NU HANGEN ER VLEERMUIZEN
Ik hou van plaatsen zoals dit oude huis
door mensen verlaten
niet weldoordacht en geleidelijk
maar plotseling
en onverwacht
terwijl de koffiepot nog op tafel
een beker ernaast
in afwachting van
een tweede schenking
en de kastdeuren open
nu hangen vleermuizen aan 't plafond
binnengekropen gras
groeit langs een tafelpoot omhoog
en spinrag als een deken
bedekt de vraag
naar het waarom
gordijnen waaien
uit stukgeslagen ramen
ik hou van de geest van een huis
die door spinrag fluistert
Zie ook: http://www.maryama.nl
Schrijver: Marije Hendrikx, 1 mei 2015
Geplaatst in de categorie: mystiek
Je gedichtje is als een warme behaaglijke jas
die je nooit meer af wilt leggen.
Meesterlijk Mooi Marije.
zou je 'nu' kunnen schrappen en verder steeds
ná het werkwoord het onderwerp kunnen gebruiken.
De spanning breek je nu af en verbrokkelt...