inloggen

Alle inzendingen van bert van der linden

277 resultaten.

Sorteren op:

melancholie

netgedicht
2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 308
het dorp waar ik kort na de oorlog geboren ben is niet meer wat het ooit was, verloor van jaar tot jaar zijn vertrouwde glans oude huizen lijken nu droefgeestig gestemd alsof zij moeizaam leunend tegen elkaar naar lang vervlogen tijden te hunkeren staan naar geluiden van rinkelende flessen op de kar van de melkboer achter zijn stapvoets…

spiegeling

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 166
de zon baant zich voor dag en dauw een weg naar een wolkeloze hemel eenden liggen nog diep in hun veren verscholen tussen het riet een meerkoet duikt onafgebroken in het rimpelend water hoe ik deze gewone, aardse beelden in houdbare woorden verzamelen wil hoe zij onzegbaar verborgen blijven mijn schuchter pogen ver te boven…

en wil mij niet vergeten

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.042
mocht mijn geest zo zoetjes aan verstillen in mijn broos geworden lijf verlangend naar een zachte dood mocht mijn ziel naar verre einders reiken willen schuilen en rusten in een oude hemelse droom laat me dan los, weer huiswaarts keren naar wie mij immer dierbaar bleven en wil mij niet vergeten…

krantenfoto

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 336
ik kijk naar een roerloos schaap in een lege polder en naar een trein die in de verte richting Jorwerd zoeft ontwaar een verglijdend beeld vol ongekende ruimte nog ongeschonden in tijdloos verzonken groen…

VADERDAG

netgedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.175
ik begroet hem vandaag met weinig woorden en blijf nog een poosje in gedachten verzonken bij zijn beeltenis staan zie hem zitten, zwijgend in zijn oude leren stoel terwijl ik naar hem kijk zijn hand weer liefdevol in de mijne voel .…

ochtendbeeld

netgedicht
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 214
haar lichaam nog een roerloos glooiend landschap vaag en zacht ontplooiend in het binnensijpelend licht zoals zij zich stilaan ontvouwt haar contouren krijgt mij zo nabij mij zo vertrouwd…

DRIELUIK ROND PINKSTEREN

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 226
1. psalmodie ik droom mij blinder dan versluierd licht stem harp en luit tot vrome bede schouw deemoedig Sions heuvels beween het verloren vergezicht 2. de wind die waait verholen doch scheppende Geest waai als wind weer vrij zing Uw bruisend lied in alle talen over liefde, vurige liefde verrijs…

tranen om Dachau

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 258
naam en plek spreken hier nog in schrijnende beelden waar oude barakken hun duister verleden nog tastbaar belichten waar vergrijsde mensen huilen om verzwegen jaren tussen ijzige prikkeldraden nimmer gewist…

Magnolia

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 348
zij staat er wat verloren bij wat naakter dan voorheen nu een verschoten krans van fletse bloesem op het gras haar zienderogen omringt meewarig kijk ik toe hoe haar lentepracht zo snel verwaait en zij als boom weer gewoon door het leven gaat, doch ieder jaar opnieuw ontluiken zal, mijn kleiner bestaan haast tijdloos overleeft…

pendule

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 470
Met ferme slagen geeft zij in onze kamer de hele en halve uren aan. Alsof zij zichzelf hervonden heeft, haar huiselijk getik mij ook hier vertrouwd in de oren klinkt. Wanneer zij slaat, mijn kindertijd zo nu en dan aanwezig lijkt. Wat en wie ik gaandeweg verloor in wazige beelden en klanken weer zie en hoor. Een zweem van heimwee…

treurzang in het park

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 195
met bloedrode stippen op hun stam stonden ze er treuriger bij, alsof ze voelden wat er komen ging want hoe vertel je oude bomen dat zij overbodig waren, moesten wijken voor een ruimer zicht wellicht waren ze liever een natuurlijke dood gestorven, doorheen de tijd vanzelf omgewaaid nog lang klonk na het harde geluid van de zaag hun zacht…

onuitgesproken

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 362
vandaag geen woorden voor het licht laat het gloren onuitgesproken en ook geen woorden voor mijn lief laat haar liever nog wat dromen nu zij nog roerloos naast me ligt in het pure wazige ochtendlicht mijn zinnen nog zachter dan zacht ten volle met haar versmolten…

bij winterse dagen

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 278
hoe de kou me bij de lurven grijpt tot op het bot onderkoelt mij ondubbelzinnig naar warmte -jouw warmte verlangen doet…

verwintering

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 289
kraaien vertakken zich in doorschijnende wilgen het land nu kaler en stiller nog barensmoe bij het krimpen der dagen zo tijdloos onaangeroerd…

oktoberlicht

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 370
bladeren dobberen in stemmige tinten door een stille sloot, drijvend langs een verwaaide boom die gaandeweg doorzichtiger wordt, in mild oktober licht nu brozer wat eenzamer lijkt zoals hij roerloos naar 't water staart bij vlagen naar zonnige dagen reikt…

schemergedicht

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 278
nog in het vroege langzaam kleurend uur gedompeld wacht ik geduldig op wind en vuur bij wat onzegbaar blijft haast tastbaar in mijn schoot geworpen wat zich schoorvoetend baren laat louter in schemerige woorden schuilen wil in zachte geluiden nog wazige beelden geborgen…

droombeeld

netgedicht
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 273
akkers liggen gerooid maar voldaan in het goudkleurend avondlicht ik verzink in het vergankelijk beeld van groei en vergaan overpeins hoe mijn kleine bestaan verlopen is wat er na de dood van mij nog over blijft misschien wel verder leeft en of er ook iemand te wachten staat in het ooit gedroomde hemels licht…

bemoediging

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 415
wat me al dagen belaagde leek opeens vervlogen toen ik zo licht als een veer door het warmend geel van volgroeide zonnebloemen werd opgenomen bijna dronken in het groen van parelend gras boven water kwam en wat me bedrukte plots verdwenen was terwijl ik naar ‘t weidse van helderblauwe luchten staarde er 'n vleugje vertrouwen…

voor wie vertrekt en achterblijft

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 897
zoals elke vogel zijn eigen lied beluisteren laat, in gedreven klanken kenbaar blijft zo krast ieder mens zijn sporen in de aardse tijd om niet in vergetelheid te geraken voor wie zich met hem verbonden weet hij zich onderhuids vermoeden laat schuilend in stillere, onuitwisbare dagen (aan Ad.B)…

nomade

netgedicht
2.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.064
trekkend langs gejaagde oorden schep ik als de avond valt een oase van getemperde woorden als een warm welkom voor wie in de luwte rond het vuur verstrooiing zoekt die met mij het dieper zwijgen beluisteren wil, glas en brood genoeglijk delen kan van uur noch tijd bewust verstild doch voldaan weer verder gaat…

au revoir

netgedicht
3.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 1.055
de schok nog voelbaar toen ik in de oude man die vlak voor mijn neus de straat overstak jouw gestalte, gebaren en trage tred herkende en ik je bijna omhelzen wilde jou na bleef staren tot je als een schim uit ‘t zicht verdween blij en droef tegelijk dat ik je weer eens zag en deze keer niet naar boven hoefde te kijken dat jij, zij…

de tijd gestild

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 189
het voelde zo gewoon we hadden de tijd zowaar gestild met zachte hand verdreven terwijl de nacht tevoorschijn kroop en wij in het milde licht van de maan als kinderen naar de sterrenhemel keken hoe wonderschoon ook het ijle ontwaken de zon nog rijpend tussen takken en twijgen langzaam klimmend boven het slapend land waar vogels…

in het voorbijgaan

netgedicht
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 593
hoe zij vanuit het afbrokkelend heden zich des te steviger vastklampt aan lang vervlogen jaren zichtbaar op een oude foto in sepiabruine tinten boven de kast waarop ze te midden van wie haar dierbaar waren het leven nog rimpelloos toelacht, met een open blik betast en verkent hoe zij me woordeloos vertelt dat haar dagen leger en eenzamer…

het wordt lente mijn lief

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 200
hoor hoe de vogels langs elk paadje luidruchtiger kwetteren en fluiten weer gedreven een maatje zoeken zie hoe sneeuwklokjes en krokussen hun tere kopje boven de aarde steken reeds een vroege lente proeven voel mijn lief hoe ons lijf na alle kou en regen de luiken stilaan open zet hoe onze stramme benen lichtvoetiger gaan bewegen…

stille sneeuwval

netgedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 469
zoals zij ongerept haar eigen schoonheid schept waarom mijn ogen aan haar vlokken kleven en ik wat langer door het venster staar de roerloze wereld nog even onbetreden laat nog ongeschonden stil verzonken…

melodie

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 183
horen hoe een vogel voor het raam de prille dag bezingt, weer zichtbaar maakt hoe de klank herkenbaar wordt van luisteren (naar J.Deleu: landschap)…

goudomrande dagen

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 375
milde herfstzon schijnt alom warmt mijn kale kruin in goud omrande dagen laat de bladeren trager naar de aarde keren, langer aan mijn takken kleven vogels vliegen rond mijn stam al zwierend in verzonken avondlicht waar 't land stilaan vervaagt in paars gesluierde nevels…

klein wonder

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 360
-ode aan een viooltje- niet te geloven hoe jij in die smalle ruimte tussen twee plavuizen jezelf naar boven stuwt een schamele plek in het zonlicht bevecht waar jij zo fragiel als je bent de kunst van overleven verstaat waarom je hier elk jaar weet te ontluiken, zo trouw je stekje vindt zolang de zomer duurt zo sierlijk…

herfstbode

netgedicht
2.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 299
nog in zomerende dagen vertoevend raap ik verbaasd een kastanje uit ‘t gras nu de herfst reeds op kousenvoeten door het groene landschap dwaalt terwijl de dagen zichtbaar krimpen bomen en struiken weldra kleuren gaan ik wandel schoorvoetend de zomer uit betast de vroege herfst in mijn hand…

samenklank

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 450
zoals een merel voor het raam zijn heldere lofzang fluit, mij in alle vroegte raakt, verblijdt zoals mijn stem naar buiten maar ook naar binnen stroomt de ruis verstilt, de klank verrijkt zo wil ik zijn als het woord dat in me zingt, zo klaar zo schoon dat uit ‘n zuiver gestemde bron een bedding zoekt, weervindt…
Meer laden...