Alle inzendingen van lykele zwanenburg

Regel bruin of regel geel, Mutsaers schrijft geen woord te veel: 'Zelfs een haas van chocola poept wel eens vanieljevla.'…

De zon tovert De zon tovert ramen op het asfalt, gebrandschilderd licht in een gekantelde kathedraal van geruis en gezang, weids en besloten. Je fietst door de schaduwen van de zijbeuken. Je schiet zigzaggend langs de pilaren. Je vliegt knielend, in kennelijke staat van gelovigheid, over het altaar. Je daalt. Je landt. Het asfalt…

Levensloop: dadda ja ja Nee ja ja nee ja gaga…

De slagen ontweken De spieren verkrampt Verschrikking verstreken Het leven verdampt…

Zij vond: ik moest een cum laude. Vond ik ook. Ik zei maar wat. Altijd braaf en zonder fraude. Door die leraar onderschat. In haar invalidenwagen stelde zij de man haar vragen. En toen werd de zes een zeven. Dank u! heb ik hem geschreven, naar zijn zomerhuis in Zweden. Met lof ging ik naar de tweede. Eigenlijk vraagt dit op het eerste gezicht…

Hij stak zijn dichtwerk in de fik: te weinig het en te veel ik.…

Vroeg gewekt Weer gecheckt Gras gemaaid Hond geaaid Nieuws gescand Dag gepland In coupé Naar de zee Hond wil lopen Kap gaat open ’t Regent licht Kap gaat dicht ’t Was weer mooi Terug naar ’t Gooi…

In structureel geweld wordt wat opwelt bekneld.…

Een halve eeuw, bijna, is zij nu dood. Zo lang leef ik, ten dele, buiten westen. Een halve zoon, schrijvend in ademnood. Mijn woorden zijn haar stoffelijke resten.…

De zachte reus zat niet aan tafel. Hij lachte naar ons vanaf zijn rechthoek in de boekenkast, zijn provençaals terras, waar alles rose was met grijs en blauw, hij ook, in de zon. Plein, platanen, fontein, alles was zoals het hoort, volmaakt van barsten, kloven, mossen. Het was gezellig met zijn weduwe op die avond van het oude jaar waar…

Waarom zo weerloos wachten aan de kant? Wie zet je over naar een lichter land? Sommige lezers zullen dit distichon wel herkennen: de laatste twee regels van het gedichtje Hades/Heavy metal. Mijn excuses voor het hergebruik!…

Als stervelingen zingen lijkt het of alle dingen, bezield door zuiverheid, ontstijgen aan de tijd.…

Loom Ineengestrengeld Doodgemoedereerd Klaverblad van kalveren In een groot bed van gras Vandaag monumentendag…

Ze ligt op de mat Tussen weekblad en rekening. Als ze uit de envelop komt Zit ze op een balkon. Robuust is broos geworden. Blond is blond gebleven. Lach? Zon valt op Gezicht van meisje Goede fee Geveld door toverslag.…

Ooit hadden ze nog tere kinderzielen. Nu zijn 't hormoongestuurde projectielen.…

Druk in de weer, hard in de leer, enfant terrible, houd op met wiebelen! Pet van je kop! En zit rechtop! Euh, sorry, wil je heel misschien je zitpositie eens herzien? Begrijp je? En dan nu … - Mijn pet? - Ja, dank je, Fred, da’s echt heel vet!…

Voor wie modern sacraal is niets erger dan Vasalis…

We hadden ons een goede dag gekust op mond en wang, besmeerd met zonnecrème. We hadden er nog wel meer van gelust. Maar zij moest gaan. “Tot straks!”, zei zij, ad rem.…

Doekjes. Emmertjes sop. De dichter is vroeg op. Actie! Weg met stofnesten van oude woordenresten. Weg met knipsels en spinsels en vergeten verzinsels, en bladderende bladen in schimmelende laden. En dan die blinde vlekken op onverwachte plekken!…

Graaf in jezelf de tunnel naar een licht dat leven is (Strikt genomen is deze tekst geen haiku, omdat de lettergreepverdeling 4-6-4 is in plaats van 5-7-5. Ook is er geen sprake van een intense natuurbeleving. Die vind je wél in het zengedicht van François Cheng, waaruit de tekst is afgeleid. (François Cheng, Le livre du Vide médian. Albin Michel…

Maak van je hart geen moordkuil. Maak aan je smart geen woord vuil.…

Vandaag is het weer deadline-dag. Zo'n dag die niet meer over mag. Net zoals gister. Laat ze gaan, die dagen met hun doodlijnwaan!…

Kun je zonder zongarantie wel verantwoord op vakantie?…

Deprimerende mindermaker. Tragische kinderkopjeskraker. Neem eens een goede therapeut. Wie weet, gaat dan je gif eruit. (De vierengever geeft ook vijven. Mijn laatste distichon, 'Niet zo schichtig', was voorzien van twee negens. Leuk! Nu heeft de ervaring mij geleerd dat de cijfergeving op gedichten.nl uiterst grillig en willekeurig kan zijn,…

Ontdoe je van je schichtigheid en zwicht niet voor gewichtigheid!…

Ergens, misschien wel prefrontaal, bedenk ik plannetjes in taal. Maar volg ik mijn amygdala, dan zeg ik oei en tralala.…

Wie weet er nog hoe het begon? Iemand die er niet tegen kon, voor wie het klonk als een kanon, die slapen moest op mogadon. Hij kocht een heteluchtballon en zweefde naar de noorderzon. Dat was de schuld van ’t carillon, het carillon, het carillon. Ooit sliep men als een blok beton: van Grote Kerk tot aan ’t station, geen Weesper die niet…

Schreeuwlelijke luchtwerveling. Tegenbeeld van zuchtsterveling. Dit distichon is een vrije samenvatting van het gedicht 'Le Martinet' door René Char. Daarvan hieronder de Franse tekst plus de vertaling in het Nederlands: Le Martinet Martinet aux ailes trop larges, qui vire et crie sa joie autour de la maison. Tel est le…

Door zijn onrijpe voorhoofdskwab zet hij alleen de eerste stap.…

Zwierig en joyeus, jas open, sjaal over schouder, oor aan mobiel, op weg naar de senaat? Nee, niet de senaat. Hij verlaat het park, - le jardin du Luxembourg - haast zich rustig richting Odéon en slaat af naar de Sorbonne. Nee, niet de Sorbonne. Geen senator, geen hoogleraar. Hij slaat linksaf, houdt in, dan rechtsaf, rue des Écoles, nog…