe de geur van je armen
ons daar overvleugelde,
rotsen door regen en wind
kiezels werden.
Later is…
Jouw naam
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.456 Hoe vaak jij ook
uit taal opgroeit
tot die ene warme naam
Ik wil je het liefste
ongesproken laten
liefste geheim houden
want vreemde toehoorders
kunnen om de hoek
wachten
Ik wil je het liefste binnensmonds
op het puntje van mijn tong
Ik heb je het liefst
net niet gezegd maar bijna
Vanuit mijn overbevolkt hart…
Jouw ogen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.161 Gedichten schrijven vaak zichzelf,
alleen jouw ogen niet, die moet ik maken
van zeewater en zilte schelpen.
Je ogen blijken mooier dan het raken
van woorden die moeten benoemen.
Geen vers tipt aan jouw kijken.
Ik schrijf over dat eindeloze blauw,
over het oplichten van de einder als het
weerlicht zoals toen die middag jouw
iris…
KEW
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.038 Het meisje opgezweept,
muzikaal paard van een
gedegen stal: ja mijn moeder
en mijn vader ook jazeker als
het raam open stond en
de geuren van de klanken
als grashalmen binnen kwamen
zweven zo einde zomer…
Het meisje moet van alles,
om iedereen om kijkers en vooral
om ouders die zo rusten op haar schouders.
Het meisje moet en weet dat…
Kastie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 547 Kastie was het spel van
werveling uit jongensstoer
en meisjesborsten tussen bomen.
Kastie was een bronst, gespeeld in zon.
Als dromer stond ik er bij, keek ernaar
vanuit mijn bed daar bij het raam
Ik was te jong om mee te doen,
toch meegezogen in de trechter
van het spel, de straat.
Tegenover nummer 12
zoenden ze voortdurend
en ontstond…
Kerstmis
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 3.059 De winter draagt wit, oud en koud,
een nasleep van een uitgebloeid seizoen
dat donker uitschaatst over witte vaarten.
Wellicht is er gezaaid intussen,
- want tussen jaargetijden trekt
geen god een streep - en wordt
er al verwacht: een warmer kind,
een moederbuik, zoals vanouds.
Seizoenen wisselen van mens
en gaan een inruil aan
zodat…
Kleine oorlogsanalyse
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 490 Ga mens, vooruit,
de oorlog duurt maar kort,
benut je kans,
schiet vijanden aan gort
Snuif kruitdamp op,
verduister regenbogen
en spuug omhoog
tot in je eigen ogen.…
Kleuren
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 753 Ik zie een overmacht
aan weemoed in je ogen.
Ik vraag of je gelukkig bent;
je zegt: nog koffie?
Wat wordt de wereld wit,
wanneer ik vragen aan je stel.
Ik zie de pauwen
op een kinderboerderij
en denk dat zo
het paradijs geweest
moet zijn.…