inloggen

biografie: Rob Schouten

Rob Schouten (Hilversum, 1954) houdt er een buitengewoon veelzijdige schrijfpraktijk op na. Behalve poëzie schrijft hij proza (verhalen en de roman Lusthof, verschenen in 2002) kritieken (Vrij Nederland en Trouw), essays, columns en sportstukken.

‘En nog steeds, in alles wat ik schaf / maak ik me er het liefst makkelijk van af’, schreef hij met zelfspot in 1979 in een gedicht. Zichtbaar is dat zeker niet: alleen al Schoutens essays getuigen  van een nieuwsgierige en gedreven geest, onvermoeibaar op zoek naar onorthodoxe invalshoeken om over poëzie te denken.
Zijn poëzie, die spannend van taal is, vol taalgrappen en lekker bekkende zinnen, is evenzeer van het ruime, niet-uitsluitende soort. Het hoge en lage lopen vrolijk ongemanierd door elkaar heen, Rimbaud kan verward worden met Rambo en zowel het metafysische als het zeer aardse spelen een belangrijke rol. Schouten schuwt vervormingen en verwijzingen niet, reflecteert in zijn poëzie veelvuldig op poëzie en toont liever chaos dan dat hij verzen orde in de wereld laat scheppen. Liever ironiseert hij het menselijk (in het bijzonder: het eigen) bestaan dan dat hij er in ernst zin aan geeft door de taal.
In de gedichten van Schouten is alles interessant, en lijkt niets serieus genomen te worden. Hoewel ze soms dicht op de huid geschreven lijken te zijn, is relativering troef. Wat treurig is wordt overdreven en daardoor komisch, wat ontroert – een liefde, een pasgeborene, een dag aan zee – krijgt een ontnuchterende tik na. Zoals de jury van de Herman Gorter prijs schreef, naar aanleiding van zijn achtste bundel Infauste dienstprognose: ‘terwijl je steeds minder te lachen vermoedt in de zwartgallige humor van deze opgeruimde brokkenmaker, wordt zijn opgewektheid tragisch en zijn tragiek hilarisch.’

Publicaties (o.a.):

Gedichten 1 (1978); Gedichten 2 (1979); Een onderdaan uit Thule (1985); Te voorschijn stommelt het heelal (1988); Huiselijk verkeer (1992); Bij bewustzijn (1996); Infauste dienstprognose (2000); Lusthof (2002).


Inzendingen van deze schrijver

21 resultaten.

Rob schouten viert zijn middelbare leeftijd

gedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 9.757
Ik was het middelpunt en kwam uitstekend over. Vrienden roemden mijn geslaagde hoofd-hart combinatie, vrouwen begrepen aan de onhandige wijze waarop ik hun bloemen in een vaas deed dat ik hun man was, er was meeslepende muziek en gespreksstof. Toen slopen onverwachts mijn ouders langzaam...

Het oog van de orkaan

gedicht
3.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 10.421
Zo zondag dat de wind hier niet over de pier blaast noch in 't park de hond dolt is het mij te moede en zulke taal ook drukt mij uit als tube's laatste, allerlaatste... Op straat stappen of ze mij halen: geen jeugd, geen jacht, komt u maar mee! maar nee, is het roerloze extase: een...
Rob Schouten24 december 2023Lees meer…

Doordeweeks

gedicht
2.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 25.151
Over mijn autenticiteit gesproken, belangstelling was er vandaag niet voor en zelf lag ik half grieperig in bed. Slechts één keer werd ik naar de deur geroepen om aan auto-da-fe's mede te werken, Getuigen van Jehova aan te steken. Nietig gestemd bleef ik in kamerjas urbi et orbi maar...
Rob Schouten12 november 2023Lees meer…

Perpetuum mobile

gedicht
3.0 met 41 stemmen aantal keer bekeken 14.793
Wat is het toch een vreemd verschijnsel. Zojuist heb ik het weer eens uitgevonden. We waren opgewonden toen het werkte ondanks de onbetrouwbare beschrijving. Het nieuwe gaat er inderdaad niet af zolang het eigenlijk nog steeds niet kan. ------------------------------------------------ uit:...

Rob Schouten viert zijn middelbare leeftijd

gedicht
2.0 met 154 stemmen aantal keer bekeken 93.065
Ik was het middelpunt en kwam uitstekend over. Vrienden roemden mijn geslaagde hoofd-hart-combinatie, vrouwen begrepen aan de onhandige wijze waarop ik hun bloemen in een vaas deed dat ik hun man was, er was meeslepende muziek en gespreksstof. Toen slopen onverwacht mijn ouders langzaam...

Huisstijl

gedicht
2.0 met 193 stemmen aantal keer bekeken 39.584
Niet waar ik woon en met wat aan de muur maar toch toegankelijk: wat brommerig hoor ik en met de actuele grijzen der jaren negentig - het is per slot geen sanatorium, er mag ook best het nodige gesodemieter in. Voor akoestiek moet je bij mij niet zijn, ook niet voor schreefloos, als het...
Rob Schouten30 augustus 2019Lees meer…

Vroeger

gedicht
3.0 met 189 stemmen aantal keer bekeken 48.583
Lang geleden, maar wel na de oorlog - Want die ken ik slechts van horen zeuren -, Die tijd die heette toen het heden nog, Kon het navolgende octaaf gebeuren: 'De huizen klappertandden met hun deuren, In elke hoek zat een ontstellende Moloch Jongens van mijn leeftijd te verscheuren En aan...

Huisraad

gedicht
2.0 met 86 stemmen aantal keer bekeken 35.125
De huisraad van lang toegeknikte bovenburen, bekend van horen schuiven, wordt vandaag verbolgen op straat geduveld. De locale dichter staat onuitgeslapen voor het raam. Hij ziet er af en aan gemeubileerd trottoir en gaapt. Komt net het bed spiralend langs, daalt op een suffe stoel die met...

Een heel behoorlijk natuurgedicht

gedicht
2.0 met 111 stemmen aantal keer bekeken 37.420
De scepsis langzaam weggestorven en het laatste voorbehoud met de spotvogels vertrokken naar het heidense Zuiden wordt het tijd om te gaan sneeuwen, eerst langzaam, daarna dichter, tot alles blanco is en onverlicht, je reinste Middeleeuwen. Mooi zo, dan nu maar eens een zwerver aan laten...

Bewaard

gedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 2.742
Ter zelfmoord trok ik naar de spoordijk op, kroonde mijn hoofd met rails, deed bielsen aan: de aarde dreunt, de helling een vulkaan; wat nu volgt, dacht ik, schrijf ik niet meer op. Vlak voor mij trokken de rails weg, luchtop de hemel in waarin ze niet bestaan; de wind ging onderdrukt...

In Paradisum

gedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.668
Prima bedenksel is het hoofd en verre van gevangenis: gedachten lopen in en uit, over de balustraden hangen oude en dierbare momenten, nu eens geprononceerd en geurig dan weer verzadigd achterover. Alles heel smaakvol ingericht met de geschiedenis der mensheid, en praktisch ook: opdrachten...

Terra

gedicht
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 3.395
Het is geen doen in deze wereld hoe ze ook in het onaandoenlijke als een vergeten kerstbal hangt. Kom ook dansen bij ons, roept ze vreemdsoortige verbinding toe van ver over het uiterst denkbare. Ontspannen is het bij ons onterechte, wij hebben het rookalarm vernield, stikken doe je...
Rob Schouten28 februari 2013Lees meer…

Een heel behoorlijk natuurgedicht

gedicht
2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 3.564
De scepsis is langzaam weggestorven en het laatste voorbehoud met de spotvogels vertrokken naar het heidense Zuiden wordt het langzaam tijd om te gaan sneeuwen, eerst langzaam, daarna dichter, tot alles blanco is en onverlicht, je reinste Middeleeuwen. Mooi zo, dan nu maar eens een...

Ik dus

gedicht
2.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 7.699
Op school was ik geen al te vlotte prater, Er school in mij een introverte solipsist; Ik wist dat ik als enige iets werk'lijk wist En viste liefst in 't allerdiepste water. De medemens, voelde ik diep, was geen confrater Maar slechts een favel, aan mij opgedist; Het levend wezen was aan...

Pompoen

gedicht
2.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 10.871
De meest geroutineerde vleermuis, ja, maar soms, 's nachts, in een leeggezogen huis, als wie nog wakker is neerslachtig is want het is tijd voor buitenaardse krachten, landt er een ufo in het hoofd, zaait graancirkels, klemmende redenen er niet te zijn. Afwezig. Niemands zoon. De...

Zonder gebruiksaanwijzing

gedicht
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 5.865
De avond dat we in elkaar werden gezet zonder te weten hoe het moest, voorzichtig wat onderdelen uitgepakt en wat niet paste weggelegd voor straks, dat het zo telkens ging, iets dat steeds weer langzaam bij elkaar gehouden raakte. Zo zo. Maar er zaten grijpgrage ledematen bij, die het op...

Een schuilplaats

gedicht
2.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 9.666
Ik prevelde zonder geluk op straat maar wat. Niemand nam er notie van. Zwijgend hield ik mij op in een portiek. Heel waardevol dat alles overgaat. Trams dreunden langs. Ergens schreeuwde een man. Uit een luidspreker schalde dansmuziek. Waarvan ontdaan en zorgen om welk lot? Conclusie...

Lam

gedicht
3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 5.853
Natuur. Mij best. Parende robben. Mos. De muizenval. Sla. Een ijskast ontdooien. Telefoonrekening. Het parlement. Belachelijke modieuze jurken. Als u maar weet dat ik er ook aan doe, hoe dronken ook. Wie ligt daar op z'n kant? Een auto winnen om langs berg en dal... Bloemlezingen,...
Rob Schouten23 augustus 2006Lees meer…

In de tuin

gedicht
1.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 15.938
Met lichtgevulde hersens in de tuin, in het verschiet weiden de zenuwen en op kniehoogte snuffelt God wat in een bries van oud behagen. O, tijd van lauwe kranten en gesprekken, het leven klotst stompzinnig uit mij voort! ----------------------------- uit: 'Bij bewustzijn', 1996.
Rob Schouten31 augustus 2005Lees meer…

Ziel

gedicht
2.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 7.234
Ik zou liever een kwaliteitsziel hebben die ik niet kende; niet dit inruilding uit mensen die ik maar bekeken heb, dat het alleen doet als ik ernaar kijk. Mijn ziel zou ouderwets onzichtbaar zijn en in mij zitten. Alles wat ik zweeg en riep zou er duurzaam vervuld van zijn. Ik zou er niet...

Liefde

gedicht
2.0 met 538 stemmen aantal keer bekeken 82.642
Het grote woord houdt hier niet van, schudt zenuwachtig, zwijgt pijnlijk, staart wat voor zich uit, Say Cheese, vogeltje! Mis. Te bewogen. Nog maar eens. Een ander licht. Verstandhouding, samen veel praten. Beter zo? Over jeugd en wat het is, alles ook wel eens op een bed? Stil blijven...