870 resultaten.
Geen brug te ver
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 477 Verscholen in avondmist
bieden leuningen geen
houvast meer kilometers
gedachten dansen op het
ritme van de vier wielen
dichterbij
dichterbij
zelfs de lantaarn
langs de weg lijkt
te glimlachen
en schijnt de wijzer
van de teller vooruit
dichterbij
dichterbij
de laatste afslag
brengt schaduwen
in werkelijkheid
waar thuiskomen…
Glastempel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 281 Lachend pakt zij de scherven
van haar zelfgeblazen huisje
waar sterren geen barsten
meer kunnen snijden in
reeds blauw geronnen bloed
aders volgen puur en ademloos
gesneden lijnen langs links
waar onregelmatig bonken geen
kamers meer sluit doch hartnekkig
tegen beter weten in volhoudt
de laatste scheuren in de muren
blijven wijken en…
Pijnboom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.548 Afwezig laat zij de volle
takken met blauwgroene
naalden door haar handen
gaan en terwijl twijfel prikt
denkt ze aan de post die nog
ongeopend op tafel ligt
gedachten laten veel, zo niet
alles los, schieten van de
geboorte van een kerstkind
langs de nachtmis naar het
kerkhof en vallen in rust neer
bij de kaarsjes aan het ontbijt
plots…
Full house
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 476 Je lacht mijn handen naar je toe
als grijs grijnzend wordt omarmt
door zacht blauw en lijntjes
jaren ringen van verdriet even
huiverend achterom laten kijken
zwart, wit, zwart, wit, zwart,wit
en toch steek ik over zonder op
te kijken noch om te zien naar
eens als kinderogen mij vragend
aankijken en banden binden
wil je met mij yahtzeeen…
Gestolen tijd .....
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 645 Jij steelt seconden
jat minuten
pikt de uren
van het heden
Wijst naar de toekomst
loopt achteruit
in het verleden
staat stil bij nu
Wie draait de wijzers
richting morgen
daar waar de tijd
liefde ademt ...…
Bevrijding ...
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.356 Ongebonden verbonden
vindt onze warmte elkaar
in een verlegen ontmoeten
van intens tedere verwachting
ademloos raken zachte
vingertoppen vertrouwen,
zoeken vochtige lippen
de weg naar elkaar
zachte vleugels van
talrijke vlinders raken,
even tintelend, soms
fluisterend, verlangen
vliegen op toppen
van opzwepende
hartstocht, hoger…
Fantoom
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 426 Als het duister
donker dicht
een vallende ster
de nacht verlicht
zie ik helder
jouw gezicht
wanneer de nacht
de ochtend sust
ik in nevel en
zonlicht rust
droom ik dat jij
mij wakker kust…
Na gisteren .....
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 447 Fluister zacht letters
langs ooit gesproken
zinnen, lees vragen
in mijn ogen, rimpel
de lach weer langs
mijn verbeten mond
raak mijn lippen even
teder aan, teken dan
een lijntje golvende
liefde langs vochtige
strepen verdriet, haal
zwart uit mijn woorden
schrijf wit tussen regels,
waar een nieuw hoofdstuk
de punten overslaat…
Gedonder in de graven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 583 Met gespreide vleugels
vliegt zij richting einder
daar waar zij de dood
vermoedt schieten beide
ogen hartstochtelijk vuur
maar raken kant noch wal
verscholen achter aards
leven lokt hij immer
machteloosheid in zijn
duistere val vertrapt
hoop en schopt wanhoop
langs grijsgrauwe zwerken
waar taal voor altijd
zwijgt graaft hij een
kuil…
Epiloog
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.052 Ik voel de golven in mijn donder
ruik in gedachten weer die zee
zie de foto's op mijn netvlies
ik spartel niet meer en drijf mee
hoger, lager, wat kan het schelen
gewoon op het ritme van de wind
ik wil dit water niet meer delen
wil mij verstoppen als een kind
ik ga steeds trager, proef het zout
zwem slag voor slag terug in de tijd
wil…
'n Stil verlangen ...
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 596 'n Stil verlangen
naar het onbereikbare
'n Stil verlangen
naar het onmogelijke
'n Stil verlangen ...
'n Klein plekje
voor gedachten
'n Klein plekje
voor verwachten
'n Klein plekje ...
'n Mooi moment
bewaren
'n Mooi moment
koesteren
'n Mooi moment ...
'n Stil verlangen
naar 'n klein plekje
met 'n mooi moment…
Wiep
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 834 Duizenden dennenbomen wuiven
een prikkelend welkom naar
jouw thuis bedekt door naalden
spiegelt het glas gedachten
ogen durf ik niet te lezen
droge rimpels schrijven allang
de laatste letters van pijn
verborgen achter ritmisch kloppen
haast onhoorbaar vroeg gisteren
of het goed was maar terwijl
vertrouwen zacht zijn handen vouwde
viel…
Noordenwind
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 416 Stil tel jij
de dagen naar
het licht schreeuwt
donkere nachten
duister dicht
heelt spijt
in verborgen
zinnen
ooit geschreven
"verlangen"
zwevend op
weemoed van
noordenwind werd
onvoorwaardelijke
liefde aanvaard
gevangen
zacht gevlochten
draden horen
de wederroep
verstaan
jou in mij
bevrijd
leeft ooit…
Lief 2 (herziene versie)
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 518 Als ik er niet meer ben lief
lees jij dan mijn letters nog
of stoppen plots de zinnen
zal de zee dan nog zee heten
zullen strandkorrels mijn naam
nog vinden in verdronken zand
als ik er niet meer ben lief
zal het zout jouw lippen laten
zwijgen in verloren toekomst
zal de wind dan nog waaien
wild en woest of zal de storm
dan eindelijk…
Een honds bestaan ?
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 274 Zijn mensen net honden
of zijn honden net mensen ?
Je zou het bijna wensen.
als honden eens praten konden !
Je hebt mijn stok kom hier ermee !
Je bent op mijn terrein scheer je weg !
Reageer je niet snel genoeg, heb je pech.
Dit is MIJN mand, wees met je eigen plek tevree !
Zijn honden nu net mensen
of zijn mensen nu net honden ?
Als…
Verloren
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 169 Haar laatst geschreven zinnen
geven verloren taal de vrije pen
waar snijdt poëzie nog hout
als fanatiek geslepen messen
tweeslachtig en ruggelings zin
voor altijd laten verdwijnen…
Zeg mij .....
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.360 Zeg mij dat ik nooit zal sterven
maar neem mij mee op vleugels
van de wind, laat mij zweven
vlak boven de golven, schenk mij
het zout der aarde, laat mij aarden
in Uw dal van tranen, omgeven door
het licht aan Uw horizon en ik zal de
nacht begroeten zonder duistere
gedachten, de ochtend omhelzen
met de warmte van het eerste licht
ooit…
"Later" .....ga ik leven
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 782 Nog maar heel even,
dan ga ik ECHT leven,
Kleinkind geboren
als oma herboren
Zaken opzij gezet
nu telt alleen hét
Een herseninfarct keek om de hoek
waarom kwam hij bij mij op bezoek
De tranen stromen over mijn wangen
waarom word ik daardoor gevangen
Ik wilde nu toch gaan genieten
ik kan dat "kreng" wel schieten
Had ik maar eerder beseft…
Twee minuten maar .....
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 789 Ik hoor de laarzen stampen
ik proef het immens verdriet
ik zie de holle ogen
ook al was ik er niet
Ik ruik de lucht van lijken
ik voel de wanhoop en pijn
ik lees angst in gebaren
ook al kon ik er niet zijn
Ik hoor de treinen rijden
ik proef de onzekerheid
ik zie de mensenmassa
ook al was het voor mijn tijd
Ik ruik de lucht van bommen…
Voorjaars mantel
gedicht
4.0 met 23 stemmen 6.798 Deze nacht
draagt
een mantel
zij bedekt
duistere uren
haar kraag
sluit kou
buiten knoopt
dageraad
dichter
verscholen
sluipen zachte
zinnen nader
tot het gloren
doch donker
denken
wordt niet
lichter
draai me om
kruip diep
in de jas
die nog
wel past…
Druppels (senryu)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 659 Haar gezicht regent
huilt verdriet door de dagen
zoekt troost in de nacht…
Toekomst ontluikt
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 770 Langs het pad van kiezelstenen
groeien hyacinthen paars van kleur
in kleine groepjes naast elkander
verspreiden zij hun eigen geur
ze kijken luchtig naar het licht
soms verschillend van nuance
diep geworteld in donkere grond
laten zij lentedagen dansen
omhelzen elke nieuwe morgen
sprankelende druppels ochtenddauw
buigen zacht naar zonnestralen…
Veine
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 331 Ongeschonden ligt zij daar
door zandkorrels omgeven
blaast een zachte wind
de nacht dichterbij
voetstappen lopen langs
ontkennen gehaast de afdruk
van haar frêle schoonheid
vertrappen het pure minnen
een zijden gloed omarmt niet meer
jaagt afstand door verspillen
langs verbeten zoekende handen
verspeelt ook hij het kleine veine…
Noteloos
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 757 Haar lege ogen zwijgen
allengs worden gedachten
verborgen naast immermeer
klanken laten in marstempo
noten los en spelen hun
eigen maat lettervrij
de laatste groef
draait zwart
nogmaals rond
de naald glijdt niet
hij kerft…
Ontvangen moet je leren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 478 Aarzelend accepteert zij het geschenk
draait het om en om blaast zachte wolkjes
langs een prachtige lila strik een glimlach
verheldert haar getekend gezicht
dansend gaan gekrulde lintjes over
haar blauw geaderde handen nogmaals
kijkt zij hem aan en vraagt heel zacht
of het wel echt voor haar bestemd is
terwijl zij bijna de verpakking…
Mobiel bellen .....
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 413 Ring, ring, he waar ben je?
Oh wat leuk wat doe je daar?
Nee je meent het hij knipt een stuk van je haar?
En daarna wat doe je dan?
Ik kom nog even langs als ik kan
Ring, ring, hé wat doe je?
In de trein op weg naar huis
voel ik me niet echt thuis
het gering en getetter
het luide praten en geschetter
"Nee, ik ben nu bij amsterdam"
"Ja…
Toekomst .....
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 806 Trilling van 'n lip
toont 'n emotie
ogen zo strak
geen traan die ik zie
Gevoelens tonen
nooit 'n sterke kant
is ook nu afwezig
je slikt en vermant
Woorden verzwegen
zinnen niet gezegd
waarom nog uitleggen
kritiek ? onterecht !
Kijk nog eenmaal om
doe de deur zachtjes dicht
vanaf nu is mijn blik
op de toekomst gericht…
Geschreven angst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 715 Verwijder de taal
welke schuilt onder
angstige zinnen en
ontloop de kans
op menselijk falen
oprecht alleen is de
pijn geschreven achter
de naam op het lijstje
tussen koffie, snijkoek,
en oh ja ook nog tabak
kus, mooi mens, adieu
ik ga boodschappen doen
lopend ...…
Glazen ogen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 217 Zacht tikken
op het raam halen
gedachten even
van hun plaats
zwevend verplaatsen
zij zich richting venster
waar regen het ritme begeleidt
het is een nacht als toen
ze staat langzaam op
en kijkt in de spiegel
hij licht zwart…
Bontkracht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 161 Om haar schouders
draagt zij zijn huid
zielloos
doelloos
ging hij ten onder
klauwen verkrampen
en raken weelde
haar lichaam
tooit rijkdom
zijn pels
belichaamde
warmte
ooit
wasecht…