Drakenstekers
Als een kind reisden we rond
langs wilde bossen om te dwalen
in de duimelotverhalen
die verkleefden aan het hout
Waar het stout ons niets kon schelen
voor de takken die wij braken
en de draken die wij staken
met Sint Joris en de schout
Nee - nog even zou de zon
het zoete smelten ons besparen
ook al jokten we de jaren
voor ons uit - we werden oud
Rode blossen - zij verdwenen
toen de laatste takken braken
en wij wisten in ontwaken
kleine laarsjes zijn van goud
Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com
Schrijver: jan haak, 19 september 2008
Geplaatst in de categorie: kinderen