Alle inzendingen over huwelijk

Ik legde mijn hoofd op je borst en voelde je hart kloppen voor mij dacht even dat mijn eigen hart stopte dit moment zo bijzonder voor ons allebei 'k Wil zo altijd mijn leven met je delen zonder geheimen te hebben voor elkaar jij en ik al zoveel jaren gelukkig en we zijn er nog lang niet mee klaar Wat wij hebben pakt niemand ons af het…

Op een mooi zwart paard gezeten begeleid door glanzend witte duiven rijd ik in nevelen gehuld door het drassige gebied de varens knappen modderspetters spatten hoog met souplesse ontweken door de snelle duifjes op een open plek blijven we staan en plotseling zie ik door de slierten mist kantelen en een ophaalbrug opaalblauwe stenen…

natuurlijk zie ik het craquelé op ons huwelijkshart het bloedt door verdriet verlies en nalatigheid wonden worden steeds geheeld door op wacht staan bij elkaar elke dag is liefde nieuw kom, reik me je hand in onze ringen staat: compassie gegrift voor levenslang…

‘Gaan we nu echt… ?,’ vroeg zij, vol verwachting en zinderend over lijf en leden. ‘Ja,’ zei hij, ‘we gaan echt paren.’ En na die eerste nacht die alle beloften inloste, waren zij tevreden en zei zij: ‘we hebben wat we zijn – echt genoten.’…

Zo vaak heb je me bedrogen. Zo vaak heb je dingen voorgelogen. Je hebt steeds opnieuw kansen gekregen. En ik heb je steeds opnieuw kansen gegeven. Je was nooit in gevaar. Ik stond altijd voor je klaar. je beseft niet wat je me hebt aangedaan. Moet ik nu alleen de wereld aan? Je zei steeds opnieuw: Schatje, ik zal je nooit meer bedriegen. Maar…

aan deze vrouw is zorg besteed zie daarvoor de boeiende details van borst en buik en been alleen trad er een kleine storing op ze is hartbrekend loens ik ga haar dientengevolge vragen mijn vrouw te zijn.…

Gij was aan mij gelijk de winde die wentelt om een koren-aar; dra zal ik aan mijn wang bevinden de zoete streling van uw haar. Dra zult gij 't glanzend voorhoofd beuren tot waar mijn slapen komm'rend staan: zo ziet men, wild, een winde geuren naast 't wegend rijpen van het graan. o, 'k Ben geen sterke: moe-gedragen, verzwaart vaak de…

Strelende handen vol natuurlijke menselijkheid voelen zo vertrouwd aan als van jou, langzaam samensmeltend, in elkaar dicht van mijn doorwoeld gemoed naar mijn gezicht strelende handen die wel willen, onbehendigheid bekorend weten te omtrekken, melodisch imponerend en heel zacht, als was er goddelijke liefdeskracht verdriet verkleind de…

Ze kopen samen planken, zij meet, hij zaagt. Zij zet de tekens voor de spijkergaten, hij boort, hij draagt. Zij houdt de ladder vast als hij naar boven klautert. Terwijl hij timmert knijpen zijn ogen saam, zijn lippen gaan een stukje van elkander. Zij ziet het vol van liefde aan. Haar handen wit van ’t klemmen van de ladder vraagt ze aan…

Er zat even iets zwarts in. Een enge vlek, die broeide en onder eten, krantje lezen, haperend vloeide naar het verdwenen wit begin. De baard had snel lijfjes gesjouwd, en snoerde voetjes op pedalen, toen opeens de zwart omlijste glinsterkralen lachten, het beeld mij toevertrouwd. Ik dacht aan de matrasdeuk die hij snurkend vult en…

Met octopus-wortels, wat aai je lief.. tussen bilnaad, heuvelhaar met zacht bekende noppen. Tentakels van slijm, van nat, gepland gerief, de druk van schaar, het schokkend soppen. Je geur. Verlept, maar trok eens aan in oude dagen. Was ik elders binnen gegaan, lag andere baard aan mij te knagen. Ik snap niets van dit, van jou.…

Ze zijn een paar hij, de man zij, de vrouw Je herkent hem aan z'n groenblauwe kop zij heet verre van 'n schoonheid Ze zijn elkaar al jaar en dagen trouw Ze wonen aan de veste Grave met zicht op de rivier Ze kennen er stroming en verval ommuring,het zand van loswal Ze dobberen bij avondlicht wieken op bij gul strooien…

Met een trouwdatum uit de jaren dat we vonden, dat vrouwen blij achter ‘t aanrecht stonden, dat gaf door de jaren heen een degelijk bestaan, zij volgde tevreden waar hij wilde gaan. Met de jaren is ‘t onderscheid aan ‘t verbleken, heel ongemerkt zijn wij bezweken, nu kom ik thuis en denk, waar blijft mijn thee? en vind een briefje, ‘k ben met…

Eeuwige trouw en gelukzalige beloften Stevige verliefdheid in de ogen Torenhoge taart en blitse automobielen Zij zien alleen elkaar. Een trouwboekje in de binnenzak Een receptie van hordes mensen Toespraken van veel en meer En allemaal het beste wensen Eeuwige trouw tot de dood en later Gelukzalige beloften tot in de eeuwigheid Verliefdheid…

Piet: Aardig Meiske, lieve Zoetje, Trouw eens eindelijk jouw Piet. Kom, mijn lieverdje, nu moet je! Wees toch zo kieskeurig niet. Kijk, daar sta ik als zo'n snijer; Spreek dan Zoetje, wil je mij? Ben ik dan geen kante vrijer? Heb ik dan geen Boerderij? Zou jij mij nu lopen laten, Ben je mij dan niet getrouw? Ik kan op zijn Steeds…

Verstandelijk gesproken hadden we het niet mogen laten komen. Wat hadden we? Niets dan elkaar, geen baan, geen geld, alleen een krakkemikkig krot. Natuurlijk brak ze jouw vliezen en kwam ze wel. In haar zag ik jou hernieuwd, en een anders zijn in wording. Door haar groeiden we samen in een onverbrekelijk lot. Jij was het meisje, lief…

Ooit was hier nog jouw liefde onder warme tranen van wanen verder dan haar hart gekomen betraden jullie aan zee, het hotel en witte vredesduiven vlogen tussen meeuwen opgetogen in de blauwe lucht van dromen.…

Een goed huwelijk is meer dan alleen stil en ongedwongen alles voor elkander doen, zodat je op den duur elkanders beê voorkomt. Nee. Af en toe moet je ook eens communiceren over de dingen waar het werkelijk op aan komt in dit bestaan: brood voor het hart, van mens tot mens Spreken. Vraagt bijvoorbeeld de liefste naar de zin van dit haar leven…

Ik weet dat er niemand iets mocht zeggen Want daar houden jullie nou eenmaal niet van. maar toch wil ik even iets uitleggen want dat was ik al heel lang van plan. 25 september 2009 is een bijzondere dag dat is vast niemand hier ontgaan de dag waarop zij zich eindelijk .... noemen mag en díe naam in haar paspoort zal gaan staan. Eerst was…

Verleid vrede om te winnen van oorlog Herover macht over jezelf door daden te stellen tegenover woorden die je machteloos maakten Weet, woorden rollen over en weer van zon via wolken naar donder Na regenbui adem je gezonder Ga naar haar die zei dat ze je haat Voel haar smart die wortelt in jou Zie haar hart, trouw en warm kloppend…

Het pad der liefde gaat niet over rozen Maar voor jullie geldt dat wel Nog even los van de uiterlijke pracht en praal van deze dag zijn jullie een stel dat innerlijk weet wat liefde is Weinigen is het gegeven over rozenblaadjes te lopen Het is normaal slechts weggelegd voor koningen en koninginnen Maar Miriam en Arjo, het is ook voor júllie…

het heilig vuur van zoet riekende liefdeswoorden verwordt tot zwak gloeiende scherp geurende sintels na de vervulling door zwetende lijven remy…

feest in de kleine kerk want jij zweeft binnen aan de hand van je vader mooi als een geurige bloem bepareld in de ochtendzon straal je in gewijde schemer waardig in statige eenvoud…

Getrouwd zijn heeft zeven armen om zichzelf binnen te trekken ook aan de korte zijde de kant waar je op ligt eventjes terug naar het argeloze toen je huid altijd te wijd was want eerder het gewicht van haar knieholte laat me weten dat het tijd is hoe laat het is dat het jeukt tegenwoordig altijd en overal ben ik tegenwoordig op een afstandje…

Als ze gezellig keuvelend plukken, gelijktijdig bukken, ziet ze op slag weer de jongen in hem, schuilgaand achter zacht getinte vlinderachtige bloemenpracht. Hij vroeg haar zijn Lathyrus te bekijken. Zijn stralende blik, dat nodigend gebaar, in zijn andere hand een vaasje, onweerstaanbaar. Plukkend als toen fluistert ze kussend…

Ja, wij shoppen bij de Aldi. Samen eerlijk trouw Klef ik houd van jou. Als het niet staat, dan valt tie.…

De bij bloesemt De bij bloesemt volgroei De bij bloesemt volgroei lentelijk De bij bloesemt volgroei lentelijk in een huiskamersfeer Van gezoem BOEM Geen schuld Gewoon vervelend Mededogen Mededogen heb je dan geen spijt? ach meid, Houd je bek, we zijn getrouwd. In goede en in slechte tijden Zo is de natuur Ik de baas, jij een fractuur…

Het kind in mij komt af en toe naar boven, vooral wanneer ik nieuwe schoenen heb gekocht. Het thuisfront laat mij grif geloven dat ik met deze aankoop zeker heel erg bof. Ik laat mijn blik voortdurend naar beneden glijden en dat ze o zo heerlijk zitten heb ik menigmaal verteld. Wanneer men er genoeg van lijkt te krijgen wordt…

Op de terugweg stapt hij af, zet zijn fiets op de stander, loopt door de velden met hoge passen, ontloopt tussen prikkeldraad de krassen, springt lenig over modderplassen, bukt zich en plukt kamille, sigaren, korenbloemen, aren, goudsbloem en grassen. Op het stuur prijkt uitbundig een Koninklijk boeket, opvallend hoe nú op…

Klein Echt heel klein Het voelt ook klein Het is niet groot, Maar het gebaar voelt groots Soms is klein ook groot Denk maar aan een trouwring De gebaren om iets heen Maken het juist mooi Het voelt specialer dan een Porsche Je draagt het je hele leven mee Zo gelukkig als dit Is het allergrootst Niets staat groter dan dit Niet in aanzicht…