606 resultaten.
MEANDERSPAD
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 115 het oude echtpaar
vouwt stil de dagen toe
op het Meanderspad
Vandaag in de nieuwsbrief van 'MEANDER' mijn haiku bij de rubriek:
'Meanderen'https://meandermagazine.nl/2021/07/nieuwsbrief-27-4-juli/…
Oproep aan de Schrijver
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 67 O pimplende drinklende dichterke, zing
Met uw omgekeerd kopseken aan
Wat zien we toch geerne uw koppekeding
Al schrijvend op 't webstekske gaan
Gij roert niet uw staart, gij
loopt niet zo snel
Gij weet uwen plek op de dinsdag toch wel?
O schrijverke schrijverke,
waar blijft uw mare
Waar blijft uw matineus ochtendsonnet
Ging u weer…
Gezelle
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 146 Gezelle, Gezelle, ik zeg dank u welle:
voor uw rijm van gewas volop roem.
Zo'n strofe vol fleur - zo natuurlijk Gezelle
strooi ik, bij uw beeld, bloem na bloem…
de landelijke gedichtendag
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 412 is echt een fenomeen
alle burgemeesters
willen een ware coryfee
liefst de nummer één
men heeft de oplossing
gezocht in spreiding
grotere mobiliteit
van het aanbod
meer aansluiting
op de regio
Vondel deed nu het westen
Slauerhoff het noorden
Roemer Visscher het oosten
Guido Gezelle het zuiden
vrij invliegbare
gastdichters waren…
EEN ECHTE HAIKU DICHTER
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 110 DIE HAIKU DICHTER
(haiku)
hij strooit de letters
als bloemzaadjes in het rond
en alles valt goed…
DANKUWELLEKKES
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 zo Vlaams bescheiden
de Haiku meester strooit met
dankuwellekkes…
Verloren liefde
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.144 Engeltje,
Ik raak je kwijt,
want we hebben het opgegeven.
Ik begrijp alleen niets van het feit,
dat we zover uit elkaar zijn gedreven.
Wij zijn toch het ideale paar,
zoals iedereen ons ziet.
Of zijn we gewoon goede vrienden van elkaar
en weten we dat zelf nog niet.
Ons besluit om uit elkaar te gaan
geeft mij een gevoel van radeloosheid…
Astrid
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 997 Is het soms verliefdheid,
die mij zo gelukkig maakt.
Of is het jouw tederheid,
die mij het meeste raakt.
Ik krijg jou niet uit mijn hoofd,
want ik denk aan je, iedere minuut van de dag.
En er is niemand die mij gelooft,
als ik ze vertel over jouw hemelse lach.
Zal ik luisteren naar de stem,
die mij zegt jou nooit meer te laten gaan.
Of…
MIJN HERINNERING!
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 255 Guido De Pelsmaeker - © SABAM…
als uit den hemel
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 761 herte woont gij reeds lange tijd
zeg mij toch, onbevreesd, dat uwe perelden blomme
zich zal neêrvlijen in den rooden gloed, gelijk nooit eer
ik zal u eeren, mijne deerne
in den schoot van uwe ruischenden vruchten
zeg mij toch; wilt gij de mijne zijn in het schoonsten woord
nog voor den ochtend in’ t eeuw’gen oosten gloort
*als ode aan Guido…
Eerbied: Het Zwaluwtje.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 91 Hallo, jij lenig behendig tuimelend zwaluwtje
met dat deftig witzwart pitteleertje aan.
Je tekent zwerkhoog met je gevorkt staartje
een fraaie schets in de blauwe hemelbaan.
Je vliegt, duikt en buitelt rondom rond.
Lekker rollebollen? Of dans je rock ’n roll?
Je scheert over het beekje en keert zo snel
met zinderende vleugels, trillend om je…
vlinderkens (Ode aan Guido Gezelle)
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.014 Vlinderkens tintelen langs open bloemen
zachtkens strijken ze de boom des vlinders
de lenteregen had haar takjes gebogen
onrustig cirkelden ze tussen de bloesem
In verbeelding en gepeins
sloeg mijn mensenharte gade
ze vlogen waarlijk schoon
in harmonie met haar omgeving
Ze vlogen in grote getale om de lamp
heerlijk…
[ Het blijft maar groeien ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 77 Het blijft maar groeien
en vult heel de huiskamer --
dat jij er niet bent.…
Ombudsman
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 213 Van Woerkom trok zich eindelijk terug
Ik denk dat ík maar ga solliciteren
Heus elke crisis zal ik snel bezweren
Ik maak zo van een olifant een mug
Of kleeft er aan mijn vrouw misschien een smet
Ze stapt niet bij een Marokkaan in....bed…
WELDADIG ZONNEWEER
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.279 Weldadig zonneweer,
hoe lang heeft ons verlangen
gewacht naar uwe troost,
geveterd en gevangen
in ‘s Winters lastigheid!
Zal ‘t zomer zijn voortaan,
of zult ge, wederher
al, zonne, u duiken gaan?
De mensen danken u
volmondig, en de hoven,
in ‘t eerst aanschouwde groen,
u dankbaarheid beloven;
de…
Gepoeft, gepaft
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.688 Gepoeft, gepaft, ge'n hoort niet el,
met wappers en met wissen fel,
als smijten, slaan en buisen,
dat beide uwe oren ruisen,
op vodde en lap en vuil tapijt,
dat ‘t kuilt en wentelt wijd en zijd,
van ‘t stof! De greppen zweren
vervaarlijk, onder ‘t scheren
der groeve en fijne bezems, daar ‘t
gerokte volk mee henenvaart…
O mocht ik
poëzie
3.0 met 29 stemmen 2.987 O mocht ik
o mocht ik
voor ’t heilig Tabernakel staan,
o mocht ik
o mocht ik
daar brandend als een keerse staan,
o mocht ik
o mocht ik
ontsteken daar en uitgegaan,
o mocht ik
o mocht ik
naar Hem en in de Hemel gaan!…
HET ZONNELICHT IS NEERGEDAALD
poëzie
4.0 met 18 stemmen 2.526 Het zonnelicht is neergedaald
en ‘t gaat bij andere lieden,
verwacht en welkom-weer onthaald,
de dag hun doen geschieden.
Het morgent daar, het avondt hier,
en wonderschone verven
zie ‘k wentelen in het westervier,
en stille, stille sterven.
‘t Was rood eerst, helder peers weldra;
en, blauw- en blauwerwendig,
door…
'S AVONDS ZIE 'K DE STERREN GEREN
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.853 's Avonds zie 'k de sterren geren,
die daar zitten, hoge en fijn,
als ik, moe van ‘t lastig weren
onder 's arbeids leed en pijn,
ene oogslag naar omhoge
buiten 's werelds enden sla,
en mij eens de hemel toge
nog, aleer ik slapen ga.
Al de lieden rusten neerstig:
hier en daar nog een die tiert,
en de blijdschap…
'T KRUISKE
poëzie
3.0 met 23 stemmen 5.772 't Eerste dat mij moeder vragen
leerde, in lang verleden dagen, als ik hakkelde, ongeriefd*
nog van woorden, 't was, te gader*
bei mijn handjes doende: "Vader,
geef me een kruiske, als 't u belieft!"
'k Heb een kruiske dan gekregen,
menig keer, en wierd geslegen*
op mijn kake, zacht en zoet...
Ach, ge zijt mij, bei te gader,
afgestorven…
O VRIEND WAT SCHAADT
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.951 o Vriend, wat schaadt of baat het ons
der mensen lof- en laakgegons,
die klederdracht, die spreekmanier,
die raad en daad bespotten hier,
van vreemden, die zo snel voorbij-
en weggaan; of, wat konnen zij?
Wij voeren immers vreemde taal
en andere zeden altemaal
als zij, die, langs de wereldbaan,
hun eigen blijde wandel gaan.
Wat schilt het…
EN DURFT GIJ MIJ
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.450 En durft gij mij van dichten spreken,
die nimmer zijt in staat
twee reken*
te rijmen dat het gaat!
Het dichten is van God gegeven,
maar niet aan elk ende een
in ‘t leven;
de kunste is niet gemeen*.
Laat bloeien al die roos mag wezen,
spruit helder, zijt gij bron*;
maar dezen
die* ton zijn blijven ton!
De miere en zal geen peerd heur…
EENZAAM OM MIJ ALLENTWEGEN
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.773 Eenzaam om mij, allentwegen,
is 't; geen mense en hore ik meer;
helder blinkt mijn ogen tegen,
hemelvast, het sterrenheer*.
Alles rust en niets en roert er,
in 't vereende* van de nacht:
wat ontwekt of wat ontvoert er
dan zo schielijk mijn gedacht?
'k Hore een wisse* tale spreken,
uit het eenzaam stergebied;…
RUWRIJM
poëzie
4.0 met 15 stemmen 3.005 Het ruwrijmt, het brimmelt,
en ‘s winters geweld
heeft varings al ‘t hout in
zijn schoonheid hersteld.
Het stond daar en treuren,
van alles ontbloot;
vol deernisse, och arme, en
een beeld van de dood!
Nog maanden en dagen
zal ‘t lijen eer ‘t alom
weer licht is en leven,
en blad hier, en blom.
"‘t En zal," zei de Winter,
"‘t en…
HET ZONNELICHT IS NEERGEDAALD
poëzie
4.0 met 9 stemmen 3.420 Het zonnelicht is neergedaald
en ‘t gaat bij andere lieden,
verwacht en welkom-weer onthaald,
de dag hun doen geschieden.
Het morgent daar, het avondt hier,
en wonderschone verven
zie ‘k wentelen in het westervier,
en stille, stille sterven.
‘t Was rood eerst, helder paars weldra;
en, blauw- en blauwerwendig,
door…
Moederke
poëzie
4.0 met 39 stemmen 7.540 't En is van u
hiernederwaart,
geschilderd of
geschreven,
mij, moederke,
geen beeltenis,
geen beeld van u
gebleven.
Geen tekening,
geen lichtdrukmaal,
geen beitelwerk
van stene,
't en zij dat beeld
in mij, dat gij
gelaten hebt,
allene.
o Moge ik, u
onweerdig, nooit
die beeltenis
bederven,
maar eerzaam laat
ze leven in
mij…
De zonne zit
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.193 De zonne zit
zo snel en blinkt,
en bloeit al in
het westen,
dat wolkenloos
heur stralen drinkt,
in lentemaand,
ten lesten.
't Wil zomer zijn,
van nu voort aan:
vroeg morgen zal
ik meugen
-'t wil zomer zijn!-
vermeien gaan
mij, morgen, en
verheugen!…
HETE POOTJES
poëzie
3.0 met 33 stemmen 5.035 Een schalkaard had een bie gevaân
en hield ze bij heur vleren:
"Komt hier! - hij zag een jongske staan! -
komt hier mijn knappe kerel!
Hier heb ik zulk een schoon fatsoen
van beestje, ik wil ‘t u geven:
past op maar van ‘t niet dood te doen,
en laat het beestje leven.
Kom aan; jen hand; doet toe, ‘t vliegt weg;
doet toe want ‘t gaat ontsnappen…
't L A A T S T E
poëzie
3.0 met 22 stemmen 3.767 AAN DE ONBEKENDE LEZER
Hoe zoet is ‘t om te peizen dat,
terwijl ik rust misschien,
een ander, ver van hier, mij on-
bekend en nooit gezien,
u lezen kan, mijn dichten, mijn
geliefde, en niet en weet
van al de droeve falen van
uw vader de Poëet!
Hoe blij en is ‘t gedacht niet, als
ik neerzitte ende peis,
u volgend waar gij loopt op uw
gezwinde…
VOL NAALDEN VLIEGT DE LUCHT
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.306 Vol naalden vliegt de lucht,
vol priemend ijsgekertel,
dat glinstert in de zon,
en, met de asemtocht
gezwolgen, kilt en kerft
de kele en ‘t haargespertel,
dat in de neuze temt
de toevoer van de locht.
‘t Is bijtend koud. Een spree
van witheid, ongemeten,
‘t zij waar ge uwe ogen vlucht,
ligt overal gespreid;
‘t is snee' tot in uw huis,…