Netgedichten

netgedicht (nr. 6.801):

Gesluierd Naakt

De golfslag achter de ribben
Neigt naar een roes

De verbeelding was dooreengeschud
Toen Venus haar lijf verliet
Met dat vlees dat vanzelf sprak
In een luchtig vertoon van vezels

Stof en gestalte vielen samen
In de ronde, reine welving van de heup
De korrel van het vel
De weke weelde
Wenkt mijn tintelende vingertop

Mijn blik dolt en doolt en tolt
Versplintert radeloos op dat naakt
Dat ik uiteindelijk uitlas in één adem

Lonken wordt begeren
Zoals ik de preutse, prille Eva betrap
Uit haar lusthof verdreven
De verboden boomgaard
Waar later Maria Magdalena rondwaart
Een bastaardkind draagt