inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 37.861):

Een windegroet

wuift jouw
breedgerande hoed
naar mij

als een knipoog
die vele tellen kent

ik zie gespreide vingers
een zomers vlaagje bedwingen
die ons beiden ook zwoel verwent

je gelaagde rokken
dansen om en om in het rond
een windegroet is daar aan gewend

het verraadt even
de ronding van je mond

*

daar is hij plots
je liefde
in een maatkostuum

ik zie in de zon
je ogen blinken
ook een lichte trilling
gaat door je lijf

als jullie van elkaars
nabijheid drinken

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 24 februari 2011


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 421

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 14 jaar geleden
Even was het er, als het stille ruisen in een zomerwind. Een prachtig gedicht.
elze, 14 jaar geleden
liefde is als boter, smeuïg en licht verteerbaar, mooi gedicht Hans
Irmlinda de Vries, 14 jaar geleden
Met name de ontknoping in de drie laatste strofes maakt dit gedicht heel verrassend... Goed gedicht!
nonna, 14 jaar geleden
Jouw woorden doen even dat koude trieste weer vergeten.
Ze brengen een zomers gevoel naar boven.
pama, 14 jaar geleden
Lichaamstaal beschrijft vaak een onbeschreven chemie
tussen zelfstandige entiteiten, creëert een eigen taal in verleiding en genegenheid. Heel mooi Hans.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)