Camperduin, 1952 of daaromtrent
Nog zonder brandblaren in de zomertrein,
een ingeprent opstaan voor ouderen, rijden we
aan op zee: alleen te benaderen
over een trap van smalle
houten dwarsliggers; het lopen van moeders
in ontzaglijke matrozenpijpen krijgt er
een hoffelijk knikken in de knieën.
Het groen van lieslaarzen
op de pier, een mechanisch gereutel
van werphengels en
de zonsondergang aan het eind
van een koninkrijk:
een verbaasd zitten wachten
in warme avonden, met een Hondsbossche
Zeewering, brokken bazalt en
kiepkarren in ruste.
ik zoek het geblakerde wrak
met de brug als baken naar boven,
en denk er een bloedende
zeeman aan stuurboord.
Bloemenwinkel of meestal spoor-
machinist spelen we als het regent:
het traject van 100 centimeter
op de vensterbank, heen en terug
schuiven Bello en zijn houten wagons
tussen dennenappels als bomen.
en wanneer het droog wordt rennen we
honing en drop tegemoet bij de strand-
tent, zwaaiend met vlaggen.
Al jong is er
de angst om het vertrappen
van een tor in de
sporen van een zandpad,
als ik busbestuurder ben
tussen een moederhand en tralies
van verdriet de bomen.
: Een projectie uit de tijd
van Okkie Pepernoot en
Pinkeltje met zijn muizen;
wat later Abeltje en de lift,
misschien.
in mijn gebreide broek
was ik er de ster voor het familie-
archief, bracht het niet verder
dan wat happende bewegingen
in de lens, een rollen
van een laag gemakkelijk duin
en voelde me ik weet niet -
planet.nlGeplaatst in de categorie: vakantie
Camperduin
1.563
Geef je reactie op deze inzending: