De achterkant van de schaduw
ik zie mijn schaduwkant
zo duidelijk terug
in woorden van
duistere figuren
zij wonen aan de leugenkant
spelen in het brein
bejubelen daar hun kuren
afdwalend van de rechte lijn
hun spiegelreflex herkent enkel zwart
dat lijkt op een hemelse troon
echter de balk in de ogen speelt hen part
genoeg om de waarheid te bedekken;
het geweten lijkt doorgaans
brandschoon
het onderscheidend vermogen
gaat echter op in duivels vertoon
van grenzenloze inktvlekken
ja, niets is mij vreemd
soms ben ik,
maar dan voor even,
ook van mijzelf ontheemd
Zie ook: http://www.youtube.com/re...s?search_query=dreyfsandt&aq=f
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 7 maart 2011
Geplaatst in de categorie: individu
Het maakt je sterker als persoon, als je probeert toch uit je schaduw te stappen en het leert te bedwingen...
Mooie schaduwrijke woorden schilder je weer Hans, in complementaire kleuren!