Ontvangen moet je leren
Aarzelend accepteert zij het geschenk
draait het om en om blaast zachte wolkjes
langs een prachtige lila strik een glimlach
verheldert haar getekend gezicht
dansend gaan gekrulde lintjes over
haar blauw geaderde handen nogmaals
kijkt zij hem aan en vraagt heel zacht
of het wel echt voor haar bestemd is
terwijl zij bijna de verpakking streelt
knikt hij haar vol liefde toe en heel
langzaam pakt ze de uiteinden van
de prachtige strik blaast nogmaals
met eerder ingehouden adem langs
haar kleur, het lila, de kleur die haar
nog immer kan ontroeren plotsklaps
kijkt zij helder doch hard naar hem op
kracht straalt uit beide ogen en haar
eens door hem zo hartstochtelijk gekuste
lippen zeggen luid en duidelijk nee, nee
dank je, ze draait zich om en verdwijnt
beschadigd, maar nog immer rechtop
uit het zicht met lege handen op weg
naar een gevulde toekomst terwijl er
langzaam een traan langs haar wangen
met haar meeloopt denkt ze weemoedig
aan dat ene boeket paarse bloemen gestrikt
met een lila lint dat liefde sprak terwijl
het handgeschreven kaartje afscheid bracht
Geplaatst in de categorie: liefde