112 resultaten.
Les Baux en Provence
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 686 De karakteristieke witte rotsen
van Les Alpilles
glimmend na de regenbui
een magere zonnestraal
breekt door de wolken
dampend gebleekt kalksteen
met resten van
een oud middeleeuws fort
om me heen
rotsen, wijngaarden,akkers en
kleurrijke woningen
in de verte stralen enkele
gele bloemen op de rand van
een door bauxiet
okerbruin…
Overspannen.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 666 Het is schemerig
stil en koud
op de heide waar
een eenzame berk
buigt in
de straffe noordenwind
bladeren dalen neer op de grond
richt mijn hoofd op en
zie in de verte een vrouw lopen
met een kind
flitsen voor mijn ogen
licht en donker
spookt weer in mijn hoofd dat
nu wat zwaar weegt
gedachten slierten en
vreemde beelden…
Een herfstig gedichtje.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 660 hoog reikende hoofden schudden rond
in een bekoorlijke symfonie van zacht geruis
twijgen laten hun zomerlast vallen of
liggen reeds stuiptrekkend
voor dood op de grond
kleurende bladeren tonen
gedragen door de wind terstond
in bruin, geel en groen aan afhangende takken
vogels vliegen weg in het besef dat
er weer een seizoen aan zijn einde…
Verdrietig afscheid.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 651 Ik zag je daar staan
met je arm leunend op
de stenen havenmuur.
Ik zag je haren wapperen in
de straffe wind terwijl
je ogen gefixeerd
een groot schip volgden
en je hand opgeheven
even zwaaide.
Ik zag hoe tranen over
je wangen liepen en je arm
ze wegveegde van je gelaat terwijl
je even het hoofd liet hangen.
Ik hoorde de gesmoorde…
Het einde nadert.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 650 grijs uitgeslagen rotsen markeren het ruige veld
waarop blonde schapen vredig lopen te grazen
zijn twee honden die tegen weglopers grauwen en razen
de bejaarde herder werkt hard voor zo weinig geld
terwijl hijzelf na zoveel lichamelijk zware jaren
vele honderden hectaren met zijn beesten heeft belopen
is opeens de onrust en angst in zijn lijf…
Wedstrijd zeilen.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 649 schuimkoppen vormen zich op grauwe golven
witte zeil bolt in de krachtige noordenwind
hun fokkenist wordt telken male
onder opspattend boegwater bedolven
schuin hangt de zeilboot in een poging
snelheid aan de wind te maken
mast en stagen hoor je knerpen en kraken
onverstoorbaar vaart de bemanning door
bij 't starteiland gaan ze rap door…
Fladderende schoonheid
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 648 een snelle vleugelslag
zon beschijnt
haar kleurig lijfje
ze danst op en neer
zonder iets aan te raken
het zelfde rondje
keer op keer
om vervolgens in tegenspraak
tot alle natuurlijke wetten
zich een kort moment op
mijn handpalm neer te zetten…
Supermarkt caissiere
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 647 ik zie haar wekelijks in
de supermarkt
vriendelijk zit ze dagelijks
achter de kassa
glimlacht steeds naar mij gewis
haar bruine ogen stralen terwijl
soms een rode blos op
haar wangen verschijnt
donkerblonde haren vallen speels
over haar schouders als
ze zich elegant beweegt
fraaie slanke handen met
groene nagels reiken mij…
L' amphitheatre romain
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 642 fraaie oude muren glimmen in 't licht
van goudgele zonnestralen
schaduwen van door de zon belichte
vensters werpen zich op de
met bloed, zweet en tranen
bedekte grond van het
Romeinse amfitheater dat
onwillekeurig mijn
diepste gedachten doet terug voeren
naar reeds lang vervlogen tijden
van gladiatoren, gevechten, martelingen…
De promenade.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 636 mensen lopen hem gegeneerd voorbij
ergeren zich aan zijn onbeschaamd gedrag
aanfluiting voor de chique promenade
zijn gezicht wordt zichtbaar, karton glijdt opzij
pas na uren richt de gestalte zich op
schudt zich uit, staat op van de grond
wankelt met het karton de promenade af
en vervloekt vervolgens de nieuwe dag…
Verlaten dorpje in de Franse Cantal
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 632 ze zijn nog maar
met enkele bewoners
in 't vervallen dorpje
op de heuvel
vergeten en in
de tijd verloren
primitieve boerderijtjes
waarin comfort ontbreekt
's winters vochtig en tochtig
lekkende daken en muren
veel verrot hout
't ruisen van de wind
door toppen van kale
dikke beukenbomen
het dorpje is reeds
dood en koud…
Kilte van een woud.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 625 doordringende snijdende koude in
een gure oosten wind
mijn voetstappen klinken wat dof
op het met klei doorweven grind
bomen zijn groen uitgeslagen
mos stijgt op langs de stammen
hun kruinen bewegen en ruisen zacht
er wordt de komende dagen
wat lichte sneeuw verwacht
beklemmende intense stilte omringt me
in 't hart van 't bladerloze…
Nat rotweer,
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 621 laat ik u dit nu eens poëtisch vertellen
kan mij soms werkelijk ernstig storen
aan 't dagelijks regenachtig weer tijdens 't ochtendgloren
doet dan gelijk mijn goede humeur hevig kwellen
valt me hier zwaar tijdens deze donkere kille dagen
soms met hagel, regen en gure wind
ril zelfs als ik me voor de brandende haard bevind
draag in huis truien…
Het vervallen middeleeuwse kerkhof
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 617 Het landschap om me heen is
fraai, zelfs in de winter.
Grote kale platanen sieren het
door muren omgeven pleintje.
Slechts een enkeling woont hier
nog in alle eenzaamheid,
het gehuchtje oogt kil en doods.
De Romaanse kerk is reeds
vele eeuwen oud. Het
er naast gelegen kerkhof is
zeer verwilderd en verlaten,
tot prooi vervallen aan…
De kolk.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 609 damp stijgt op van 't water uit de stille kolk
waterleliebladeren hebben groot deel van 't wateroppervlak bedekt
klein spoortje helder water heeft zich in 't midden uitgestrekt
daarin spiegelt zich opeens een dikke witte wolk
die vervolgens even het zonlicht belet om te stralen
dit kleine paradijsje met haar helderheid te kleuren
geniet,…
Winters strandgenoegen.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 607 ijskoud zeewater van de brandingsgolven beroerd mijn enkels
harde wind doet fijn zand in wolken opstuiven
schelpen op de vloedlijn knarsen onder mijn voetstappen en
schuren de huid van mijn onbeschermde voeten open
ik ben niet de enige die vandaag aan het strand loopt
achter mij ontwaar ik ook enkele dik aangeklede figuren
die met de rug tegen…
De rauwe werkelijkheid.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 607 het was zo'n dag als ieder andere
een dag van spanning en gruwelijkheid
gedrenkt in hoop op menselijke toegankelijkheid
in weerwil van 't idee dat de wereld zal veranderen
de televisiebeelden soms rood gekleurd
laten zien dat er bloed vloeit in het oosten
vluchtelingen die behoefte voelen zich te laten troosten
afkomstig uit een land dat…
Terugblik met nostalgische gevoelens.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 591 het Franse platteland
de vaak geroemde campagne
bergen, heuvels, weilanden,
bossen en meren
de drang om hier ooit
terug te keren
de rust en stilte
haar intense natuur die
je snel deelgenoot maakt
van een ander levensritme en
na verloop van tijd
positief invloed heeft op
je gemoed
alsmede het gebruik
van 't gezonde verstand…
Respect voor elkaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 590 jij weet toch ook
dat beelden zwijgen
gevoelens zich kunnen
laten manipuleren
dat liefde voor elkaar
niet alleen bestaat uit
af en toe heftig copuleren
doch zeker ook verbaal
moet worden onderhouden
door met elkaar te praten en
elkaars mening te respecteren…
Een hommel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 580 het maakt me blij; dat gonzende geluid
het snelle bewegen van haar vleugeltjes
het voorzichtig landen op
bloemenstampers om nectar te drinken
alvorens weer te verdwijnen
ze doet zo haar best
dag in dag uit om
een maaltje te verschalken
terwijl ze daarbij soms onbewust
ook andere hommels lijkt te 'stalken'…
Bedrieglijk overspel.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 580 Ze heeft een rode kleur op
haar wangen als gevolg van
intense woede.
Staart in diepe verslagenheid
voor zich uit, door 't raam,
in de stille natte straat.
Zoekt tevergeefs naar
haar innerlijke leidraad, doch
haar gedachten verdwijnen snel.
Rondom haar vormen zich
wolken van verdriet vermengd met
bittere tranen en haat.…
Sluimerende droomliefde.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 579 Die maandagochtend op kantoor.
Een hand strijkt over mijn rug wat
mij rillingen doet ontlokken, mijn
spieren doet samentrekken en
een glimlach tovert op mijn gezicht.
Haar ranke - slanke gestalte herken
ik uit duizenden, evenals de
kleur van haar ogen, haar parfum en
de vochtige warmte van haar mond.
Net als die trippelende passen met…
Oorlogsdaden.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 578 gebulder der kanonnen en
springende granaten
mensen die met elkaar vechten en
elkaar gruwelijk haten
geen dag gaat voorbij zonder
doden en gewonden
haat zaait vergif, maar soms
ook; dollars, roebels en ponden…
Vergissing.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 577 ze is het
ik herken haar
het is haar stem die
ik herken uit duizenden
waar ook ter wereld
ze staat wat voor me
in de rij wachtende
voor de paspoortcontrole
ze kijkt minzaam
om zich heen, maar
ze is het wel, zo te zien
ze zit drie rijen voor me
zegt dat ze koffie wil
ik schrik op als ik dat hoor
dat…,kan niet; onmogelijk…
Nathalie…
Mauvais temps.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 576 weer laat niet met zich spotten
hemel kleurt thans grauw en grof
eenzame zonnestraal schiet omlaag
tussen zwalkende wolken
kleurt voor even het land beneden
als een aards paradijs
na zorgvuldig schuiven en draaien
is de wolkenmassa hecht gevormd
neemt het zwerk de vorm aan
van een blauwgrijze kwal
siddert de atmosfeer na een
flitsende…
Grauwheid van het bestaan.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 571 ik zag 't vandaag opnieuw
de grauwe onzekerheid
van 't bestaan
omlijst door storm en regen
door oorlogen van huis verdreven
in een tentenkamp gepropt
waar uitzicht op een nieuwe toekomst
aanwezigen wat hoop doet geven
hopelijk is 't verblijf hier voor hen
maar voor een korte tijd
al lijkt hun eigen tijdsbegrip
door de oorlogsellende…
De oude postkaart.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 567 die nacht was 't volgens de postkaart begonnen te sneeuwen
als motten dansten de vlokken rond de panden
om vervolgens zacht op bomen, boerderijen en huizen te landen
alsook op struiken en heggen: gelijk een groep spreeuwen
een stevige bries kondigde zich voorts vanuit het oosten aan
witte sneeuwgordijnen sierden in een oogwenk de bomen
waarin…
Kerstfeest of vreetfeest
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 556 grijze wolken verdringen elkaar
in de verte klinkt een luide knal
vuurwerk, of wellicht toch misschien
een afgeschoten haas die
ergens de dis zal sieren
net als vele andere dieren
in deze sterkst consumerende
tijd van 't jaar…
In gedachten.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 555 met de schoenen in
haar hand loopt ze in gedachten
verzonken over ‘t smalle, koude strand
voeten in ’t nat, gezicht gericht
op de brandingsgolven, die keer
op keer het zand bedolven
met daarin de voetstappen en
haar gedachten welke rap verdwenen
in ’t natte zand…
Intens verlangen.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 547 haar gelaat gloeit rood
de handen voelen warm
gezicht iets naar hem
opgeheven
glinsterende ogen en
een licht geopende mond,
haar rug gestrekt tegen
een dikke boom
het verlangen naar hem
is zo intens en groot…