Alle inzendingen van hans

Een redacteur ontslaan na overspel mag niet. Maar in geval van scheve schaatsen zo’n zedeloze zondaar overplaatsen naar waar het niet zo nauw komt, mag weer wél. Hij schrijft nu stukken over voetbalsport waar overspelen níet veroordeeld wordt.…

Verkiezingen waar bijna alles mis is: waar dubieuze mannen, zeer blasé, halfnaakte meiden keuren als het vee. Misplaatst vermaak dat tamelijk onfris is. Maar als zo’n vrouw zichzélf eens exploiteert, dan zit ze mis en wordt ze hypocriet geweerd.…

Die Marokkaantjes zullen mores leren! Men eist dus voor dit schorem, los van God, een vijf jaar durend stadionverbod. Maar hoe is zoiets nou te controleren? Wil Geert dat twijfelachtige personen dan tóch hun tweede paspoort kunnen tonen?…

Staat al langer onder schot voor langer dan het jaar is levend bespuugd, dromend bespot behoort tot de inventaris. Slaat de laatste band kapot de smaak van de abortus die spart'lend piept en hijgt tot slot in eenzaam lot berust. Onder god geboren daar is onder 't juk van het salaris de grijsbetonnen hel. Het laatste uur zijn lippen…

Onder het vandalisme komt een streep! Men wil nu voor de jongeren die stappen uitsluitend chocolademelk gaan tappen en bij de uitgang krijgen ze een reep. Voor wie toch keet trapt, is er geen pardon: die slingert men alsnog op de bonbon!…

Het sprong zo lekker van die derde ring. Doch volgens de gemeentelijke regels besmeurde men daarbij te veel de tegels, zodat men toen tot sluiting overging. Maar straks komt er een bord met: ‘Vanaf heden kunt u ook via tráppen naar beneden!’…

Die Volkert schiet, als meester in het jennen, nu onder duiven van de advocaat. Die wordt daarom natuurlijk vreselijk kwaad en laat zich dan ook zeer geërgerd kennen. Maar Volkert neemt, als echte querulant, gewoon weer eens het recht in eigen hand.…

We kijken, jongens, met de hele klas, in sportkantines, kroegen, op terrassen, waar grote mensen, allen heel volwassen, zich keurig houden bij een enkel glas. Je ziet: de grote mensenmaatschappij geeft hier het goede voorbeeld. En nu jij!…

Hij pakt zijn oude handen vast. Een rimpel naar de dood. Nooit meer wordt hij groot. Nooit meer wacht zij om de hoek. Ieder woord raakt zoek. Alles was, is waar gebleven? Wend De steven nu voorgoed en paai de gondelier. Drink wijnen. Slurp het gistend bier. Stil de honger in de maag. Want Op de kaaien liggen rood, de taaie haken van de dood.…

Hey Brenda16… je heb dus probleeme jou vrientje vinje schrijve niet gewoon? das sh*t… je schrijf tog mooi? W8 ff, foon hey… biw… gewoon een ander neeme. En anders geef je hem een flinke hengs das laggu tog? cu en kisssss… no thnx.…

Een kleurig kiekje van wat kankerlongen helpt niks. Het maakt de roker niet benauwd. En nu moet dan de zoutfan van zijn fout door pittig voorlichten worden doordrongen? Zijn zwelgen in de zoutjes laat hem koud hij haalt de schouders op en zegt: “Wat zou ’t…”…

O, hoe jachtig zijn de mensen, en hoe zelden ook gaat dat goed. Ik stel liever uit tot morgen, dan heb ik alle tijd voor spoed.…

Alsof de dood niet zwaar valt bouwt ze haar leger tegen de schemer, daalt gehoorzaam door de pijn. En zij ging rusten in mijn handen, wachtend op de uitslag van de witte naalden - Maar god wat nietig, geen geronk meer in het mechaniek, geen draadloze met moeder.…

Hij liet z'n tanden zien, alsof ie nog wat zeggen wilde, voor 't eerst wat zeggen wilde, een laatste groet bijv. Toen bloedde uit 'em het wonder der dieren, en er kwam een verlangen naar de smaak van pas gedolven aarde, de nestgeur van een kuil.…

Wat zijn we braaf! Men rijdt je bijna dood als je een zebrapad wilt oversteken, haast elke fietser rijdt zonder verbleken en zonder voor- en achterlicht door rood. Of is de brave oorzaak hier misschien dat er haast nooit politie is te zien…? _________________________________ Het Openbaar Ministerie constateert dat men zich in Nederland…

aan Betsie Ze trapten om wat ik bewaren wilde: luchtkastelen en de schemer die nog niet wanhopig leunde, me veilig door de late uren droeg. Ze spraken nooit van hoe het duister invalt en hoe dat bij de dieren gaat, dat ieder sterft en weerloos maar genadig wordt. En niemand die me zei dat sterven vraagt om stevige conditie, de vlucht…

Ik geloofde nog in grote mensen en vooruitgang, en weet dat ik als kind gehoorzaam alles onderging: ik deed mijn best, moest leren wennen aan verandering en zag bij Ajax de volkstuinen verdwijnen, de aarde werd met brute kracht getild. niet huilen nu, ik was al vijftien en wist er zou een ringweg komen langs de stad, een opening naar Diemen…

De Nederlandse vrouw is ondermaats: de Britse boezem heeft, zonder versagen, massaal ’t continentale plat verslagen. Wij blijven hangen op de derde plaats. En zelfs aan zoiets heeft de euro schuld omdat een pond toch gauw wat extra vult! ____________________________________ Britse vrouwen hebben de grootste borsten van Europa. De…

Om de zelfstandigheid fors te versterken verdwenen lessen, stofvrij krijt en de docent. Het kind kreeg als didactisch instrument het studiehuis om daar alléén te werken. Maar nu is dit opeens ook niet afdoende en krijgen scholen zélf een onvoldoende. __________________________________ ...volgens het ministerie van Onderwijs geven middelbare…

Nog zonder brandblaren in de zomertrein, een ingeprent opstaan voor ouderen, rijden we aan op zee: alleen te benaderen over een trap van smalle houten dwarsliggers; het lopen van moeders in ontzaglijke matrozenpijpen krijgt er een hoffelijk knikken in de knieën. Het groen van lieslaarzen op de pier, een mechanisch gereutel van werphengels…

voor vader 1. Lach niet: hij is als mens met een verleden, sleept oude brieven van de zolder op zoek naar vrolijkheid, naar koorts die het plafond doet dansen - noem het de belofte van een uitgang, die hem reizen doet naar vroeger want bij het langzaam strelen van vergeeld papier is er nooit een spoor dat dood loopt, voelt…

voor Gijs Er komen dieren binnen, die blijven om wat eten en een warme plek ze hebben geen hobby's en hun leven is kort ze klagen nooit en sterven dicht tegen de aarde, die verzoent steeds omhelzen wil -…

Er komt géén woordenboek vol nette woorden! Dus kunnen wij verdomme niet verhinderen dat onbedorven gristelijke kinderen iets lezen wat ze vaak op straat al hoorden. Van één vraag kon ik deze nacht niet slapen: wie heeft die vieze woorden toch geschapen?…

In grote mensen heb ik zoveel meer gezocht het is zo eenvoudig: ze komen altijd met hun sprookjes, waarin dieren plotseling de geest krijgen en zich sprekend tot ons wenden en vertellen van het grote paradijs waar eeuwig lichten branden, de limonade gratis is - er zit geboren onschuld in de wereld, maar bij daglicht glanst het kalfsvlees…

voor Afra Alles is weer vanouds.: De pendule tikt en koffie staat te dampen. Geen wanklank wordt vernomen. In zulke uren knopt ze open, koppig en ongenaakbaar. Gezeten op de kruk is het alsof haar een huivering door de leden voert. Dan spelen haar vingers vuur, en met een suizeling van tonen wordt het vertrek gevuld - Zo kan haar lichaam…

voor Oma P. Ze loopt wankel op pantoffels, soms urenlang dezelfde ronde. Op een harmonika bespeelt ze geesten en telt denkbeeldig geld, verliest haar woorden, noemt het kind een zwarte kat. Met de dag brozer van gestalte, is ze nauwelijks nog iemand te noemen; het vocht vloeit gestadig weg. Er rammelt een vreemde pijn in haar hoofd…

Ik weet jij gaat de weg alleen, dan is het tijd om duidelijk te spreken: de dokter die er is voor kleine dieren brengt je de rust die voor eeuwig is beloofd - ik open de gordijnen, laat bonte vogels vliegen voor het raam en wanneer ik straks moet graven in de aarde, draag ik een eenvoudig hemd uit eerbied voor je leven.…

Haarfijn en op de man af schieten ze het plaatwerk: 89 geworden in een bejaardentehuis op Bornholm. Een halve eeuw terug had ze triomfen gevierd als prima ballerina bij het Koninklijk Ballet van Kopenhagen, waar ze model stond voor het bronzen beeld van Edvard Eriksen. Alles kijkt gerimpeld de lens in, vooral de armen als geploegde akkerstroken…

Ik denk soms we bestaan in vriendschap. hoewel, ik heb je nooit gevraagd hoe je het vindt op aarde. ik zoek naar tekens van genegenheid en denk aan straks, wanneer de uren komen van het afscheid. want je vertrekt dat was de afspraak en als je gaat dan reis je op instinct, dus trots het donker tegemoet met opgeheven staart…

‘t Is maandagavond, vijf voor half zeven Er vallen schoten aan de overkant Een huisgezin doorstaat met angst en beven Een overval in het benedenpand ‘t Is maandagavond, vijf voor half zeven Een invalide vrouw wordt aangerand De doorgedraaide buurman heeft zoëven Zijn mes in blowers borst en buik geplant ‘t Is maandagavond, vijf voor half…