Alle inzendingen over verdriet

Soms wil ik in een hoekje kruipen de armen om mijn benen slaan stilletjes gaan zitten huilen en me eventjes laten gaan. Denken aan hoe mooi het was ik zijn moeder, hij mijn zoon de lol die we samen hadden een relatie zo heel gewoon. Nu viert hij zijn verjaardag en ik ben er niet bij vandaag geen kaart of mailtje mag ik sturen en toch…

waar een wereld in dromen niet wil ontwaken stilte overheerst harten niet raken dwaalt er een licht door het diepste duister in het land zonder zorgen waar toekomst wacht stopt de tijd het zoeken naar morgen ontwaar ik een glimp van een wereld vol zorgen…

Uit hun jas geholpen onschuld tot munt geslagen leven teruggegeven aan de eeuwigheid de sneeuw kleurt anders dan het schreeuwend wit in de wijn brandt één lumen licht dieprood en zo vol liefde dat ik tot stilte besluit om de haat niet te voeden die poogt te ontkiemen ik hef de kelk wat een afdronk welk een smart…

Onzichtbaar krijg ik steeds meer tranen wanneer de echo van jouw voetstappen mijn pijn niet aanhoort. Schuw dwaal ik steeds meer in mezelf wanneer een sprong in het duister mijn leven moe doorboort. Schrijvend raken mijn woorden steeds meer in de war wanneer mijn geschrei dit doelloos schrijven op wit papier verstoort. Onhoorbaar…

Wat is het dat mij zo ongelukkig maakt Waarom voel ik me zo alleen Wat is het wat me zo diep raakt Het stroomt als vergif door me heen Ik heb geen zin meer om te spelen Ik zie nergens het nut nog van in Want ik wil met jou mijn liefde delen Net als toen aan het begin Ik wil zo graag jouw lippen kussen Zo graag voor altijd de jouwe zijn…

Donkere wolken Die de nacht dimmen Een eenzame ster Wordt gesmoord Zonder één spoor Zonlicht Een woord zonder betekenis Maneschijn Vervaagt met de herinnering Aan jou Regendruppels Verdringen mijn blinde tranen Het donkere pad Verslindt mijn toekomst Ik ben het, alleen Verscholen in de schaduwen Mijn handen reiken Naar de dageraad…

Ik kan geen tekst schrijven, want woorden schieten mij tekort Ik kan slechts mijmeren of haten of depressief zijn in staten van geluk Ik kan denken aan een spiegel in stukken of mijn gebroken geluk Het is onmogelijk te beschrijven hoe geluk schijn schijnt te zijn en als de zon weer begint te schijnen blijkt het geluk niet daar te zijn Het…

diep in haar angsten zoekt zij de slaap verliest zich in dromen waar zij nooit meer ontwaakt haar diepste verlangen doolt in het duister het pad der tranen de weg naar gefluister waar zachtjes de nacht het huilen aanhoort sterren waken een eeuwigheid door…

Wat is er moeilijker dan verdriet doorstaan De pijn die je gedachten onzeker maakt En dan nog te bedenken zonder jou verder te gaan De pijn die je zo diep in je hart raakt Zo overstuur en zo een verdriet Door eigenlijk iets wat niet zo groot is Maar het zorgt dat je hart iets vreselijks ziet Zodat je geluk opdwarrelt in de mist Ik probeer…

Ik ween lange dagen, Grijs en koud, Breken mijn ogen, In wat ik liefhad, Sterven mijn tranen, Zinloos en leeg, Drijven woorden, In gebroken vertrouwen, Vluchten de schaduwen, Onrustig en bang, Huil ik doodse nachten, In wat ik verlangde, Breekt mijn hart, Stil en wit, Streel ik jou, In lange uren, Op een afstand Van ons laatste lied…

Regendruppels op de daken, lekker warm hier in m'n bed, rustig luister ik naar de regen, terwijl ik nog even de wekker zet. "De engelen huilen weer!" Roept angstig mijn knuffel dan, ik probeer haar wat te troosten, voor zover ik dat nog kan. Even snel als hij is gekomen, gaat de bui ook weer voorbij, de druppels hebben zich verplaatst…

Waarom is liefdesverdriet zo pijnlijk Wat is de reden dat het bestaat Mijn hart is op van al die tranen Ik wil zo graag dat het over gaat En als ik dan weer denk aan toen Dat wij samen zo gelukkig waren En dat dát juist verdwenen is Dat is met geen woord te verklaren Waarom is liefdesverdriet zo pijnlijk Waarom krijgt mijn hart geen rust…

nog nooit heb ik zo'n verdriet gevoeld iets pijnlijks wat zich vastklampt in mijn hoofd een tumor die verwoedt rond krioelt op zoek naar geluk dat nog niet is uitgedoofd en als dan weer het laatste lichtpuntje is verdwenen door de tumor en mijn gedachten en dan mis ik je weer en zak ik door mijn benen de herinnering aan jou maakt een einde…

het is zo moeilijk te geloven, liefste en ik wil het eigenlijk ook niet de gedachte dat mijn droom nu weg is doet mijn hart zoveel verdriet ik moet mezelf nu terug zien te vinden en mijn leven van ontelbare draden vooral als ik aan ons moet denken voel ik weer die eindeloze tranen het is ook goed zoals het nu is want we blijven vrienden…

In gedachten staar ik over het water Mijn ogen lijken niets te zien Denk niet meer aan vroeger of later Denk niet meer aan misschien Alle illusies werden me ontnomen In één moment is gewoon alles weg De gedachte van nooit is gekomen Geen tijd meer dat ik grenzen verleg Verdriet maakt plaats voor kilte Gevoelens zijn niet meer aanwezig…

Ovaal gezicht, omlijst met ravenzwarte haren Groene kijkers maken het geheel compleet Door velen wordt dit als mysterieus ervaren Een reis waarvan men het einde nooit weet Uitdagend gaat ze het avontuur tegemoet Niet bang voor dat wat komen gaat In haar ogen die ondoordringbare gloed Je weet bij haar nooit wat je te wachten staat Mooi, dat…

sluier jouw droom in een waas vol tranen breek het verdriet dat langzaam vergaat omhels de lach die jij nooit zult verliezen maar die even verscholen jouw droom verlaat…

Bach, kunt u verklaren dat ik tranend ben? Het leven heeft me aangegrepen in uw contrapunt, mijn haar zit in barokke krullen. Vergeef me de hobo in mijn ver- stild en hullend huilen in uw lijnen, het verhaal in uw koralen. God, bewaar mij in uw lijden, in het zijden lentelicht van mijn zware dralen: ik wil mij aan u wijden in de nacht,…

door elke kus proef ik tranen bitterzoet doordrenkte smart in elke lach huilt verleden schuilt een toekomst nooit verwacht…

Als blindelings vertrouwen wordt misbruikt, worden ogen te vaak gesloten. In lange, bange nachten wil je ook jezelf ontlopen. Je ontsnapt in vergeten voelen, maar hoe erg je ook probeert je ziel verhardt zich met ieder geween, je wordt meer en meer in jezelf gekeerd. Je schrikt van je eigen verstarde blik, die nooit meer lijkt te helen…

Alsof er iets te kiezen viel genageld in de strijd tussen parelmoer en ochtenddauw fontanel of achilleshiel vroeger of verleden tijd licht gekromd en de bochten flauw Tot mijn borsten in rijzende twijfel kruipen de wonden naar mijn keel ik sluit mijn ogen en ik schrijf wel maar voel dat ik geen pijnen heel Een karaf versplintert aan…

Ze heeft een man en vier kinderen al zesentwintig jaar getrouwd waarvan zestien gelukkig en de overige deelde ze met twee Ze weet wat ze doet en toch gaat ze door want zonder die tweede denkt ze "niet zichzelf te kunnen zijn". Ze weten het allemaal de kinderen en hebben zich verzet en toch ze is moeder en kreng Haar man heeft gewanhoopt…

uitgelaten spring ik verliefd doof voor je antwoord al reeds gegeven ik wil het niet horen en zal het niet horen niemand raakt me niemand doet me pijn leef in mijn eigen wereld eigen creatie anderen dansen mee met me een hand op mijn schouder roerloos bekijk ik jouw aangezicht alles en iedereen is weg zonder woorden was de boodschap…

Misschien een eenzame droom Die rondwaalt Geen uitweg meer kent Gonst door mijn hoofd Die me troost kan bieden En me zegt Dat hij Als enige droom Ook nog kan overleven Er is nog hoop…

Er is geen kans op voortbestaan nachtelijke wandelingen in het donker overwelmd door de zachte wind lopend naast elkaar niemand zien op eigen doel gericht en toch gewaar dat er iemand is handen die zijn samengevouwen houden elkaar stevig vast in de hoop niet te verlaten niemand ontsnapt iedereen gaat mee nachtelijke wandelingen,…

Wie kan mij zeggen waar de rozen rusten als de dag breekt waar de duiven slapen als het lichaam smeekt waar zijn de lusten als God wegen gaat verleggen ? Wie durft het te duiden waarin het licht versmelt als de nacht aanbelt waar de engelen waken als de morgen knelt waar huist in mij de held als de doodsklokken luiden ? Wie helpt…

Stapelwolken aan de blauwe lucht de wind laat, verloren een diepe zucht. donker wordt de horizon van mijn gemoed leeg is het landschap de mist daalt in mijn gemoed. maar eens zal verschijnen glanzend en blij paar'lend en lachend de zon komt voorbij...…

Het doet pijn geliefden te verliezen je gevoelens zou je dan even willen bevriezen. Het is het risico als je je hecht maar doe je dat niet voelt het weer slecht. De prijs van genegenheid is vreugde én verdriet sta er niet te lang bij stil want dan leef je niet. (dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan)…

Soms loop ik naar de stilte, Naar de traagheid van mijn tranen, Dan zwijg ik wat ik niet meer zeggen kan Soms loop ik naar het licht, Naar de helderheid van mijn glimlach, Dan adem ik alles wat teder leeft Soms lopen woorden naar een zwerftocht van vergeten handen, Dan zoek ik zacht wat ik verloren ben Soms draag ik…

Mijn ogen zijn gesloten. Ik voel me gespannen. Ik zit in een hoekje en voel de warmte van een traan. Mijn gedachten en gevoelens gaan ieder hun eigen weg. Omdat ik alleen ben laat ik mijn tranen gaan. Maar aan verdriet komt een einde want na regen schijnt de zon Ik hef mijn hoofd omhoog en ga verder door het leven. Op zoek naar het…