Alle inzendingen van zywa

Ik ken mijn muze ze is geen vrouw die alleen maar beschikbaar dient te zijn voor de fantasie die ik op haar projecteer Ze is actief, ze schept wat ik tot stand breng ze meet honderduit mijn bedoelingen uit O, kon ik maar iets bedenken om haar dichterbij te laten komen, aanraakbaar zonder dat ze versteent tot een dode sfinx dode…

Open en gesloten deuren ramen luiken burchten afdelingen winkels steden wegen grenzen. Volg je weg als dat kan, waar het kan Open en gesloten tuinen luchten ventielen kranen riolen sluizen kluizen doodkisten graven. Kijk en ruik waar je bent, waar je gaat Open en gesloten kloosters verenigingen vizieren brieven bloemen blikken lippen ogen…

Tijdloze middag Klusjes uitstellen Administratie wegleggen Met jou naar bed gaan Mijn hart klopt in mijn buik precies waar ik explodeer met jou - vuurwerkvonken en zoete loomheid in elke cel Mijn lichaam overal aangeraakt door de tover- spreuk van hormonale liefde naglanzend van aandacht en zweet elk plekje gewekt en verwend doezelend…

Jij was weg, ik was weg van jou en daar sta je ineens voor mijn deur met een matrasrol Ik kijk naar je Jij gooit een anker uit en wilt van alles laten zien en met je handen uitleggen en ik heb geen idee hoe dit ineens gebeurt Ik ben wel blij dat ik thuis was, thuis ben Ik maak soep Er is roggebrood We hebben honger oude honger…

Vandaag ben ik op de hei mijn gewoonten uit gewandeld Ik keek om en zag achter hen boosheid en onmacht schuilen Angst die ik niet herkende keek weg, in mij roerden zich gevoelens Ze bonsden om hulp Alsjeblieft, keer niet terug in je gewoonten…

Beneden in het duizendblad eten prinsen en prinsessen de groene, gele en rode appels (peuters krijgen appelmoes) De hele dag door delen leraren ze rond, ze stellen vragen en oefenen antwoorden, steeds iets nieuws onder de zon, en daarna slapen we onder de maan en de sterren Van jongs af aan hang ik mijn takken vol appels tot ze niet meer…

Geen storm, geen stilte een diepe deining van mijzelf in mijzelf verloren zijn Mijn organen vervloeien Vlugge visjes golven onder de huidspiegel Een vergeten verlangen stroomt over mijn wangen…

Kijk Mijn handen Ze zouden iets moeten doen Maar ik weet niet wat Niemand heeft mij nodig Saaie dagen, lege handen Blaadjes in de wind En zand Ik let op het zand Kijk Een foto Vitrage voor de ramen En een schim erachter ..Dat weet je wel mam ..Dat ben jij ..Kijk ..Ons huis, de tuin ..Het prieel waar papa koffie dronk ..…

Ik zie veel schippers gaan, en naar mij zwaaien alleen voor mij vergeet de wind te waaien ....Er is geen zuchtje wind meer ....nergens wind meer Ik lig maar in de haven, in de haven en dobber dag na dag, ik dobber dagen ....er is geen zuchtje wind meer ....nergens wind meer Mijn plannen heb ik opgeborgen, opgeborgen als proviand voor onderweg…

Ik ben afgedwaald Geen onkruid hier De tijd raast voorbij over een druk spoor Volle treinen zonder mij! Vervangen door een ander hoop ik voor mijn collega's Maak je geen zorgen we redden ons wel je ziet er heel goed uit je bent vrij! Woordenwagons! Ik sta hier alleen! Op aangeharkte paden…

Elke tien jaar leef ik in een andere wereld met andere wensen De oude zijn gepasseerd door nieuwe omstandigheden Herinneringen bleven achter Tevreden met wat dichtbij is koester ik van tijd tot tijd wat was, de vriendschap die we nog voelen, ook al is er ongemak geslopen in onze ontmoetingen We wonen te ver van elkaar en willen wel,…

Mager, de handen ruwe huid Een schorre groet met gaten tussen mijn zandknarsende tanden: iemand om van te schrikken Ik ben overal want nergens mag ik zijn. Geef me schoenen: zolang ik loop, leef ik Noem me Job, ik geloof niet dat God me zal redden uit de onderwereld waar het 's winters warm is tot midden in de nacht de deuren sluiten…

Zal ik blijven wachten alleen aan tafel? Mijn ogen springen en zwaaien Help Help Help Schepen varen voorbij Ik roep steeds harder met mijn schouders maar ik ben onzichtbaar Stad en land overstromen schepen vergaan volgepakt Help Help Help Ach, zal ik zal ik blijven wachten?…

Waar het witte land groen en jong is maar de liederen nog treuren om generaties die verdwenen in de nevels van het wachten op de bergen aan de overkant waar het leven hard en oud is waar de haarden altijd branden marmotten hun neus opsteken bij bejaarden die daar zitten te picknicken en te schilderen de kruipbrem en de ronde tafel…

dat het gauw voorbij zal zijn dat ik niet hier ben, niet nu dat ik alles voel wat ik niet wil dat ik niets voel behalve afkeer dat ik in een zinkgat gevallen ben dat ik misschien wel gefilmd word en dat ik niet herkenbaar ben, hij wel, zo- dat ik een bewijs heb dat ik durf te laten zien dat ik niet weet wie hij is dat ik bang ben voor…

Ik was zelf zo'n kind, tien jaar oud kwam ik in het gesticht, ongewenst en onwetend hoe Tot mijn broer me vond tussen de kleuters van mijn klas en mij vertelde hoe 37 was ik toen ik familie kreeg Ik vroeg hen om onderdak maar zij wisten niet hoe Dus bleef ik hier en werd ik oud verpakt in blaadjes vouwpapier verzwijgend hoe verstikkend…

Ik vier mijn verlangens op het tempelbed: niets doen, kijken en ruiken wat de priester beschrijft zo is het mij vooraf verteld Een oefening mij te ontspannen in een grot in het wild van de bergen Zijn woorden zalven mijn zenuwen en knopen ze los uit het binnenste van mijn buik, ze spoelen mij af met warme aandacht, herstellen mijn spieren…

Struiken beschutten de achterdeur gespierde portiers sluiten de grendels Wij wonen verborgen in het midden rondom het vierkant van de hemel boven de put op de binnenplaats Soms hupt er een mus op mijn hand Allemaal tellen we de jaren af We zijn vrouw geworden zonder het te mogen zijn voor iedereen die knielt voor het vuur van de aarde…

Hier komen maar af en toe mensen Ze brengen geld, dag en nacht staan de voordeuren open versierd met vergulde sneden Ik heb gehuild bij het afscheid Papa's handen op mijn schouders Mama's kussen op mijn hoofd Een uitverkoren kind was ik maar ik huilde niet van vreugde ik huilde om al de jaren die ik wijd aan het vuur in deze tempel van…

Ik hang hier maar wat rond in huis helemaal voor mezelf de pot thee, de tafel de kamers van ons huis met zijn nieuwe ramen de krassen in de kast al de cadeautjes die ik aan jou gaf en de poster van het schitterende water aan de horizon met de schim van een schip Ik hang hier maar wat rond in jouw afwezigheid niet in staat tot actie…

We hebben geen goud gemaakt en zitten in de stank van 50 emmers urine Trofeeën om ons heen uit de kast met zeven sloten als geschut om ons geluk Vanavond lenen we luxe voor een schuld aan later en drinken we op vroeger Afgekloven botjes stoppen we als sieraden in onze neusgaten We eten troosttaart met slagroom Het feest loopt ten…

Ik was jong, ik ging grootse schoonheid ervaren op handen van succes, en nu loop ik op wolken van elektrisch licht glitter en bewondering mijn pensioen te vieren in de hemel der feesten ster onder de sterren de lachend mooie mensen hun parels, botultox en gel in halfgrijs haar, onvermoeibaar op de maat van het koper Niemand hoeft…

Door de week passeer ik 's avonds ramen van mensen die van niets weten: het paar dat al tien dagen kust en overal wachtenden Nergens vind ik de grootse schoonheid waarvoor ik wil leven Ik loop rond om mijn weemoed te delen, herinneringen aan mijn plannen en de jouwe We amuseren ons met gespeelde zelfgenoegzaamheid en wijden ons aan het…

In het laatste donker voor de dageraad zwerf ik na het feest door de stad mijn vertrouwde stad De lucht is helder ik heb geen idee wat ik zou willen De rivier glijdt voorbij Lege kaden, geen verkeer stilte om de monumenten en alles netjes aangeveegd In de museumpaleizen wonen naakte mensen van marmer en verf De prinsessen zitten…

Verkiezingstijd: daar zijn ze in mooie jurken, de feeën met hun toverstokken gericht op mijn dromen Flonkerende sterren een prachtige wereld wensen ze mij toe ik krijg het cadeau als ik wil, 'Zeg het maar' mijn stem maakt het verschil maar de nar lacht en danst om de blinkende jurken Hij wijst naar de toverstokken die wijzen vooral…

Is het alleen maar veilig in een klooster van verhullen- de kleren en binnen de muren van keuken en kinderkamer? Of neem je het risico een heks te zijn volgens bange mensen die tegen je zullen samenspannen? Een heks die van zich af slaat en zich niet laat dwingen door de zieligheid van een man of het mes van rovers De steken doen pijn…

Om aangeraakt te worden moet ik me laten zien en horen met een lach lieve woorden spreken Steeds lievere Maar jij geeft me parfum, een nethemd en zwartrode lingerie Je wilt mij als nieuw verkennen met kneepjes en kussen het harde in het zachte benieuwd naar mijn aanhaligheid en de geluidjes die ik zal slaken Je hebt zo weinig…

Wij geven ons over aan onze hartstocht en likken aan de nectar die aan de opwinding kleeft Met gefluister, slaken kreunen en roepen wat mensen roepen als ze zich niet gedragen maar hun kleren hebben afgelegd en de liefde vieren die hun leven verbijzondert liefde, likkend aan de nectar aan elkaar…

Duik in deze zee ruis maar met me mee! Schimmig schuimig schater kletter klots geklater wat een tof theater spelen wij met water! Flipper floeper flater snipper snoeper snater rommel rijmel rater wiegel waggel water duik in deze zee ruis maar met me mee!…

Ik leef in tussentijd voor een kassa in de rij bij de kapper en de wasserij hapjes nemend van een lekkernij Ik leef in tussentijd als het stil is in de trein anderen hun spullen aan het pakken zijn en onder het zingen van een refrein als ik bij een halte sta schuilend wacht onder een pergola of een paar beurten oversla als bezoek…