Onrust
Wat is het toch dat mij naar de verte trekt
Dat mij thuis geen rust doet vinden
Steeds mijn verlangen naar de vreemde wekt
Alsof ik mij aan huis en haard niet kan binden
Wat is de drang die mij steeds drijft
Naar alle hoeken van de aarde
De zekerheid die in mijn geest en hart verblijft
Tot wanhoop en onrust ontwaarde
Waarom dwalen mijn gedachten over de horizon
Daar ver van huis en haard
Naar die plek waar alles eens begon
In de hoop dat alles daar nog is bewaard
Hoe komt het dat ik dool en dwaal
Over straten van het leven
Ergens hoop op warm onthaal
En dat de rust daar wordt gegeven.
Zie ook: http://www.keetweg.nl
Schrijver: Egbert Jan van der Scheer, 30 oktober 2017
Geplaatst in de categorie: emoties