Alle inzendingen over actualiteit

Even is het stil als wij horen van een kind dat geboren in een stal, wereldwijd verraste met nog nooit gehoorde woorden, ook het nieuwe jaar breekt weldra aan in de dagen die gaan komen stijgt de zon tot in haar hoogste baan, om weer te keren naar de vaste plaatsen. Mijn wens is: moge het zo zijn, dat alle dagen in dit jaar te gaan als…

Een babyboomer in een welvaartsstaat Werd van een wereldhaven burgemeester Des nachts, hij is 't zijn leven lang geweest, er Heerst nu een leemte waar geen dichter staat Een podiumpoëet met hart en ziel Als jazzfanaat een tijdeloos fossiel…

Als Boomers zijn we op deez´ aard gesmeten Klimaatontkenners en rechts-radicaal Conservatief en uiterst asociaal En bovendien geen last van ons geweten OK gij Loosers heb nog wat geduld Nog 30 jaar...dan zijn we uitgeluld…

Alles was Jazz Mensen grijpen mis Vaak en tijd Is geen obstakel O kon ik maar Was het Maar Nog steeds Eindigt alles op ine Geen coke geen Benzine Geen bezinning Geen zielen Wat zal men je missen Klasse en bezinning Zingen en de nacht Jules De nacht splijt open Je bent nu dat licht Waar duisternis waakt Vandaag Eren wij…

ik liet mijn donkere stappen gaan bleef zelf staan in onthutsend duister de tredmolens voorbij voelde vrij van dwangmatig koersen zonder roergangerszweep het eerste licht markeerde kanten die zicht gaven op een eindeloos verdwijnpunt ik ervaarde diepte in een voorheen draaiende wereld als een tollend plat vlak lichtloos heeft…

Hoera, we zijn terug van weggeweest, De site was dagenlang niet te bereiken, Waardoor er dagen zonder rijm verstrijken, Maar nu is het weer een poëtisch feest. Bij alle vreugde past ook een terzij: Met Kerstmis ben ik wéér geen dagje vrij.…

'Aso-asielzoekers' moeten boeten Ze worden onder extra streng regime geplaatst... Zet ze maar vast aan handen en aan voeten Dat lijkt mij wel het adequaatst! Nog beter is ze gelijk terug te sturen Ik snap niet waarom dat zolang moet duren!…

een rollercoaster aan emoties ging voorbij in je blik toen ik zei we gaan spelen de spanning van winnen of verliezen maakt je blij door tegenspel te geven ik heb vertrouwen in eigen vaardigheden zo heb ik mijn grote verliezen altijd gemeden jij bent gespind op de toevallige zaken die maken dat jij vaak tot winst kunt geraken…

Voor mensen geboren worden laten voorgangers alles na. Onze voorlatenschap. Overleveringen die weer herinneringen worden. Nagelaten boeken over wat voorouders dachten. Levensreisverhalen zijn het die niet versleten raken. Levenskunsten zijn het die blijven voortbestaan. Onsterfelijke geesten die ze hebben gegeven. Nalatenschappen zijn…

in het zwart hart speelt licht nog met illusies omdat donker geen schaduw kaatst jij bent de eenling die daar naar binnen gaat in oprechte bewondering de rest achter zich laat er zijn geen contouren op muren van kracht en emoties die pulserend bewegen in leven geven soms varieert licht naar helder rood als zuurstof zijn opgelichte…

zij wist feilloos het kleine noodkreetje uit de carrousel van geluiden te filtreren en de plaats te positioneren haastte zich snel naar de dreumes die knel zat met haar voetje in een stoeltje van de draaimolen de handjes hoog een blonde lach met opgetogen ogen maakte ze het eindeloze rondje af zij kende de weg tussen hoog en…

Waar je bij mij zelfs van mijn vloer kon eten, Daar eet je nu sinds kort ook van mijn muur. Want een banaan, bevorderd tot sculptuur, Die schreeuwt erom te worden opgegeten. Geloof maar dat dit kunstwerk aandacht trekt, Als eerste heeft de fruitvlieg het ontdekt.…

ons lichaam kan niet tegen zoveel lood dat voel je op je klompen aan er is hier en daar acute nood waardoor bewoners naar de pomp toegaan en de mensen maar denken: wat worden we toch zwaar maar overgewicht is met zoveel lood dus niet zo raar…

Gremdaat is een stoere herder die ons aller schapenleven kent. Hij kent troostende uitdrukkingen die zijn schapen vergeten zijn. Vanavond ga ik hem ontmoeten. Straks hoop ik hem te vragen wie die Haenen eigenlijk is? De man die alsmaar rollen speelt. Die zelden gevoelens met ons deelt. Gelukkig kijk ik tegen Gremdaat op. Die brave godgeleerde…

De noorden wind orakelt uit de snavel van de Uil van Minerva met duistere vlagen, het getij is haar zekerheden kwijt, zeker vergeten mij op de trap naar het schone land te wagen. In momenten dat ik de zee verstond, dat de golven wisten waar ze voor stonden en ze redetwisten konden rij naar rij, die tijd lijkt voorbij, het stuifwater in…

zij had zich morgens al gekleed in de contrasten waarmee zij haar werk deed haar en ogen sprongen uit het wit van verzorging de lach innemend met een gaaf gebit het is druk cliënten kijken vaak benauwd want op papier zijn zij het slachtoffer hier signalerend vraag ik naar de zuster van de prik wel een knik maar niemand herinnert…

Wij werken dag aan dag, de weken rond Wij rollen heuvelop dezelfde steen Werk als Sisyphus - nooit afgerond Water staat ons hoog, tot aan de mond Wij staken nu, wij klagen steen en been Wij gaan totaal iets anders doen dan leren Wij geven workshops, gastlessen in schaatsen Wij mogen ieder kind introduceren Wie wil als klassenassistent…

Het geestelijk voedsel dat we dagelijks tot ons nemen is meestal onverteerbaar. Honden lusten er geen brood van. Als paardenvoer is het veel te ruw. Katten zijn kritisch en kieskeurig. Het voedsel dat de media ons bieden is uitzonderlijk. Media willen ons doen geloven dat urgent nieuws de kern is van ons dagelijks bestaan. Ze hebben groot…

Quindrijn. echt genezen kun je niet van pillen zo n chemische verdienfabriek wil blijvend geld de patiënt moet levenslang heeft niks te willen en een leuke bijwerking wordt wel op prijs gesteld zodat er nog een pil bij opgeteld…

zij draagt in pracht van klederdracht de herfstmand met stralende lach haar appelwangetjes blossen zomerrood een huid met nog het warm donzig bloot langgerokt schrijdt zij langs hongerige ogen die verlekkerd kijken wat geuren beloven een schitterend assortiment van een kwaliteit ook dit jaar ongekend een heerlijk defilé van…

jij hebt je namen geschreven op alle delen van jouw leven in het bos vliegt plots een vogel op met veel misbaar door die scene schrik je op in auditief herinneren een regelrechte top op het donker spiegelend meer schrijft maan zijn intrigerend wassen wij rafelen ondeugend aan de kant zijn gezicht met golfjes in plassen…

Achter mijn vergrijsde muur liggen de velden in een neutrale kleur, de hemel gaat over in een onbetwiste horizon van willekeur: voorlopig zijn de bomen nog bestoft met donker velours, de kale takken reiken naar het licht om een splinter licht van acceptatie te ontvangen, hoe wordt de wereld opnieuw behaaglijk om met onbevangen tinten…

Zo zie je maar dat een zo’n snelsonnet Ook Dijkhoff op zijn schreden terug laat keren Hij gaat dat hele wachtgeld retourneren Met tegenzin, omdat het hem besmet En daarmee is dan ook meteen bij dezen De kracht van onze site voorgoed bewezen…

Hoe kan het toch dat Klaas naast zijn salaris Nog even ‘n modaaltje dubbel vangt Terwijl je met een huurtoeslag al hangt Ik ging er nog van uit dat het niet waar is Zo steekt hij dus de handen uit de mouwen Geen kiezer zal zo’n graaier nog vertrouwen…

Hoe kan het toch dat Klaas naast zijn salaris Nog even ‘n modaaltje dubbel vangt Terwijl je met een huurtoeslag al hangt Ik ging er nog van uit dat het niet waar is Zo steekt hij dus de handen uit de mouwen Geen kiezer zal zo’n graaier nog vertrouwen…

nog triomfeert je lach maar chaos diept allengs het graf waarin wij zonder overleg verdwijnen vaste grond is ons ontnomen door tektonische dromen over ongegeneerd misbruik van geld en macht waar sky the limit was verdween de shit in het grote blauwe gat dat ooit de hemel was rücksichtslos is er al eeuwenlang gedumpt voorraad…

we pompen aardgas en of olie op uit zee doen er op het droge allerlei smerige dingen mee vangen straks af de CO2 en pompen het waar de olie weg kwam weer diep weg onder de zee en dan zie ik wat u en ik niet zie een oplossing van niks potjandorie gemakshalve maar te benoemen tot een moderne vorm van kringloopeconomie *…

gestaag golfde energie middelpuntvliedend uit jouw bron het vibrerend rood raakte alles als het licht van de ondergaande zon er waren geen obstakels in de vloed van kracht die jij ons bracht warmte kende eindelijk universele verbondenheid het alleen staan was uit een gepasseerd station omdat reizen sindsdien met de rode…

scherp schuurde vaal licht langs schrale takken valse contrasten schetsten niet bestaande unheimliche sferen het donkerde in woud en bos ondanks het gebrek aan bladeren nog priemde zon venijnig strak naar leven op de grond schijnwerpen creëerde een bewogen beeld omdat licht continuïteit doorsneed er gaat geen dood voorbij…

In de EU lachen ze zich rot Omdat in Nederland weer zo'n zot Zijn tijd vult met wat stom gepraat: Een kat mag niet meer los op straat.. Want katten richten schade aan in de natuur En zo blijft er geen soort meer over op den duur.. Dat is het wat men ons wil doen geloven Die mensen zijn gewoon niet goed van boven Ze moeten die onderzoekers…