Alle inzendingen van marije

Houdt er rekening mee, de winter komt er aan, de tijd dat Friezen weer massaal aan 't bidden slaan.…

God, wat baal ik dat ik je niet verder kennen kon. Nu praat ik in gesprekken, die ik in mijn hoofd verzon, en lach ik om grappen die je maakte, maar niet echt, want jouw gevoel voor humor die was gewoon erg slecht. Nog leef je zo nu en dan op, in mijn gedacht, en blijk ìk 't te zijn, om wie men 't hardste lacht…

Wij zijn allen indirecte vrienden via via met elkaar verbonden, als dat in het echt ook zo zou werken dan was facebook niet uitgevonden.…

Het kussen van jouw foto doe ik veel en heel verfijnd, stukjes plakken op mijn lippen waardoor jij stilletjes verdwijnt.…

Mijn herinneringen liggen vast in knopen, mocht de houdbaarheid van geest wat vroeg verlopen.…

Als ik vanuit ‘t westen Terugkeer naar waar Mijn huis ooit stond, Langs zwart wit Dat ‘t leven Simpel herkauwt, Rusten er hier Zoveel herinneringen In de grond, En ben ik thuis, Waar men de N Zo mooi wegknauwt.…

Gebukt door vele winden, zwoegde ik mijn trappers lam, mijn fiets en ik, wij zijn geen vrinden, de tocht duurt altijd veel te lang Gegeseld door de regen, waait daar maniakaal, de gierende wind mij tegen tis oorlog op mijn paard van staal. Er rust iets moois in de marteling van herfst, wij hebben u gemist, maar bij een gunstige voortstuwing…

Vluchten is niet blijven in een land verscheurd door haat. Want haat, mijn lieve vrienden is de wortel van elk kwaad. Haat, macht en religie maakt de wereld ver van ideaal. Dat zijn dr maar een paar, want wij zijn tamelijk suicidaal. Dus stop mij maar alleen, op een eiland ergens ver van hier. De mens vind ik een over…

Het is eerlijk waar wat ik je zeg er stond een ijsbeer aan de weg. In zijn poten hield het ijzige beest een bordje met daarop "FEEST!" Hij schreeuwde "stop!" en wenkte mij "ik ben jarig" mompelde hij, maar niemand wil komen want ze zijn bang, maar ik beloof dat ik niemand vang. En ik heb ijs, in heel veel smaken en snoep…

het kind, zoals het daar lag, stilletjes en levenloos, zo klein werd het zo groots dat het de wereld raakte het tumult van, wel - of - niet, met stomheid sloeg voor onze voeten ontblootte de zee dit kind in haar spiegel legde zij het neer en even hielden wij onze pas -en onze adem in…

vandaag loop ik in kleuren van hemelsblauw tot rood en groen en alles wat daartussenin nog juichend mee wil doen vandaag span ik een regenboog voor jou en jou en ook voor jou hemelsbreed en huizenhoog…

haar lijf haar lief haar leden haar stem, gebaar, haar schreden, haar vreugde, pijn en spijt haar naakte eigenheid onteigend In 't verloop der tijd…

zij zit daar maar stilletjes op de straat temidden van vogels die zij laat eten uit de holte van haar hand onverstoorbaar zijn zij samen het middelpunt dit kind en de vogels om hen heen de wereld gehaaste voetstappen Ieder voor zich god voor ons allen fietsen wachtende kinderen rondjes auto 's in wedloop op weg naar thuis…

wanneer mijn laatste ademtocht ontsnapt op 't onverwachte uur in mijn gesloten huis en ik geen kind noch kraai geen lief om leed te delen niet mond op mond niet hand in hand niet samen sterk niemand en niets………. helemaal niets dan het sterven en ik hoe zou dat zijn…. hoe zou het zijn zo vlak voor het nacht wordt onomkeerbaar…

waar wij onze hartstochten botvieren zullen geen baren te hoog zijn Laat mij geen bakzeil halen vrouw ík voer de bezem in de mast zet dus maar alle zeilen bij zorg dat de dijken laag zijn en houdt de kluisgaten wijd open ik kom eraan tussen de klippen zullen we doorzeilen ik zeg je vrouw - voortvarend als we zijn zullen we hard van…

HET is zwaar zuchtte zij o ja - zei de ZEE en verdrietig - snikte zij en groot en ook zo heel veel te veel ach welnee zei de ZEE leg maar neer schuimde ze en ze nam HET met zich mee op haar ziedende rug rolde brullend en proestend en snel weer terug dan sloeg zij HET duizend maal In druppels uiteen op 't zand van…

Ik wil de zee - zei je alleen alleen voor mij niet voor het kind met emmertje en schepje niet voor zonnebadende barbie meisjes niet voor glimmende sixpack jongens of anti zonnebrand inwrijf senioren stijf van de olie ook niet voor uitgelaten opstuifhonden die gecultiveerde - in zand en water losgeslagen - kamerolifanten niet…

Ik hou van plaatsen zoals dit oude huis door mensen verlaten niet weldoordacht en geleidelijk maar plotseling en onverwacht terwijl de koffiepot nog op tafel een beker ernaast in afwachting van een tweede schenking en de kastdeuren open nu hangen vleermuizen aan 't plafond binnengekropen gras groeit langs een tafelpoot omhoog…

Wij moeten dat volk niet dat onze kanten op komt het is gevaarlijk, lui en ongeletterd het is onmenselijk en het aanbidt vreemde Goden Nee… wij… wij zijn het op een na gelukkigste volk van de wereld en dat willen we graag zo houden wij houden ons aan humane regels en wij hebben de wetenschap de God die wij aanbidden is de enige echte…

mamma ik zocht je afgelopen nacht ik was weer in je huis ik riep je maar je antwoordde niet ik liet mijn baby kruipen op je keukenvloer ik hoorde stemmen van vreemden vrouwen en kinderen die door jouw leven liepen zij kenden de weg in je huis beter dan ik ze openden kasten en deuren versteend sta ik daar in jouw keuken een vreemde -…

Jij legde woorden op mijn ogen blinddoekte mijn ziel in zaligheid wij lieten ons gaan en waar de zee zich terugtrok omarmden wij de welving van de nacht lepeltje lepeltje jouw armen gevouwen om de mijne speelde je mijn vingers een voor een open en weer dicht één sloop waarin twee kussens er was werkelijk geen speld tussen…

het huis deelt zich mee aan zijn bewoners als van mens tot mens zo is die ene stoel nog steeds bezeten en het gapende gat van de brandende sigaret drukt jouw koppige hoofd voorgoed in de kostbare bank het zijn maar dingen- zei je tijd om te gaan zitten in de salon- zei je kom maar bij me leg je hoofd maar op mijn schoot goed zo…

hoe hoog op de ladder van wereldleiders kan hij terecht komen op de A1 is het verkeer vastgelopen en de weg is dicht als uw dagen druk zijn wilt u een auto waarin u tot rust komt in Auschwitz worden meer dan 1 miljoen doden herdacht waaronder 110.000 Nederlanders. wat je voor 11 uur bestelt is morgen al in huis uw leeftijd x twee…

als álles te hard en veel te veel onbegrijpelijk koester het kleine witte kwetsbare dat tere blaadjes in de tijd verliest eerst één dan nog een het kijkt je aan en jij kijkt terug....…

x Voor het jaar dat nu komt ga eens uit je bol Spring en zing en dans heb grenzeloos en uitzinnig lief x en ga vaak en heel veel Kinderlijk enthousiast buiten de begaande paden twijfel over uitspraken van politici en innoverende ideeën van multinationals x heb lak aan leugenachtige valse conventies denk uitvoerig veel en vaak…

grootschalige hack kosten lopen uit de klauwen meer dan 8 miljoen hongerigen en een vergrijzingsprobleem brandweer is bezig met nablussen Noord Korea ontkent de helft wil meer koopzondagen en de moeder vermoordt haar acht kinderen na het emient was het hier nog een stuk kouder tien kilometer buitengaats was een wilgenbos waar nu…

dit jaar is de herfst wat laat en niet alleen de bomen zijn van slag - ook de vogels zijn nog niet vertrokken en er zijn schimmen voelbaar in de dingen die gebleven zijn in 't Haagse Westbroekpark schaduwen werpen ze over de paden en het gras schaduwen uit onvervuld verleden Wilhelmina toch fluistert afkeurend de wind…

de meeuwen keren terug in grote getale vleugels liggend op de wind de stormende noord - westenwind lieten ze zich drijven naar de steden waar ze neerstreken op onze daken koninklijk en trots waar ze schreeuwden zoals alleen meeuwen dat kunnen hartstochtelijk klagelijk en huilend het snijdt door je ziel dat schreeuwen zoals een mes…

er loopt een mens een Scheveningse mens over het havenhoofd het grijs-basalten hoekige altijd standvastige Scheveningse havenhoofd regen - windkracht negen noordwester stormt genadeloze striemen over nat-zilte wangen vers-frisse oren-gesel gloeiend rood beklimt de mens het hoofd wind tegen zout water op beurse lippen schuimende…

wie ben ik vraag ik de zee sluit je ogen bruist zij en luister Ik luister naar haar komen en gaan naar 't kolken en stukslaan en 't vurig na-sissen van zacht schuimende uitlopers laten we stil zijn - zegt ze laten we samen laten we niets zijn laten we fijn zijn en pijn laten we alles zijn laten we - zegt ze laten we Zee zijn…