Netgedichten

2012

netgedicht (nr. 54.194):

veel te veel onbegrijpelijk

als álles te hard
en veel te veel
onbegrijpelijk

koester
het kleine witte
kwetsbare

dat tere blaadjes
in de tijd
verliest

eerst één
dan nog een
het kijkt je aan

en jij kijkt terug....

Zie ook: http://www.maryama.nl

Schrijver: Marije Hendrikx, 18 januari 2015

maryama37

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: actualiteit

geweld

haat

onbegrip

3.0 met 9 stemmen

446

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:: An Terlouw
Datum:: 16 februari 2015; Schitterend gedaan Marije

Naam:: Huibert van der Meer
Datum:: 3 februari 2015; Prachtig hoor...

Naam:: Inte feelders
Datum:: 29 januari 2015; Waar je blik op valt ... wat een mooi gedicht Marije!

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 28 januari 2015; Nu lijkt het wel slijmen, maar je gedicht is goed. Mooi werk, sterk einde.

Naam:: switi lobi
Datum:: 23 januari 2015; Hel glipt... de tere blaadjes los van elkaar, ongrijpbaar en toch ook zo- direct.

Naam:: geeraardt
Datum:: 18 januari 2015; Soms heb je de neiging om alleen nog in alle ellende te verdrinken en de mooie dingen te vergeten. Dit dichtje attendeert je daar fijn op.

Naam:: hans_
Datum:: 18 januari 2015
Email:: hrauchsimpc.nl; Wat een sereen moment-beleving.
Mooi Marije.

Naam:: Egbert Jan van der Scheer
Datum:: 18 januari 2015; Als we dat terugkijken ook maar doen Marije. Mooi!

Geef je reactie op deze inzending: