inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 8.719):

Gedonder in de graven

Met gespreide vleugels
vliegt zij richting einder
daar waar zij de dood
vermoedt schieten beide
ogen hartstochtelijk vuur
maar raken kant noch wal

verscholen achter aards
leven lokt hij immer
machteloosheid in zijn
duistere val vertrapt
hoop en schopt wanhoop
langs grijsgrauwe zwerken

waar taal voor altijd
zwijgt graaft hij een
kuil voor immer die
ander, wanneer dondert
hij er zelf nu eens in ?

Schrijver: metha, 7 november 2005


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 583

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)