540 resultaten.
Alles spreekt voor zich
gedicht
4.0 met 94 stemmen 12.451 en de wind zegt mij
ga over dit pad
luister hoe het veld zingt
voel de boom
en zie, ze wuift met een blad
zelfs gestorven hout, ginds,
kent de mooiste droom
ook als gij de vlonders betreedt
die in kunstige lijnen
u boven de aarde heffen
zullen waterspiegelende bochten
die weet hebben van komen en gaan
u in het ommetje weer treffen.…
automaat
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 81 denk niet dat een verleden
mij wegdrijft uit het heden
neen, het zet wat komt
in een duidend perspectief
ben me er steeds meer van bewust
dat ik vertoef op de weg van het begin
naar een onbekende tijd,
in oneindige rust, is mijn idee,
onderweg terend op lief en gerief,
vermengd met mijn eigen schaduw
een weg van inzicht naar de "zin"…
doorheen de dag
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 102 ik slijp mijn dagen
aan botte stenen
vlak en nauwelijks door te zagen
het is geen tijd om te wagen
het is van binnen in stilte wenen
de lente is vals gestart
ondergesneeuwd met wit en zwart
een vleugel is al vallend gebroken
lijmen ligt niet voor de hand
ik heb mijn pols nabij mijn hart gestoken
zal moeten wachten op het licht dat landt…
Gebrij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 138 Nu ik weer even kan dichten
Als ware ik een mens in de vrije natuur
En de eenvoud beheers openlijk
In aanschouw van u mijn hemd te lichten
En zowaar thans ergens binnen in mij
Een vuurtje wordt opgestookt
(Ik sta bekend als ene mens, zo warm)
Daar, ja aldaar, groeit een waanzinnig poezie-gebrij
Vormloos doch opstijgend
Blazen luchtbellen…
In Memoriam
netgedicht
5.0 met 8 stemmen 225 wat ik nog wil zeggen
kent geen lettergreep
laat staan een gebouwd huis
uit schrijfstenen vergaard
onzichtbaar voor daglicht
of uitzicht op de maan
wat ik wil zeggen
is niet meer geaard
uit stof is zij enkel ziel geworden
tot een eeuwige gedachte verheven
het is niet uit te leggen
ieder heeft weet
dat ook in het ademen
sterven wordt…
Blauw dromen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 95 mijn zicht is van buiten uit gekaderd
in zes vlakken glas
derhalve zie ik haar als afgebakend
echter haar uitstraling suggereert
over houten drempels heen een schoonheid
die in haar verschijning mijn droom benadert
daarin dansen wij rond de tafel
die ons een vage ruimte toebedeelt
zij schrijdt in geur "de parfum roze"
bijna op tastbare…
stil is het zonder
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 165 dromen schreeuwen in de nacht
woorden zitten diep van onder
meeuwen krijsen
de nachtuil lacht
zijn nek draait aldoor
ontkennend, hij staat
nog op wacht
wijl ik tegen de herinnering
praat, roep, zucht
en mezelf achterlaat…
opdat jij blijft
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 89 houden van
overstijgt het weten
ook als jouw sterven
verder wegdrijft
het mag dan
herinnering heten
maar lijkt
in mijn wezen gekerfd
opdat jij blijft…
Brakke grond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 63 als ik de halve waarheid spreek
is dat nog geen leugen
enkel als ik niet zou deugen
geraakt mijn geloofwaardigheid week
als mijn geheugen hapert zo nu en dan
is daarvoor niet altijd een enkele reden
soms ben ik blij dat ik vergeetachtig ben,
heb zo minder aan het verleden geleden.
sinds ik afstand deed van sigaret en sigaar
kan ik me niet…
Tabernakel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 67 al wat ik schrijf
met blauwe inkt
blinkt maar voor kort
het licht verdampt mijn woorden.
geschreven in rood blijkt het
de kleur van de lokkende dood
de zon zal allengs
ook deze letters vermoorden.
het langst blijven
mijn ongeschreven gedachten
die kras ik zonder vocht op papier
de vingers bespelen dan mijn ziel
of luisteren naar mijn…
miniatuur 9
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 96 strak strekt de sluier
langs haar schrale lijf
waar ruimte krimpt
tot een enge engte
en bottenbenen
een lange weergave zijn
van ijle lengte…
Onbeduidendheid. Gedachten in de ouderdom 1
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 125 Ik heb stapels aan archieven
in mijn onbewuste mee te dragen
een dag is al een druppel in de oceaan
dat is niet overdreven
en het bestaat, zo lijkt bij mij, uit chaotische lagen
Van kennis en gevoelens, zeg maar al het wel en wee,
onnoembaar aantal ervaringen zijn in lijf en geest verweven
tot aan het moment van heden en ik lijk al ver in mijn…
Kopland
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 569 een dichter dichtbij
de ziel
bemiddelde met
vragende poëtische
woorden
ook al had hij weet
van het wiel
't leven vertelde hem
dat een zuiver antwoord
nooit beviel
in de werkelijkheid
die niet aan ons behoord'…
Pas de deux
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 1.056 in vuur en vlam
dooft zij het naakte lijf
langs een robe van ijzige blokken
die dooien aan opvrijende benen
haar gezicht huist
in een vragende schaduw
zij wil haar blik niet aan mij vertonen
enkel hem zonder schroom
met een onaantastbare
verleiding belonen
zij bespeelt een minnaar
die ook door adem is omhuld
en in hetzelfde verlangen…
De volière
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 358 ik ben er nog niet zegt de man
prevelend met verweerde lippen
zoveel al achtergelaten
menig spiegel moeten vervangen
de weg die ik bewandel
kent vele hobbels en gaten
ook luchtkastelen vol verlangen
en kinderogen die nog steeds
vrijelijk tegen me praten
waar ben ik toch naar op zoek
de jaren hebben mij toch alles verteld
talloze malen…
Dikke mist
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 516 soms word je dood verklaard
ongezien en woordeloos
nog eer men is opgebaard
of niets dan goeds ontbreekt
bij de lege inhoud
van een symbolische kist
het leven blijkt dan
ijzig broos
en de naastenliefde
ja, die getuigt
van een dikke mist…
Als een kerstmysterie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 353 *
onder de oude
middeleeuwse toren
sta ik even stil
als de bejaarde slag
het Angelus laat horen
*
zij is een roepende
over winterse velden
met statige galm
zonder dat men haar nog
ziet als hemelse bruid
*
gedragen door
een stenen verleden
en echoënde psalmen,
naar verluidt
*
maar…
Acte de Présence
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 282 ik vul de geboden tijd
veel minder in dan
het denken zou willen
ontleen de huidige zin
aan het heden
dat mijn gevoel alleen
met de thans aanwezige
ervaring kan stillen
niet dat ik spreek
over onmacht
of al van overgave
ik word geacht,
daar de ziel dat vraagt,
mij aan de werkelijkheid
hetzij zoet dan wel zuur
doorgaans te laven…
Afreizen naar Hiernamaals
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 340 mij werd de weg gevraagd
ik wees met de wind mee
tot de nacht mij wakker blies
en ik in de richting doolde
de hand van een verlichte duivel raakte mij aan
en zette mij schaakmat op het veld van eer
daar zweefden nog de zielen der laatste dagen
door verstillend lawaai voortgetrokken
zij treurden om het gemiste aardse jaar
zelfs de dood…
Als de dag van toen
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 409 de dag is nog maagd
terwijl ik toch
door gisteren ben bevrucht
het oorverdovend lawaai
en mijn Bourgondische stijl
worden langzaam in stilte gelucht
nog 365 dagen te gaan
met voornemens die slijten
zo hoort het ook:
waarom zou ik
het genot verwijten
je moet gedrag veranderen
zeggen wijze mensen
alles met mate
zei een filosoof
een…
Als de dag van heden
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 434 de dag
sliep
geen licht
kwam binnen
ik rookte wel
en toetsen bewogen even
maar de ogen
en het denken
lieten mij
in een baarmoeder zweven
de viervoeter
bewaakte op mijn borst
ingeslopen hazenslaapjes
die aan elkander waren geregen
toen teneinde
het wakkere zich aandiende
scheen het zwart door mijn raam
was het nog een late ochtend…
Thuiskomen
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 642 ik verpoosde een wijle
over de grens
van mijn moedertaal
de ziel geleek even
als een opengaande lotus
het was gelijk andermaal
wanneer ik mijn liefde
in den vreemden sus
zelfs klanken kwamen
in overvloed naar buiten
waar een hobo mijn stem
vertederd liet horen
mijn handen gebruikten
met een trage vingerbeweging
het verborgen koor…
Kamermuziek
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 431 de ochtend is al laat
als hij spreekt
voor eigen publiek
de kamer kent nog
een nachtelijke staat
de bejaarde pendule
is achtergrondmuziek
toch start hij
met goede morgen
al jarenlang
door niemand verstaan
wel wordt de echo
van deze geringe rede
eeuwig in stilte geborgen
daar heeft hij
weet van
stilaan…
Heure de la mort
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 235 als de dood
sterft
en aarde
leven erft
kent geen ziel
enige smart
dan ademt immers
een eeuwig hart
(zie ook link)…
Nabij Zeus
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 553 op het dode punt
van de boulevard
nabij een ijzeren wapen
van weleer
staart hij ver weg
concerteren
schreeuwende meeuwen
in lawaai van golvend geweld
melodieën in een witblauwe sfeer
hij ziet in de verte
gedachten passeren
schepen, af en aan,
doch op wisselende afstand
in de herinnering
wel te verstaan
haren, dun door de jaren…
Als de avond nadert
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 519 fijnbesnaarde klanken
vertellen over mijn innerlijke waarden
zij omsluiten heden mijn trage denken
woorden blijven liggen op de aarde
alleen mijn vingers bewegen
door wat mij wordt opgedragen
ik volg slechts de toonaangevende zegen
die opborrelt uit onaantastbare lagen
afscheid hangt boven het meer
in een dromerig hemels groen
stilte geeft…
Een windegroet
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 318 wuift jouw
breedgerande hoed
naar mij
als een knipoog
die vele tellen kent
ik zie gespreide vingers
een zomers vlaagje bedwingen
die ons beiden ook zwoel verwent
je gelaagde rokken
dansen om en om in het rond
een windegroet is daar aan gewend
het verraadt even
de ronding van je mond
*
daar is hij plots
je liefde
in…
Als de dagen lengen
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 275 langzaam trekt het zwart
zo lang bevlekt geweest
met uitgedroogd vocht
weg uit de verdichte nacht;
woud van een wederkerend
en wezenloos gedrocht
traag slinkt in eigen taal
het vlies dat de dood bedekt
terwijl vanuit de herinnering
schuchter over het licht
van morgen wordt verteld
de geest is wederom
met leegte opgerekt
in…
De achterkant van de schaduw
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 415 ik zie mijn schaduwkant
zo duidelijk terug
in woorden van
duistere figuren
zij wonen aan de leugenkant
spelen in het brein
bejubelen daar hun kuren
afdwalend van de rechte lijn
hun spiegelreflex herkent enkel zwart
dat lijkt op een hemelse troon
echter de balk in de ogen speelt hen part
genoeg om de waarheid te bedekken;
het geweten…
Ontluiken
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 274 langzaam ontwaakt
de lentelucht in mij
voelt nog wel als naakt
en soms kil
af en toe
zeg maar bij vlagen
weet ik weer
ja, dat is het
wat ik wil
de geur van natte bladeren
of vers gemaaid gras
parfum naturel
zo als het in wezen bedoeld was
en kleuren zien rijpen
van groen naar
wonderlijke tinten
groots en onnavolgbaar eigen…