Alle inzendingen van mobar

Het eerste gedicht was als een veulen toen het begon, in de wei galopperend onwennig dartel, zonder dralen opvallend vrolijk in de zon en jij daar in de bergen de ganzenveer in jouw handen schreef me een hand geschreven brief waarin het gedicht werd opgeschreven hoe je de onstuimige rivier volgde naar het kalme dal met groene weide…

De hele tijd corrigeren ze elkaar met hun kleine bewegingen kleurrijk en met een sympathiek gebaar ze doen het voor elkaar, en met elkaar dat heb ik nu door, de hele tijd op het grasveld in het park naast de onverstoorde mierenhoop mijn minnares ligt naast me in minirok met geurige bloes haar dijen zijn vol zoals ik ben van haar borsten…

Nu de nacht zwijgt in vergeten dromen kom jij tot leven in het zoete duisteren nachtvriend, jij bezoekt het liefdeshart in de bruine kroegen van het leven waar melodieën strijdliederen worden en iedereen gelijk is voor elkaar nachtvriend, jij bezoekt het liefdeshart in de blonde duinen bij de zilte zee waar melodieën strijdliederen worden…

Stilte is voor wetenschap vriendschap slijt oude wonden liefde baant een nieuwe start innig verbonden met het leven er komt meer zuurstof in de lucht je spreekt over liefde het ontstaan van puurheid maar dat is een natuurlijk dwalen waar het hart spreekt van waarheid is de laatste echo: trouw een opnieuw beginnen in de hartstocht…

Het vergeten voltooit zich niet er moet opnieuw worden vergeten ik vertrek heimelijk in de nacht naar een dorp in dromenland om het verse geheugen te ontzien in deze heimwee naar het vreemde zij ligt klaar met open dromen onder de schaduw van een boom waar ik mijn levenslucht zal vinden in de liefde zij ligt daar met nieuw verlangen…

Aan de woeste rivieren van een ingetogen droomland naar de onthulling van het geheim verlang je maar er zijn geen geheimen te onthullen de maatschappij draait om economie en geld empathie is ver te zoeken aan het einde van de horizon waar een nieuw moraal zal beminnen voor dromers is geen plaats zoveel is de naakte waarheid onder…

Pruikerige dichter struikelt dikwijls over zijn zorgvuldig gekozen woorden ze hebben niet meer de betekenis van toen ze een weg naar een waarheid vonden liefhebben, beminnen, houden van het gevoel is nu anders geworden woorden hebben hun volgorde verloren een betekenis die ooit zo intens was de eenzame dichter stottert wanneer hij over…

de nacht is eenzaam in het intieme alleen zijn van het donker en het duister in het bed der dronken dromen en ik heb je innig lief gehad eeuwenoud verliefd verleden door mijn hart met brein en tenen steeds opnieuw neem jij de benen smoorverliefd en opgewonden sta ik weer op en zie het licht nu het zoete donker is verdwenen…

Waar ben ik? vraagt ze terwijl ze naast hem ligt te hijgen in zijn warme zomerbed en hij haar dient met zijn fraaie liefde bij mij antwoordt hij alsof dat niet vanzelfsprekend is in bed, tussen de lakens voegt hij er aan toe nu ze naast hem ligt in haar onbewolkte schoonheid vol vragen, lachend en verbazend als een jonglerende liefdes…

Een echo danst ritmisch in leegte dronken droomzwervers tellen bizarre woorden in lethargie van verveling grootspraak van mensen  zoveel belangrijke vragen zonder antwoorden  samengekomen voor vrede in verleidelijke kleuren wie heeft daar gelijk bij de welkomstdeur laat ons toe in oprechte vreugde van het schaduwrijke gebied?…

Jouw geest laat een stille echo klinken in de bloeiende zomerse tuin ik heb me in de gladiolen verdiept om de bloemen op jouw graf te leggen. Ze zijn mooi nu, in hun zomerse schoonheid. Als jij vanaf jouw verre ster toekijkt weet ik dat je zult glimlachen. Om zoveel toewijding en liefde.…

Waarom zou ik boos zijn we hebben niets meer dan onszelf troostend en zoekend vriendschap, zielsverwantschap en het zijn op zich geen wanen omdat werkelijkheid anders toont in bizarre lucide dromen die toonladders beklimmen met onbekende muziek van de ziel waarom zou jij boos zijn met het vertrekken van de trein je hebt niet anders dan…

De stem van jouw eenzame ziel klinkt nu weer helder in de lucide nacht het geluid is duidelijk hoorbaar het wezen van de aarde huilt natuur probeert zich te herstellen nu de wolf weer thuis is in het land moeder aarde woelt in broze dromen onder de wolvenmaan, liefde in haar hart ze komt weer terug met de bloeiwijzer vol hunkerende…

Nieuwe liefde brengt veel teweeg een bonzend hart levendig verlangen fluisteren over plannen van de toekomst zachte eenvoud, een streling nieuwe liefde zoekt andere mogelijkheden en nu je weer weg bent lijkt alles wat zij wilde schrijven over jouw liefde jouw mooie leven slechts een fluisteren van het weer alleen zijn in…

Je ontstaat in mij door dit gevoel van leven onuitputtelijke energie door het gevoel van gewoonten bron van emoties, wij als bronnen van emoties emoties als bronnen van leven, je bent waar de rivier begint, de oorsprong, het begin van al het leven je komt uit de grond, je verbergt je in een rots je bent weerbarstig, onweerstaanbaar eigen…

Voel jij ook de essentie van voorjaarsbloemen in de zomerwind en laat je vlinders vrij vergaderen afspreken dat gedrag veranderlijk blijft of geef je ze vrijheid voordat de zon ondergaat rijk geworden met rijkdom van eenzaamheid onder eeuwenoude schilderijen ooit kom je bij me terug met slechts essentie van tijdloos droom verduren…

Heb je mij gemist of was ik als een vreemde onder de volle maan met een dronken lichaam ver van hier herinner jij je verlangen? onder de volle maan met een volwassen glimlach dichterbij dan ooit bij de woeste rivier achter de graanheuvels diep in het donkere bos herinner jij je mijn liefde? in ongeremde verlegenheid onder…

Drie zomers lang was je een blonde zwaan geduldig om wat komen ging gelukkig om wat voorbij was gegaan mag ik je mijn zielschilderijen geven als onderpand, voor mijn behaagzieke dromen vroeg je in het kalme water van jouw spiegelbeeld en ik bleef telkens in de waan dat ik moest dromen over een blonde zwaan het was een komen…

Je ziet er gezond uit op het zomerse kerkhof waar winderige vergankelijkheid stoere bomen het hof maakt je lacht zoals een zure appel lacht huilt in een vergeten fruitschaal het praten is nu tegen de doden in een stadium van berusting je ziet er leuk uit in je zomerse kloffie op die foto bij jouw graf…

De duisternacht zal straks weer heersen waaruit het nieuwe leven gaat beginnen gedachten dansen rond jouw naaktheid de maan lacht boven oceanen en jouw fraaie gezicht ik heb je lief wil ik je zeggen maar hoe moet ik het uit gaan leggen kan slechts mijn droom voor jou vertalen zodat je niet meer zult verdwalen de zwarte nacht…

De nieuwe waarheid kon zij niet benaderen zoals in een gedicht dat haar favoriete dichter ooit schreef Haar geheugen was een eeuwenoud geschiedenisboek versleten kaft en veranderde inhoud Was er iets om eenzaamheid te verklaren, een deksel of een brug voor de kloof dan had ze een kans gehad om uit de eenzame vallei te geraken Maar…

We zitten niet meer op dezelfde golflengte de horizon wordt vaag lieve dromen verdwijnen natuur krijgt veel te verduren eenzaamheid lijkt dwangmatig herhaalt zich in het handelen zoals bij eb en vloed de zee ik ben een land zonder vader in een man zonder minnaars waar jouw boom begint te groeien verdort de taal van onze woorden…

Onkruid bestaat niet zegt een lieve tante uit het rivierenland ze noemt ze wilde planten en je knikt ja wiegt jouw stevige stengel in de zilte winderigheid laat onverwacht jouw stekels zien lokt vogels met jouw rijpe zaden onkruid bestaat niet beaam je nu volmondig en de hongerende wind neemt jouw stuifmeel mee.…

Nabij het natte ochtenddauw dans je spontaan met koperen vingerhoedjes opportunist van blauw maanlicht en de zon klimt over groene agrarische leugens er is nergens stilte in jouw leegte maar ademtocht verraadt geen muizenissen bij het konijnenhol je naait, breit en haakt maar niets doe je voor plezier of lol opportunist van…

Afstand is een weerspiegeling van verloren tijd in de ruimte we bezitten een hoop illusies maar de wind gaat er vandoor met onze nederige fantasie vanaf het plafond van de donkere kamer is de wereld omkeerbaar we zien het niet zoals de mensen het zien we dwalen, zweven, vliegen zonder de dweepzucht van het bestaan we zijn gevleugeld…

Er heeft een dichter in haar droom gezeten ergens bij de waterkant, op een mooie plek bij een eenzame boom toen de zon de lente aandacht gaf de dag heeft hij een bijzondere wending gegeven de geluiden van de vogels heeft hij omschreven en de echo van het lied uit een beminnelijke verbeelding de stand van de zon in verband gebracht met…

onhoorbaar ligt er een stilte in het steeds preciseren maar jij wilt attesteren door geluid te sublimeren in hart en ziel klinkt thans muziek die dient de stilte van repliek en alleen jij bent het publiek…

We hinniken wanneer er niets te lachen valt galopperen over de heuvels op zoek naar graslanden kuddedier voor ons plezier, onze nachten hengstig merries drachtig. veulens, zomer, gras er hangt een geschiedenis aan onze hoeven werkdier, sportdier, plezierdier, maar bovenal hoefdier laat ons grazen zonder te vrezen, we doen het graag in zomerse…

Laat de wereld even voorbij waaien het ziek zijn is al zwaar genoeg maak je hoofd leeg en denk aan niets het is niet te verklaren waarom de een meer moet lijden dan de ander je bent een man zonder land een toekomst zonder horizon een verleden vol vergetelheid vergankelijk op weg naar het einde ik heb je lief gehad in barre tijden de…

Mijn stille gedachten worden weidser alsof het landschap van haar sterven zich uitstrekt tot aan de blauwe rivier even hoor ik weer haar oude stem droom lustig in schetsen van verbazing laat ik haar los om te dwalen in de bossen waar haar kinderavonturen tot leven kwamen daar ligt nu haar as begraven onder het mos tussen groene varens,…