68 resultaten.
De tijd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 724 Tijd kan me mateloos vervelen
Ik kan in de minuten verdwalen
Tijd kan de wreedste wonden helen
daar waar de beste medicijnen falen
Tijd kan me eindeloos boeien,
Je kunt het niet terugdraaien,
Het is onmogelijk uit te roeien,
Maar 't kan wel twijfel zaaien,
Tijd is iets onvoorspelbaar,
Soms heel snel, soms tergend traag
Ze neemt iedereen…
De gelatene
gedicht
4.0 met 34 stemmen 13.458 Ik open 't raam en laat het najaar binnen,
Het onuitsprekelijke, het van weleer
En van altijd. Als ik één ding begeer
Is het: dit tot het laatste te beminnen.
Er was in 't leven niet heel veel te winnen.
Het deert mij niet meer. Heen is elk verweer,
Als men zich op het wereldoude zeer
Van de miljarden voor ons gaat bezinnen.
Jeugd…
De Dapperstraat
gedicht
4.0 met 146 stemmen 47.570 Natuur is voor tevredenen of legen.
En dan: wat is natuur nog in dit land?
Een stukje bos, ter grootte van een krant.
Een heuvel met wat villaatjes ertegen.
Geef mij de grauwe, stedelijke wegen,
De in kaden vastgeklonken waterkant,
De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
Door zolderramen, langs de lucht bewegen.
Alles is veel…
IN MEMORIAM
gedicht
4.0 met 57 stemmen 29.457 De blaren vallen in de gele grachten;
Weer keert het najaar en het najaarsweer
Op de aarde, waar de donkre harten smachten
Der levenden. Hij ziet het nimmermeer.
Hoe had hij dit bemind, die duistre straten,
Die atmosfeer van mist en zaligheid,
Wanneer het avond wordt en het verlaten
Plaveisel vochtig is en vreemd en wijd.
Hij was geboren…
Nieuwjaar
gedicht
3.0 met 98 stemmen 36.622 De nieuwjaarsklokken luiden door de radio.
Stortregen valt. De dag is onbeschrijflijk goor.
Men is alleen gelaten en aanvaardt het zo.
Men vraagt zich zelfs niet af: waarom is 't en waardoor?
Tegen het leven is toch immers niets te doen;
de wereld heeft geen oorden meer om heen te gaan,
en 't hart wordt niet, gelijk de landen, jaarlijks…
het portret
poëzie
4.0 met 28 stemmen 14.324 Wanneer ik dood ben en de donkren komen,
Geef me 't portret niet mee, dat altijd mij
Ten hoofdeneinde stond en in mijn dromen.
Ik merk er toch niets van. Het is voorbij.
Neen, ik wil niet, dat na de laatste morgen
De beeltenis van dit bemind gelaat,
In een tot molm geworden kist geborgen,
Diep in de muffe grond met mij vergaat.
Doch als…
INSOMNIA
gedicht
4.0 met 156 stemmen 65.888 Denkend aan de dood kan ik niet slapen,
En niet slapend denk ik aan de dood,
En het leven vliedt gelijk het vlood,
En elk zijn is tot niet zijn geschapen.
Hoe onmachtig klinkt het schriel 'te wapen',
Waar de levenswil ten strijd mee noodt,
Naast der doodsklaroenen schrille stoot,
Die de grijsaards oproept met de knapen.
Evenals een vrouw…
Toen ik een kleine jongen was
gedicht
3.0 met 79 stemmen 18.114 Toen ik een kleine jongen was
ging ik 's avonds liggen tussen de koude lakens.
Mijn bed was groot en wijd als de wereldzee,
daar lag ik lekker als een opgerolde slak.
Maar later werd mijn lichaam groter en harder,
en wanneer ik nu mijn benen strek
dan slaat mijn harde hoofd tegen de planken.
O, ja wanneer je groter wordt
stoot je je hoofd tegen…
Ontkleding
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 369 Wiegende bomen
knielend voor de gure wind
langzaam ontmanteld…
Anticlimax
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 456 Dauw op de velden
een deken vol pareltjes
doorweekte schoenen.…
Verademing
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 406 Een mistige dag
bode van een somber humeur
plots is daar de zon…
Mislukt genie
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.693 Een genie uit Kortrijk
dacht 'Ik word schatrijk'.
Hij trouwde om te erven
maar toen z'n besje niet wou sterven
was z'n desillusie omvangrijk…
Exodus
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 369 Vluchtende blaadjes
werpen hun ketenen af
eeuwige vrijheid…
Persephone's afreis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 428 Killere dagen
Persephone is geschaakt
alles sterft langzaam.…
Winterslaapje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 372 Egeltje kruip gauw
in een aardse moederschoot,
zie je weer in maart!…
Openbaring
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 366 Het moet nu herfst zijn
mijn nachtrust is er terug
tot ziens muggetjes!…
Met dank aan...
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 510 De visser tuurt naar
gifwolken boven de sloot
weer niks gevangen…
Eenzaamheid
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 613 De knotwilg treurt zacht
om het verlies van z'n maats
ook hij is eenzaam…
Trilogie der bittere teloorgang
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 807 Een vliegtuig kerft een
snee in de bast van de lucht
de hemel opent zich
druppels vallen als
tranen van bittere pijn
de wonde bloedt door
Zo sterft het gewelf
Langzaam maar zeer zeker uit
Ongeneeslijk ziek…
November
poëzie
3.0 met 164 stemmen 33.824 Het regent en het is november
Weer keert het najaar en belaagt
Het hart, dat droef, maar steeds gewender,
Zijn heimelijke pijnen draagt.
En in de kamer, waar gelaten
Het daaglijks leven wordt verricht,
schijnt uit de troosteloze straten
Een ongekleurd namiddaglicht.
De jaren gaan zoals zij gingen,
Er is allengs geen onderscheid
Meer tussen…
Vroege Voorjaarsavond
gedicht
3.0 met 50 stemmen 17.016 Het ongelezen boek viel naast hem neder;
Hij streek langs de ogen met een vage hand,
En keek naar buiten: 't eerste lenteweder
Betoverde het schemerende land.
Er was een waas van het aanvanklijk lover
Om het afzonderlijke, zwarte hout,
En iets als zoelte zweemde de avond over,
Maar waar de wind zijn vleugel sloeg was 't koud…
Rondeel
gedicht
3.0 met 38 stemmen 14.685 De korte liefde en 't lange lijden,
Het wordt een ding, dat men vergeet.
Herdenkt men 't nog, dan zegt men: 'k weet,
Het was destijds niet te vermijden.
Benijdt men soms de niet-bevrijden
Tot deze afwezigheid van leed?
Toch, korte liefde en langer lijden,
Het wordt een ding dat men vergeet.
's Verleden levens koud en heet
Voelt men zich…
Herfst
gedicht
2.0 met 18 stemmen 15.497 Van 't najaar keren weer de schone dagen -
Van het hoeveelste? en hoeveel malen nog?
Tot het ontrijzen aan zijn nederlagen
Lokt den verslagene zijn zoet bedrog.
Dit is de tijd, dat men zou moeten lopen,
Gerooide velden langs of door een laan,
Aan 't eind waarvan een vergezicht gaat open
Op herfstland en een edeler bestaan.
En, thuisgekeerd…
Zondag
gedicht
3.0 met 25 stemmen 12.897 De stilte, nu de klokken doven,
Wordt hoorbaar over zondags land
En dorpse woningen, waarboven
Een schelpenkleurge hemel spant.
De jeugd keert weer voor d' in gedachten
Verzonkene, die zich hervindt
Een warm, van onbestemd verwachten,
In zondagsstilte eenzelvig kind.
En tussen toen en nu: 't verwarde
Bestaan, dat steeds zijn heil…
Afscheid
gedicht
3.0 met 47 stemmen 24.543 Ieder scheiden is van 't laatste scheiden
voorbode, ieder bed van 't laatste bed.
Alle sterfelijke wegen leiden
naar het eind waarvan geen liefde redt.
In het stedelijk duister van de straten
nemen we afscheid - en het drukt als lood,
kijken om en wuiven, reeds verlaten,
slaan de hoek om, en het is de dood.…
George J.C. Bush
snelsonnet
3.0 met 75 stemmen 3.784 God heeft het dit keer beter aangepakt:
Geen kind, geen stal, geen kou en straks geen kruis,
Hij zond zijn zoon nu naar het Witte Huis,
Net als de wereld naar een leider snakt.
Wie doodt uit naam van Allah moet geveld,
Wie dat uit naam van Bush doet is een held.…
Rood
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 145 De kaart voor elk gebied kleurt donkerrood
Maar wat betekent dat voor mijn vakantie
Want het wordt tijd dat ik een ander land zie
De reisproblemen zijn straks levensgroot
Dit heb ik in mijn tuinstoel overdacht
Het valt best mee als je niet veel verwacht…
Werkelijkheid
gedicht
3.0 met 82 stemmen 50.613 Ik doe zaken.
Ik heb een heel grote schrijftafel
En mijn gezicht staat moeilijk.
Ik praat in een telefoon
En ik heb een mijnheer,
Die juffrouwtjes kan laten werken
En nog meer mijnheren.
De juffrouwtjes ruiken zo lekker,
Ze ruiken allemaal verschillend.
De mijnheren zijn in grote jassen.
Ik bloos er wel van.
Het lijken wel Engelsen,
En ik…
Werkelijkheid
gedicht
2.0 met 49 stemmen 19.589 Ik doe zaken.
Ik heb een heel grote schrijftafel
En mijn gezicht staat moeilijk.
Ik praat in een telefoon
En ik heb een mijnheer,
Die juffrouwtjes kan laten werken
En nog meer mijnheren.
De juffrouwtjes ruiken zo lekker,
Ze ruiken allemaal verschillend.
De mijnheren zijn in grote jassen.
Ik bloos er wel van.
Het lijken wel Engelsen,
En ik…
Ergens moet het zijn
gedicht
3.0 met 13 stemmen 3.801 ergens moet het zijn
een soort verwilderde tuin
van oude stilte
de boom voor het huis
zacht wazelt hij zijn verhaal
niemand begrijpt het
het heeft geregend
de tuin dampt goede geuren
aarde die verlangt
--------------------------------
uit: 'Ik ga maar en ben', 1981.…