Alle inzendingen van wim..

Ik weet wel dat ik van je hou, en ik voel wel jij ook van mij, maar weet je mijn lieve vrouw, het blijft altijd ik en jij nooit wij, Ik kan niet want iets in mij zegt me dat, ik wil wel of ... ik weet het niet weet je ik ben mezelf zo zat dat het misschien beter is dat je me nooit meer ziet Altijd maar weer die twijfel in mijn kop dat…

Ergens in het holst van de winter Liever luister ik Naar de ruis van haar kleed Dan dat ik mijn oor slijp aan de stilte De klok verteert ons In vele gedaanten heeft zij zich herkneed Als was ze fijnkorrelige klei Die niet drogen wil Een bloedstroom spoelt de dagen en de vragen weg De vrieswind glipt door de dunste kier naar binnen…

De tollende aardkloot schuift baanvast Een maagdelijk jaar binnen Het lijkt wel een milde verkrachting De feestroes gedempt door de schok Een ruwe schatting van vermisten Lijken met een uitgewist gelaat De vloedgolf Zoog ze bulderend mee Spoog ze sissend terug De pers knaagt aan de kluif Het dodental verraadt zo weinig mogelijk Van de…

Doorgaan niet stoppen dat heeft geen zin Praat wat harder dan denk je niet zoveel Het is nu eenmaal tegenwoordig zo min En ja dat grijpt een ieder wel eens naar de keel Kom op en zet je er overheen kop op het goede dat komt vast heel snel en al lijkt alles om je heen van steen De grotere macht trekt binnenkort heus wel aan de bel…

De dansvloer knarst Onder het hees gebulder van narren Die het jaar uitzwaaien Ze zit op een barkruk genageld En toch wrik ik haar los Met een koevoet als het moet Draag haar naar de grote markt Til haar op de hoogste sokkel Waar de helden van de Gulden Sporenslag tronen Meer en meer krimp ik in een huls Dolend van deemoed Vind ik de…

De herfst hinkt op haar laatste been December binnen Ik wil ook naar binnen Dus draag ik scherven Naar het spiegelpaleis Waar ik een mozaïek voltooi En een matglazen poort vergrendel Door een valbrug Ben ik met het gewemel verbonden Ik maak mezelf wijs Dat daar ruimte en tijd en stof Een achterhaalde orde zijn Die je herschikt Kneedt…

een nieuw jaar begint pijlen schieten in de lucht schitterend aan de zwarte hemel gelukwensen alom te middernacht ik kijk vanachter het raam proef enkel pijn en tranen een ramp van ongekende omvang heeft mij nog in zijn macht ik hoop dat uw gelukwensen ook de mensen DAAR bereiken met geldelijke steun van U waar NU een wonder wordt verwacht…

Als ooit nog iemand Ruw naar jouw dijen klauwt Terwijl je verbeten tegenspartelt En dan smelt omdat je rekent Omdat zijn buidel rinkelt En je dan denkt Hij trekt me uit de klei Van rode cijfers en rekeningen Of omdat je dan droomt Ik heb een neglige in zijde nodig Met franje, een duur motief omzoomd Waarin mijn wespentaille beter uitkomt…

het was koud, bar koud we hadden niets om te stoken de oorlog had alles opgebrand we zaten ondergedoken kolen waren niet voorhanden hout was een schaars goed onze kleding was versleten hoe houd je dan nog moed dekens mochten haar niet baten kleine Elske stierf, mijn zus vader hakte in de grond een gat en ik gaf haar een laatste kus…

Jouw voorhoofd is een gewelf Overwoekerd met mos Doordrenkt van moessonregen Als in een majatempel Elke steen en kier berekend Zodat eens per jaar een straal Trefzeker in de kern binnendringt Jouw neusvleugels van was Zijn fraai uitgesneden Uitgestald achter beduimeld glas In een muffe zaal Waar ik gluur naar hun trilling Jouw vingers…

Naakt laat je me zelden naderen Dan werp je de handdoek over mijn kop Alsof er achter het netvlies Een papegaai schatert Met een braakbal in de krop Toch gniffel je in een klam vuistje Als jouw schoot sneller ademt Met wankele zwier Met de heupen van een ballerina Mijn verzengend vlees Mijn verzadigde leeuwin Zo schenk je jouw vezels…

bijna onhoorbaar zo stil maar toch daar Zo lekker, zo fris vandaar dat ik staar Je geeft of doe je dat totaal onbewust ? Je maakt iets wakker zo sterk zoveel lust Weet je ... of weet je niet dat is mijn vraag heb je ze ook of zitten ze alleen maar in mijn maag…

Als de zomerwind onder onze kleren speelt Schieten de broze wortels Die ons stutten en doorstromen Een nevelsliert streelt jouw wijkende lippen Een waterval klatert over ons Vult de holte Vaagt de stofnetten in de schedel weg Als de zomerwind onder onze kleren speelt Vinden we dansend de bron In onze borst waar een smid schuilt Die gensters…

Mag ik bij je binnen of is de deur open ? Luister je of ben je er niet voor mij? Laat je me vallen of leer je me te hopen Loop je weg of blijf je aan mijn zij geef me een hint zodat ik weet waarheen te gaan ben je een vriend of ... laat je me alleen in die waan ?…

Met een lach keek ik jou aan Met een kreet liet jij mij weten dat jij mij niet meer liet gaan jij wilde vanachter net als mij heten Rennend door het veld geen zorg geen verdriet Geen ballade alleen een vrolijk lied Kom, blijf en ga nooit meer Dan doen we dit over 20 jaar nog een keer…

Toen hij in de wieg lag was het al bezegeld Ma las een vergeelde gids over opvoeden Pa had al een huwelijksspaarplan geregeld Als kleuter liep hij wat te zwalpen Met stuntelige stompjes Waaruit een legpuzzel van de Alpen Kleurpotloden vielen naast klompjes Van klei waar hij geen vorm in kneden kon Het was toen dat het falen begon Een hond…

Voorbij de grens van dit nergens Een niemandsland waar zij wonen wil In een verloren omhelzing, ergens Waar ik mijn gevlei verspil Aan haar slurpende ziel Als een behaagzieke randdebiel Vastgepind aan haar vel Gevangen in een zeepbel Wiegt ze mijn spinsels op haar deinende borst Ze bijt speels en spottend in de duim In de badkuip, in het…

In een wenk was de vloek voltooid Je zag rode bosmieren over het parket kruipen In een steile mars over de schoorsteenmantel Naar het gebinte dat knarst tot we sluipen -Onder de gedempte hamerslagen van wind- Naar het tuinpad van snijdend grind Je verroerde geen vin Alhoewel de buurvrouw lijkbleek In een hoek van jouw blikveld De straat…

De bieb in de binnenstad was een verlokking Niet omdat De gestolde inkt De flitsende ruggen De sleutel naar kennis Tussen de regels lag te rijpen Niet omdat De leeszaal me met een woeste vrede vervulde Verslaafd aan het geritsel Het kamerbreed tapijt De oogopslag van een zuchtende studente Bleef ik me laven aan de taal Flarden van…

Hij is onthaald in vol ornaat en als ware schreed hij, hoog gezeten, op zijn paard Op zijn hoofd de mijter en Pieter hield zijn staf, tot plots een kinderschare de schimmel zette tot een draf Daar ging met wapperende manen als een jockey onze Sint geen lied werd meer gezongen slechts grote ogen bij 't kind Dat zo lange in koude had…

ik zoek zomaar naar een reden om te leven niet te nemen maar te geven een moment van stilte en liefde om me heen het ik hou van jou zeggen maar wel als ik het echt meen het dwangmatige te vergeten en gewoon te genieten een arm en niemand die me neer wil schieten gewoon een goed gesprek zonder later iets uit te leggen gewoon warmte zonder een…

en alweer was hij daar nooit meer fluitend en vaak uizichteloos gestaar het moeten beklemde hem steeds meer meer met zichzelf dan de rest in de weer ja het geld de poen dwong hem zijn gevoel te onderdrukken het huis eten en de rest dwong hem te bukken En nu ... nu is hij zijn eigen weg gegaan en heeft hij een ieder verbaasd laten staan uiteindelijk…

Je fluistert DOORGAAN! in mijn linkeroor Ik kijk naar links waar jouw schaduw valt In mijn waan Zie ik een korenveld vol gemurmel Scheuren in de aardkorst Een veld waar de storm een woeste hoer is Een matte sluier spreidt zich over de voren Ik slik De traan brandt in de klier In mijn waan Hoor ik kwade mollen delven Hoor ik een wiegelied…

de dokter bleek een vrouw ik dacht 'heb ik dat nou ' mijn oude arts ging dood nu moest ik met de billen bloot letterlijk wel te verstaan ik kon de pijn niet meer aan een hond had mij gebeten in de billen moet u weten en nu: de dokter is een vrouw 'Get, heb ik dat nou !' ik heb geen schaamte voor mijn billen maar ik denk dat…

Soms komt de huiver De zucht van vingertoppen Die aarzelend mijn haar vinden Dan verbeeld ik hoe uit een onbekende hoek Een lied van lust en vreemde kusten breekt Soms komt de dorst Met schilferende lippen van haar pupil nippen Waarin kalm en frivool mijn blik weerkaatst Dan droom ik hoe wij met een ijle snik Naar een zwevend eiland verhuizen…

Zijn lendenen smeulden in de vrieskou De koelcel van december Moeder pookte het vuur op In een knetterend licht van zuchten Zwom het kikkervisje naar de overkant Brak door het membraan Versmolt tot vrucht Een klompje van chromosomen en strengen Een keten waarop mijn erfenis te lezen staat Het woekert in dat lauw, rond bad In de prille…

Een gepensioneerde makelaar, vol bedrog en list, keek eens terug op zijn carrière. Moeilijk, want hij wist, eerlijk zijn was zijn grootste barrière.…

Toen ze bijna zuchtend, de ogen rollend De schouderbandjes liet zakken Het gekarteld kant over haar schouder schoof Een geborduurde bloem loswekend van de tepel Toen dit alles gebeurde in één gerekte minuut Beet ik in de vuist Ze was de greep van minnaars ontwend Ik voelde me vier vikings sterk Tot de gesp haperde En ik een verre stamvader…

Ze hebben me met nylondraad vastgeknoopt Aan een haak in een slachthuis Gevild ook want mijn huid brandt Fantoompijn in de vierde graad Ik durf niet kijken Naar het rauwe vlees, de naakte pezen Een hart dat door de ribben stulpt Er wolkt een ijzeren stank op De beul is me vergeten Zo word ik verlokking voor de maden Alhoewel Ze bevriezen…

De begeerte stokt in mijn stem De honing van mijn ijl geblaat Lieten haar twijfelend achter Een meisje nog Dat haar voddenpop martelt En niet maalt om mijn hoofs gezwets Ze wet het mes en dartelt Ongenadig om haar prooi Drijft het diep in de strot Het lam ligt spartelend op het offerblok Haar greep wordt slapper Door mijn ader gaat een koude…