Alle inzendingen van jan

Ik kan het niet laten Ik ga steeds vreemd Ik kan Eva niet ontlopen Met haar zwoele stem Leidend en bevelend Kwam ze m’n leven ingekropen Je gaat te ver Een tikkie terug En hier, hier naar beneden Iets meer naar links Iets meer naar rechts Ja, zo ben ik tevreden Thuis zeg ik niets Want ik bent bang Dat ik het uit moet maken Want…

Je mond pratend over-nemen Je horend, denk ik over-geven Jouw doel is, zeg je over-leven toch ga je altijd over-lijden Je boodschap wil je over-brengen Maar je poging blijft puur over-halen Wanneer je meer moet over-denken blijf je hangen over-doen En misschien vindt je het Overdreven Maar dit gedicht is Over jou…

Ik heb een paar Chinese vrinden Zij zijn dol op de natuur Zij wilden mij laten ondervinden De schoonheid van ’t biologisch creatuur Een wandeling werd uitgekozen Lang groen en water, terug naar de roots Ieder sprietje uitgeplozen Een nieuwe wereld, niets dan goeds Het hoogtepunt van onze toer Was de eend in al haar glorie Gewapend met kijker…

Je praat met de engel Je lippen weven elk woord De duivel ligt te slapen Maar elke zin wordt gehoord Je danst met de engel Je schoonheid een lied zonder eind Veren trillen van genot De duivel geeuwt, z’n slaap verdwijnt Je flirt met de engel Elke streling een avontuur De duivel wordt wakker Door de hitte van je vuur Je verleidt de…

Je sluit je ogen In de diepte van je fantasie Vindt je bescherming Je bidt of het zo mag blijven En je zwijgt Dan de klop op de deur De realiteit scheurt je los Je schild ruw verbroken Je ogen kijken angstig op En je zwijgt Waar is mijn poppetje? De vraag voorafgaand aan de pijn Kom bij me zitten En ja gaat, vechtend tegen tranen En…

Gebeurtenissen van toen laten in het licht van nu een silhouet achter op de muur van de toekomst Een schaduwspel met een eigen verhaal beïnvloed door het lot geweven door onszelf De dimmer in ons hart versterkt of verzwakt het beeld dat overblijft op het doek van de ziel Een licht-en-donker-vogel ontsproten uit twee…

Na jarenlang plezier voor twee Wilde je met een ander leven Zomaar ineens tijdens het diner Vertelde je dat nieuwtje even Je spullen al gepakt, je koffer klaar Hoe lang heb je dit geweten? Al maandenlang een leugenaar Ons leven als een blikje weg gesmeten Van de schrik net bijgekomen Is er meer weg dan ik had gevreesd Maar van alles wat…

Daar loop je Uitdaging in’t verschiet Je neus omhoog Je ziet me niet Je staat stil, kijkt om Je blik verstard Je merkt me op Je lijkt verward Je geur Komt trillend in m’n buurt Heeft een boodschap Die je stil verstuurt Je houding Vol van zekerheid Creëert een lust Die zich snel verspreidt Je draait je om En ik ruik krachtig…

De regen vormt gestaag Een druppel op m’n raam Het licht weerspiegelt En verspreid een Caleidoscoop aan kleuren Gevangen in een glazen bol Krachten absorberend Ontstaat een nieuwe wereld Kijkend van dichtbij Word ik beweging gewaar Een wereld op z’n kop Groeiend en groeiend Om me heen Verdwijnt mijn eigen wereld Verleid door fantasieën…

Koud is de winter kaal en guur sneeuwwit, spekglad en leeg. De lucht vriest vast aan wat er van het landschap over is. IJs gletsjert in het water. Als er binnen weer een storm opsteekt sluit ik de deur van mijn ziel - een glimlach - en ziet niemand wat ik heb.…

Je kan niet zonder het is er altijd Als het stil is is het tot spijt Het is een deel Een deel van mijn leven Als het tastbaar was Had ik het je gegeven Niet langer zeuren Anders krijg ik repliek Hetgeen ik het over heb is het wonder: muziek.…

Vergleden in een hartstocht die eens ruisend ging. onder eindeloos levende spiegeling van liefdes eenzaamheid, zoek ik vergeefs haar te hervinden in wie zij nu verworden is. Peilingen, stukgestoten in oude vertedering op nu verzande diepten spannen nog een verlangen dat lang reeds ongegrond bleek en hopeloos verweesd. ----------------…

Een vogel is een vis die niet kan vliegen. Een vogel is een vis die niet zonder water kan en op het droge snakt naar lucht. Een vogel is een vis die hoog moet omdat hij lijdt aan dieptezucht. Een vogel moet landloos balanceren op de horizon tussen verlangen en vlucht. Een vogel is een vis die tegen de hemel kleeft, een beest dat zijn…

Een vrouw is alleen een vrouw Zolang de man haar begeert; Wordt de roos zonder regen en dauw Ook niet door de hitte verteerd?…

Bang voor dit: de herhaling sta ik op en schrijf het neer wel wetende dat: een cirkel zonder begin is, de tijd geen seconde stopt, één voet de andere meesleept. Weg uur en stap zijn mijn deel, oog in oog met het naderende. In een nog donkerblauwe morgen doorklieft een zoemen de stilte op zoek naar de wakkergetrokken slaper met de…

In de stilte van het licht en de herrie van de morgen bouwen woorden die ik dicht wegen weg uit kleine zorgen. Zachte kleuren van het Zuiden vormt een zon die brandt als vuur. Vogels spelen met geluiden op dit bijna elfde uur. Ga je weer met me genieten van de dingen op een dag met een frisse schaterlach? Laat met rust wat we verlieten…

donkermooi en zacht zonder duister donkermooi gedicht en gefluister in je oren over jou en jouw mooie, grote ogen en je open gezicht in het witte licht ik zie het donkermooi en zacht zonder duister donkermooi, jij dicht en ik luister…

Blijf ik een eiland in een zee van woede? Blijf ik een mens met het vermoeden van iets dat altijd licht en schijnt, van leven dat in vorm verdwijnt maar langzaam,zeker heel gestaag zich telkens omdraait met de vraag: Blijf jij mijn eiland in een zee van woede? Blijf jij de mens die me blijft hoeden? Blijf jij bij mij in blauwe…

En? Hoe gaat het? Wel goed ... Twee paar neergeslagen ogen werpen blikken weg in het water als brokken brood, geen eend die het ziet. O. Alles OK? Alles OK. Onwennig nerveus en met dezelfde klop als toen, maar: je bent niet veranderd. Jij ook niet. Geen spat. Een zwakke glimlach die niet alles wil weggeven maakt plaats voor een…

verzonken in zichzelf buiten bloeien krokussen wat is het leven…

Zij bewaarde haar geheimen in een doosje onder haar bed. Haar bed was klein. Ze droomde van een jongen die haar elke dag een snoepje gaf. Soms stond ze ’s nachts op om te kijken of hij niet toevallig. ‘Toeval bestaat niet’, zei haar vader. ‘En God ook niet’: haar stiefmoeder. Toch bad ze om een wonder. Wanneer hij dit hoorde, veegde…

Werpt de eerste steen en werpt zich meteen daarna voor de leeuwen. Lacht om orde. Lacht om recht. Lacht om gevoel voor begrip: heeft gelijk. Denkt niet meer aan anderen. Denkt niet meer aan pijn. Denkt niet meer ... Levert elke morgen hetzelfde verbitterde gevecht, als-ie voor de spiegel vergeefs probeert de wilde haren te kammen…

Sepia het land om haar navel waar ik onwetend las: trilobieten, struweel, varanen, vulkanen, mahonie, glas. Rondom ons valt snel de avond vollemaanloos: Genesis één. Chawa zweeft over de wateren, haar borsten verhullen de wereld. De boog naar zonde gespannen verdichten zich nakende eeuwen; ik zal de roede niet sparen, ons wachten de lust…

Het paste zo goed bij elkaar: dat wijde, blauwwazige grasland, lichtgroen geurend, bedekt met vroege morgennevels waaruit in de verte zich een vurige, oranje bal losstoomde, ondersteund door klaterend vogelgeluid in takken van machtige stilte en wij ... We pasten zó goed bij elkaar, dat - ondanks het feit dat onze eerste zomervakantie-dag…

Er beweegt iets onder een deken van golven. De uitgeslapen surfer die als een vreemde vogel dan vliegt, dan daalt, dan heel diep adem haalt om met zijn plank als hele grote zwemvlies boven te blijven, de zee van tijd te overleven. Dit beeld van de worstelende mens, dit panorama van de homo emergo, gezien op een onstuimige zondagmiddag in Zeeland…

Wat weet ik van al die gebieden van lachen, wensen, schrijnen, smelten, wachten, hopen en geruisloos kwijnen, die in liefde samenvallen. Niets, behalve dan, dat je er hopeloos in kunt verdwalen en dat nog romantisch vindt ook ...…

Het is nu drie minuten later en daar loopt een man. Verbaasd denk ik: daar loopt een man, terwijl ik toch, zeldzaam natuurlijk, maar toch, seconden tevoren had kunnen zweren, dat de schepping was gestorven, zó stil was het toen, vanmorgen, dat ik dacht: ik heb gisteren iets belangrijks vergeten. Te sterven misschien ... Tot zwetens toe…

Wat wolken praten met de bergen en zeggen zachte witte woorden. De bergen antwoorden met kleuren en van dichtbij heel fijne geuren. De wolken drijven richting zee als torens telkens weer wat hoger. De bergen kijken naar dat blauw: een zee met zon maar ijzige kou. Dit is een spel dat ze graag spelen en dat wij zien als kleine mensen die…

Er gebeurt iets. Er gebeurt iets altijd. Een man rent van de bakker naar de slager. Een vrouw hangt uit het raam. Ze schreeuwt: dit is de binnenstad van Pisa. Geen mens weet precies wat de dingen met elkaar te maken hebben. Velen denken dat toeval niet bestaat. Is het God die de vrouw net niet uit het raam laat vallen? De man bukt.…

soms speel je een spel met het verkeerde katje ook nog eens zonder handschoenen een kapitale vergissing…