Gedichten

gedicht (nr. 3.812):

Vroeger

Lang geleden, maar wel na de oorlog
- Want die ken ik slechts van horen zeuren -,
Die tijd die heette toen het heden nog,
Kon het navolgende octaaf gebeuren:

'De huizen klappertandden met hun deuren,
In elke hoek zat een ontstellende Moloch
Jongens van mijn leeftijd te verscheuren
En aan mijn bed waakte een krom gedrocht.

Sliep ik bij toeval in, dan kwamen de Harpijen
Om elk tot bloedens toe met mij te vrijen
En 's ochtends knaagde een enorme beverrat

Aan alles wat ik op mijn lever had',
Omdat ik met het geld voor de collecte
Mijn potje voor dichtbundels spekte.

--------------------------------
uit: 'Gedichten I', 1978.