Alle inzendingen van wil melker

ik heb eindelijk de taal van de vuurvliegen kunnen ontcijferen uit oplichtende accenten en hoge frequenties van het knipperen en kleurveranderen de teksten kunnen ontleden waarbij de woorden vaak onderbelicht zijn in de groeiende reclame en media voeg daarbij de aandacht van exterieur en maatschappij en de dwang om verbintenissen…

zacht en warm draaiden sjaals langs baby's huidje met in de geboortekamer nog de combinatie van geur en muziek sensationeel waren de ontwikkelingen geweest in het gedrag en het reageren van de kleine pukken zij maken in een soort community singing een speels roezemoezig geluid dat als communicatie kan worden aangeduid…

de klas was binnen roezemoesde zachtaardig in golven met een verdwaalde lach en een luide verschrikte hik de koppies klein ogen alert en nieuwsgierig tussen het wit vele kleuren een memorabel beginnerstijdstip tevens is afscheid van anderen zoals huis en thuis nu naar de basisschool die van oudere broers en zusjes al heel…

het is merkwaardig hoe slim en gluiperig de dag naar nacht verandert door zich donker te kleuren terwijl de uren dezelfde value houden ik ben lang meegegaan vroeger opgestaan eerder naar bed gegaan maar ik kwam mezelf weer uitgeslapen tegen heb de strijd opgegeven zit nu aan koffie en brood voor anderen lijkt dit een veeg teken…

familiefeestjes trekken altijd weer de lijnen recht want de maten worden dan genomen groeven en rimpels worden uitgediept en langzaam maar zeker komt eigen waarde weer terug krijgen geven en nemen weer de eigen vertrouwde index helemaal terug zoals het hoort heerlijk is het die waarheid weer te voelen in tegenwoordigheid…

het is merkwaardig hoe slim en gluiperig de dag naar nacht verandert door zich donker te kleuren terwijl de uren dezelfde value houden ik ben lang meegegaan vroeger opgestaan eerder naar bed gegaan maar ik kwam mezelf weer uitgeslapen tegen heb de strijd opgegeven zit nu aan koffie en brood voor anderen lijkt dit een veeg…

het is merkwaardig hoe slim en gluiperig de dag naar nacht verandert door zich donker te kleuren terwijl de uren dezelfde value houden ik ben lang meegegaan vroeger opgestaan eerder naar bed gegaan maar ik kwam mezelf weer uitgeslapen tegen heb de strijd opgegeven zit nu aan koffie en brood voor anderen lijkt dit een veeg…

en ja hoor tis weer dinsdag een geweldige dag om te beginnen..en zeker zoals nu midden in de zomer na een verdwenen lente die nog moet komen.. waar we altijd over hebben lopen dromen zelfs in ons slaapdronken zijn rijkdom is dat.. en buiten wachten de stilstaande files tot jij instapt om dan het landschap in beweging voorbij…

ik hoorde een zachte melodieuse stem zingen in het trappenhuis vaak waren er kinderen aan het spelen bij slecht weer en geen onvertogen woord daar letten de moeders wel op de meisjesstemmen gingen klaar en zuiver soepel met de trappen omhoog in een mij onbekende en toch warm melodische taal met arabische kanttekeningen in een…

ik heb mijn hele leven naar mensen gekeken hun bewegen en communiceren natuurlijk is lichaamstaal de ideale docent als je maar de specifieke zaken juist categoriseert de sport onderscheidt zich vanuit andere diciplines richt zich op prestaties en bindt zo publiek en geld charme en personality is meegenomen in bewondering…

ik zag de kleine reageren toen ik heel voorzichtig haar handje aanraakte maar zij hield af en ik wist waarom het was mijn aftershave die zij rook en wie weet de eerste keer in een mogelijk lange reeks nieuwe sterkere en andere geuren nog even een andere toon wat innemende woorden en een zo mogelijk een lieve zachte blik als markeringspunt…

jij hebt het gezicht van vele attractieve vrouwen en een lach om te stelen laat in je ogen af en toe een blik zien die ooit het hardste staal heeft gebogen en jij hebt juist daar waar de cirkel volmaakt rond lijkt je atractiviteit vergaard waar jij ook verschijnt spreekt lichaamstaal een open uitnodiging is jouw bewegen…

zacht zijn mijn woorden die liefelijke taferelen kleur geven in soms monumentale composities vaak het doek rakend en onbewust ziel gevend met gedurfd openen daarbij het hart toucherend gelukkig zonder schade en pijn waar dan het lieve mij wordt aangeprezen en ik door die lift een stukje meer wordt verheven met mijn lach die…

jij hebt de paden voor mij heel subtiel geeffend met alle creativiteit die jij bezat zoals de knipoog als blijk van elkaar verstaan in lieve emoties die snel doorgroeien naar stevige fundamenten waarop onze relatie ooit zal kunnen staan ook mijn hand heb ik jou als steun gegeven en de vingers hebben met elkaar het oude…

ik heb ze gehoord zoals ieder jaar de stemmen in het ruisen van de wind waar rood- witte kruizen de toon geven van hen die door de oorlog niet meer leven en waar wij nu langs hun symetrie wandelen het is ook ooit hun aarde geweest voordat zij in bloed zweet en tranen de geest gaven voor god en vaderland nu loop ik hier…

ik mantelzorg haar artrose van armen en schouders en let attent op haar angina pectoris ondanks alles lukt leven nog met regelmatig inschikken en lieve dingen die nog tijd en rust geven er zijn zaken die veel dieper gaan ingrijpen in een maatschappelijk bestaan en positie fysieke beperkingen laten geen inspanning toe samenleven…

excellent gezelschap streelzacht voelt je fluwelen huid in het nog warme oranje rode avondlicht je ogen helderen dit schitterend moment met een sprankelende glans die van binnen uit gevoed wordt door liefde in geel en rode vlammen die dansen in een bedje vurig blauw dat al is klaargelegd en voor excellent gezelschap een…

ik zag haar staan in een shot van glanzend witte tanden waar zij de shine van schoonheid aan zou geven haar spiegels zijn omkransd met allerlei soorten penselen borsteltjes en tal van andere functionele werktuigjes die op haar knap gezicht een nog hemelsere lach en verstolen knipoog achter laten…

ik voelde licht frisse tocht die mijn warme lijf zacht streelde zag gordijnen golven op de langzaam wakker wordende wind ik kende de komende rituelen eigenlijk alles wat daar bedacht was en wat wij van plan waren ja het overwinnen van fysieke beperkingen door intimiteit liefde en geduld in een te leren totale overgave wij…

haar ogen dansten te snel verloren hun fixatie als op een innerlijk bevel ik zag dat de rust nabij was want haar kleine overwinningslach had iets opmerkelijks dat haar rust had gebracht wij hebben later onze ontmoeting tegen het licht gehouden jouw rust tekent groen de enige kans tot verbinden met een alles of niets protocol…

het trio heeft mijn stukjes leven gestolen en ze geleefd zoals ik met de mij toegemeten tijd zou willen doen hartfalen.. functie linker gedeelte hart 25% met die 25 procent moet het hele lichaam op een fraaie manier onderhouden worden met door mij gekozen oefeningen uit het bewegingsarsenaal de woede daarover heeft langzaam gestalte…

de genetische tekens en herkenpunten zijn verdwenen in de aandachteeuw waarbij het bekende gelaat in tal van andere modificaties in plaats van de bekende familie trekken is gekomen in de race om de meeste volgers en influenzers jaren geleden heeft de huidttatouage een geweldige vlucht genomen daarom is men begonnen aan het veranderen…

nog heeft zij dat schuchtere het plotselinge groeien naar verblindend bloeien in een richting die lichtvoetig over problemen tippelt en toch adviezen geeft die het leven op een sprankelende manier aanspreekbaar maakt haar lach en ogen verwelkomen jou maken je woorden lichter in hun vlucht naar waarheid en sterken jou naar…

ik zag de wind zijn regendromen tegen de couperamen leeg gooien het geluid verhoogde de warme intimiteit van het drúkke treingebeuren dat in uniform zijn rust leek te vinden wel neemt het respect voor de medemens bij een aantal pasagiers af en de redelijke norm wordt al snel overschreden tolerantie uit een goed stel normen…

je verraste mij in blond passeren zelfs je paardestaart heb ik niet goed kunnen signaleren omdat er zoveel lege dagen in zaten zonder taal of teken met slechts de schaduw van liefde die er ooit was ik was beduusd onverwacht zoveel jou te ontmoeten terwijl mij negeren gangbaar was toch lijkt het rood van de loper weer zichtbaar…

ik zag aan het reikhalzen van de hoofden dat jij binnen was gekomen voelde al snel de warmte die jou omringde die jij uitstraalde de buhne lichtte al op voordat jij haar betrad en de muziek had zijn eigen wijs al aan jou aangepast in een plezierig golvende lach die de zaal voorzichtig verkende zonder dissonanten tegen…

speels en toch elegant kwam je lach van de trap naar beneden waarbij een hand aan de leuning wegens lichte onbezonnenheid op joyeus niveau zonder risico's zij wisten van jouw openheid de wereld weer omvattend met een omhelzing van 24 karaat want zo geef jij ons de gouden glans waarin wij ons hartverwarmend koesteren…

in geschreeuw gegrom van onmacht en pure agressie kwamen de scherpste kanten van het lang kort gehouden volk in erupties naar boven naar de afleider die als mikpunt en oorzaak door de stad werd gevoerd met een doornen kroon en het kruis waar aan hij later opgehangen is nog lijken wij humaner maar in essentie is er niets veranderd…

ik heb ze gelukkig ontmoet mensen die groeten met heel hun hart waarvan de armen en handen je warm omhelzen zo dat je kunt zwelgen in het heerlijk medemenseijk gevoel en jij je weer even verbonden kunt voelen zonder de gebruikelijke rituelen die langzamerhand de overhand lijken te hebben gekregen in een geformaliseerd mogen…

jij was gewoon komen aanwaaien een lichtend straaltje vlakbij hoofd en schouder als je goed keek zag je er niets van maar de vorm werd wel steeds duidelijker evenals het geluid van zijn aanwezige vluchtigheid was ontroerend in een samen met zijn geluid ging aan en uit in een prettig en vertrouwd aanvoelen hij was verdwenen…