Alle inzendingen van jan

Het boompje laat zijn blaadjes vallen, Aan 't Einde van de zoete tijd, Gedurig enige van allen, Zo raakt hij ook het laatste kwijt. Dat doet verhevene gedachten, (Terwijl haar naaste daalt in 't graf) Ook deze zelve gang verwachten, Want Adams blaad'ren vallen af. De Wereld kan haar lievelingen, Die met haar herts genegenheid, Wel…

"Denk", ik wil eenmaal tot u spreken en dit zeggen "Wij hebben een Koning en geen President wij zijn het Koninkrijk der Nederlanden met vier landen; Europees en Caribisch en Willem Alexander is onze, zijne majesteit gebet in onze constitutionele monarchie in zijn naam worden wetten van kracht en met de gratie van onze, ook uw God…

Er is geen eind in de tijd ook geen eind aan de tijd geen eind voor de tijd ook niet mettertijd die komt er niet wel steeds een nieuw begin!…

Ik bouwde een huis van steen met één deur en geen ramen een huis van enkel muren waar niemand binnen kon gluren. Ik bouwde een huis van hout met kieren tussen planken zonder meubels of bed zelfs geen ruwe banken. Ik bouwde een huis van glas waar doorheen zon kon schijnen daarvoor een zonneterras men zei dat ’t overbodig was. Toen heb…

Door een zandwoestijn zoek ik leven een schaduwplek een koele bron luwte van een rots die mij rust kan geven bevrijdt van pijn en brandende zon. Ik zoek een koele wind als streling een zachte bries als levenslucht een verfrissende stroom ter verkoeling veilig voor geen kwaad beducht. Ik zoek die plek tot over de horizon waar hemel en aarde…

Als water in stromen tussen oevers van beken door vlakke velden glijden gedachten van dag tot dag regelmatig en ritmisch klateren als bergstromen over rotsen in waterval onstuimig bruisend door diepe dalen tot waar rust keren zal naar vredig stromen.…

Stil strijkt de oostenwind over vlakte, bos en water door ruisend bladergroen en over wuivende halmen, verspreidt rust tot de horizon ontspant kabbelend, golvend, strijkend door de haren en dromend van een vredesrijk sta ik hier stil te staren. Zacht strijkt de oostenwind nog steeds over de aarde vertelt over een eenzaam kind dat niemand…

Pijn Als zich onbeperkt ongemerkt veel beperkten mij omringen verinnigd zich de pijn van het afwijkende van ook mijn geliefde kind mijn dochter Giulia tot gewoon zijn en daar met alle variaties en talenten het beste van te maken Zo dacht ik dan worden wij allemaal beperkten en onbeperkten daar beter van door er gewoon te zijn…

Mijn gade, het is goed, wij zullen toeven In een klein stadshuis, ik zal niet vertrekken, Al bleven mij veel eilanden te ontdekken Die zich om mijn afwezigheid bedroeven. Niet dicht bij zee, om mijnentwil, 't Werd mij ondraaglijk aan de rand Der ruimt' te rusten, bij de golven stil: Bewaar mij diep in 't binnenland. 'n Gewezen vestingstad…

En is 't de liefde niet, wat is 't dan dat mij kwelt? En is 't de liefde ook, wat mag de liefde wezen? Is zij zoet ende goed, hoe valt zij hard in deze? Is zij kwaad, hoe is dan zo zoete haar geweld? Brande ik met mijne dank, hoe ben ik dan ontsteld? Is 't tegen mijne dank, zal 't zuchten mij genezen? O vreugd van pijnen vol, pijne vol vreugd…

Wie grip krijgt op begrijpen die rijpt die begrijpt meer!!…

Mag ik even kosten het is op te lossen Evangeliewoord wapens uit de wereld voortaan meer dan kerels wellicht meer dan ooit zalig zij, wiens harte zij openstellen voor de ander zich aan hen verwarmen!! Onze lieve vrouwen daarvan moet je houden Evangeliewoord houdt hen in de gaten ga ze niet verlaten heb ze lief dan ooit zalig…

Vannacht was hier de Dood, maar niet voor mij. Ik wist hem in mijn slaap en ik ontwaakte. Ik ried hoe hij de ander daar aanraakte en hem het zwaar vermoeide hart stil lei. Gespannen keek ik in de duisternis en luisterde naar waar hij was gelegen. Er was geen enkele schemering van bewegen, geen ijl gerucht, geen lichte fluisternis. De kamerdeur…

Toen in die hoek waar eerdere wind dood blad had vergaard bracht onverhoeds een stormvlaag werveling teweeg die als een bruine tol de lucht inging. En uit de top daarvan ontsprong vervolgens een fontein, een zwerm voorheen verscholen, luid kwetterende mussen. Ze leken meer te twisten dan te zingen. Toch hoorde ik in al dat leven de leeuwerikjes…

Wie zoet is krijgt lekkers wie stout is de roe Wilders zwaar veroordeeld maar krijgt geen straf hij is de oorzaak en zijn gevolg Wilders krijgt 'de zwarte piet'!…

Zo straks de dood door deze deur mocht treden, neerdalen langs de trap of kloppen aan het raam, mij wenken zou en daarna noemen zou mijn naam en zei: Volg mij, uw leven is verleden - hij zou geen lang en moeizaam overreden van node hebben voordat ik het drukkend haam van een vrijwel mislukt bestaan, besmeurd met blaam, afleggen wou en heen…

Dirigeren waarbij alles bij elkaar komt je kennis, je kunde, je talent je slag, je blik maar vooral je emotie je woede, je blijdschap je afgrijzen, je ergenis en daarmee vooral jouw interpretatie van vooral jouw ik jouw dikke vette ik je egocentrische, narcistische ik maar niet egoistisch want je wil delen met de spelers, met de zanger…

Voorwaar, 't schenkt balsem aan 't gemoed, Wanneer het wicht der smarte Zich lenigt in een tranenvloed, Die lucht geeft aan het harte; En edel is het dan gewis, Als dit om 's naasten rampen is. Maar, als ons 't lot geen tijd onthoudt Om van de zorg te pozen, Wanneer men dan met vrienden kout Of mag met meisjes kozen, Dan is '…

Als de afstand groter lijkt wordt de liefde dieper in het onaantastbare vangende met je blik weet je weer wat pure verliefdheid is Het cement tussen de stenen van liefde die een huis bouwen van uiteindelijk geluk maar het onvermijdelijke verdriet ook een kamer gunnen een zijkamertje!!…

Kent gij 't land zo rijk gezegend, Kent gij 't weergevonden Eden? Mensen zonder vijgenblâren Wandlen daar naar de oudste zeden. Vroeger was 't een warlig Babel Door het onding: Revolutie, Ieder school er, ieder huisde er In 't gebouw der Constitutie! Ieder mat en ieder paste, Ieder woog en ieder stutte, Schudde zelfs d'Aartsvader…

Ons symbolisch staatshoofd Zijne Majesteit Koning Willem Alexander, onze VVD Minister-President Zijne Excellentie de heer Marc Rutte en onze machtige oppositieleider de Hoogedelgestrenge heer Geert Wilders feliciteren de nieuwe President Mr. President Donald John Trump en beloven de 52ste staat te blijven van de Verenigde Staten van…

Hij komt hij komt maar ik ben nog meer blij als ie is geweest vanwege "zwarte piet"!…

M'n hele leven heb ik moeten opleuken maar werd minder 'geliked' dan gehoopt ze noemen me een leuke etaleur of iemand die het mooi kan verpakken die origineel uit de hoek kan komen maar dan wel direct weer in de kast in de etalage van mijn leven was het veel genieten voor derden en zelf was ik vaak niet om te genieten kon ik vreselijk…

Waarom leert men op school een schuldloos kind Latijn en Grieks en niet de donker talen van zeemeerminnen en van nachtegalen van het water, de wolken en de wind?…

Een flauwekul gedicht Mijn vader was een sterke 'werke' dat heeft menigeen kunnen 'merke' Mijn vader gaf veel aan de 'kerke en investeerde zelf in een 'zerke' Mijn vader zorgde voor 8 'vlerke' en hield ze goed binnen de 'perke' Mijn vader kon goed 'graaie' en was er bij als de 'haaie' Mijn vader kon niet 'paaie' liet…

Ik brand een kaarsje met Allerzielen niet voor de gestorvenen maar voor diegenen die gaan sterven door onnodig oorlogsgeweld voor mannen, vrouwen en kinderen jong, ouder en oud alsof het de gewoonste zaak van de wereld is alsof het doodgewoon is brand ik een kaarsje voor die zielen!…

Wij reppen onze schreden, En scherpen ons gezicht, En zoeken hier beneden Wat verre vóór ons ligt; - Verzuimen en verzaken, Wat ons omringt, wel niet, Maar hijgen toch en haken Naar vrolijker verschiet. Lacht ons een heuvel tegen, Met welig groen beplant, - Wij vinden steile wegen, En distels in het zand; En lokt het dal…

Nooit opent zich de poort. 't Raam is zo hoog Dat zij eerst de aarde ziet in wijde verte: De stroom omarmt het bos in blauwe boog; Door 't groen gaan rode vogels, ranke herten. Niets weet zij van het levensspel daartussen; Maar het moet schoon zijn, want zij mist het zeer. Zij wil omhelzen, vindt niets om te kussen Dan de eigen schouder…

Ik ben vermoeid. Toch ben ik nog gestegen Tot op de heuvel in het late licht. En vóór mij kronkelen de duistre wegen van ‘t avonddorp, dat daar verlaten ligt. Is nu de wereld zoveel eeuwen ouder? Alles lijkt mij zo vreemd en toch bekend. Ik mis alleen een vriendelijke schouder, een lichaam, dat mijn lust voelt en herkent. Ik ben alleen voor…

Hij is tegen referenda maar wil ook geen revolutie wel raadplegingen of Maxima niet populairder is als zijn staatshoofd Willem Hij is zeer voor mijn moeder raadpleegt die elke week op zaterdagavond met een maaltijd "Moeder (hij mist Beatrix), wat vindt u" "Jongen, kind, Marcie, gewoon 'doorrutteren' schat"!!…