Netgedichten

netgedicht (nr. 32.852):

Parijs 5, 2 rue de Latran

Zwierig en joyeus,
jas open, sjaal over
schouder, oor aan mobiel,
op weg naar de senaat?
Nee, niet de senaat.
Hij verlaat het park,
- le jardin du Luxembourg -
haast zich rustig
richting Odéon
en slaat af naar de Sorbonne.
Nee, niet de Sorbonne.
Geen senator, geen hoogleraar.
Hij slaat linksaf, houdt in,
dan rechtsaf, rue des Écoles,
nog steeds telefonerend
etalages bekijkend
met dure overhemden,
die moeten passen bij zijn witte jas,
blauwe sjaal en grijze haardos,
ons houvast in de verte.
Hij loopt maar door. Zijn gezicht
hebben we niet gezien.
Opeens is hij verdwenen.
Auguste! Waar is hij?
In ‘Au vieux campeur’?
We kopen er wandelgidsen.
We kijken. Geen Auguste.
We gaan. Eén van ons keert terug.
Daar staat hij, in de sous-sol,
oor zonder mobiel,
kijkend, vouwend, bladerend
in geologische kaarten.
Auguste! Onze Auguste!