Alle inzendingen over vrouwen

neer met duizelende snelheid roetsjt tegenspraak naar dovenmanslanen geen boom durft er zich rechtop te dromen en waar ik ben, waai ik fel over liefde heen, laat vogels in wind vallen - de richtingen nog niet gekend - ik verslind deuren en bloemen verbreed verbeelding met het instinct van zwarte sloten verwerp mezelf naar het ondoordringbare…

dag in dag uit was er wel was in het jaar 1900 voor de jonge moeder die toen mijn oma was maar zou zij ooit gewassen hebben in een wak met een rivier op loopafstand van waar zij woonde in mijn verbeelding zie ik haar ook in de winter bezig in het kleine schuurtje waar het soms krakend vroor maar ik hoop, dat het werd warm gestookt…

wat is dat toch die verwarring steeds als blijkt het mooiste meisje van de klas had geen bevoorrecht leven…

De dames onder hun kappen Zitten er adem te happen Met hun hoofden bedolven Na het wassen en watergolven Nu komen de tongen los Je ziet het aan de rode blos Hier ben je in vergeten tijd Van warmte en intimiteit In het paleis van kort geluk Met de weggevallen druk Zie je warme stranden En koesterende mannenhanden Nog een lotion mevrouw…

make-up make-up en nog eens make-up roddelen daar en roddelen hier spiegeltje hier en spiegeltje daar ingewikkeld te begrijpen maar wel mogelijk, om te kunnen begrijpen mooie heb je en minder mooie heb je, lelijke bestaan niet een wonderbaarlijk wezen dat nieuw leven kan geven aan een andere wezen ze zijn zorgzaam, slim,…

Vrouwen in de dertig in 't leven middenin niet meer zoveel gegiechel af en toe toch nog een blos soms denk je verwonderd aan de tijden van toen hoe je werd overdonderd wat was je nog groen vrouwen in de dertig d' er net middenin niet hoeven te zeuren over pukkels of je lijn nu ben je pas zeker je vindt leven fijn de jeugd al voorbij…

Een bosnimf kwam op ons pad Uit het niets opgedoken Heur haren rossig, en dat Had zij heel hoog opgestoken Wat ons opviel was haar lach Zij gooide het naar buiten Het klonk, als ik het zeggen mag Zoals de vogeltjes fluiten. Dit geluid hield ons gevangen Wij werden bedeesd en stil Zij was met vreugde behangen Wij vonden haar zowel rijp…

meisje, in je jonge leven worstelen door je puberteit aarzelen om jezelf te geven overlopen van genegenheid vrouw, gebonden en gedreven gevoelig zijn en verweren jezelf vergeten, eerzaam streven argeloos beminnen leren moeder, in je hele wezen leiden, door spel, door boeken twijfelen en beschutting geven samen naar morgen zoeken vrouw…

(voor Liu Yu Xin) Ik loop door een bos met bomen van goud en de paden zijn bezaaid met anemonen twintig kabouters brengen een glas wijn en mijn naakte lichaam vindt een meer gevuld met het helderste blauwe water en zeemeerminnen strelen mijn lijf en van een dolfijn krijg ik meer wijn terwijl jij in de verte mij wuift betovert jouw lijf…

indringende kijkers verliezen je geen moment uit 't oog er zijn geen woorden nodig omdat zij van ver komt en beter weet dan weg te kijken hou haar hand vast en vertrouw de weg…

3-12-2012 Soms ben ik losbandig Soms ben ik onhandig Maar zo voel ik mij dan wel Ik speel géén spel Nu ben ik op zoek naar een vrouw Misschien wel naar jou Die mij wil laten voelen Dat ze mijn liefde kan laten bloeien En er zo iets tussen ons kan groeien Ik wil je dit laten weten Dat je het nooit meer zal vergeten Mijn grote liefde hoop…

Nobel is haar blik haar gang is meer een zweven ebbenzwart gezicht ze draagt haar torso om te stelen helemaal is echt…

Zo 't u, met diamant, lust op een glas te stippen: 't Is in de vlinderteelt. Het geestige gedrocht Ziet of het lavenis aan sap van druiven zocht En zit zo kuin, men zou het van de roemer knippen. Neemt gij penseel of naald: daar worden kuil en klippen Geschapen, bos en berg; en 't vochte veld bedocht Met groene grassen, waar 't welvarend vee…

' t Is gewoon geen kijk Vond de deftige dame En zij kon het weten Want op de meeste Zaken had ze toch Echt wel kijk…

onder haar kekke hoedje kijkt zij kwetsbaar de wereld in de krassen op haar ziel leerden haar in openheid te onderscheiden haar innerlijk licht raakt verborgen schoonheid die zij zacht beroert in haar stilte-uren beschrijft zij wat ze ziet in heldere taal…

zie hen tevreden zitten achter koffie met een koek ze kennen elkaars verhalen alle sores zijn al duizend keren doorgeploegd nooit heeft hen dat verveeld "weet je nog van oom Theo die ons altijd stiekem kneep als hij dacht dat niemand keek"? heden en verleden zijn verweven door duizend kleine draden samen kijken ze…

met haar dansende benen stroomlijnen die in dijen verdwijnen speel ik eb in mijn hoofd en vloed in mijn buik de duik in haar golven is een wanhoopsdaad waar de nacht van vol is loopt zij van over zand in de ogen betovert mijn voeten de zee is rond en zij loopt aan de horizon…

Grote brede robuuste riemen met opvallende metalen gespen verhullen dikke vrouwenbuiken... Een tikkeltje te maar 't slankt af!…

Als de liefde Is uitgekust En het felle Verlangen uitgeblust Dan blijft wat Nog over is De essentie Van het bestaan Van hem voor haar - Brede borst, Spinnenjager, Een man…

Ze was een kapster uit duizend Inès was haar naam een Spaanse uit Gualdalmar Andalucia flamenco was haar hobby en corrida daar kon je van op aan…

Met hare zachte handen rukken zij open wat jaren lang ten bodem sliep - nemen haar deel, met een glimlach, en hopen op sterren en stromen, ànders licht en diep.…

Hoe oud ben je nu al vroeg ik haar negenentachtig antwoordde ze ze trok haar linker wenkbrauw omhoog ze keek alsof ze dieper dacht mijn grootmoeder is honderdenvijf geworden zei ze ze lachte gewichtig ironisch je zag dat ze graag lachte…

Lak had ze Aan alles, zei De notaris Die tussen de regels Door veel meer rekende Dan waar ze recht op had Terwijl ze de akte En de betreffende client Met haar zegel verlakte…

Zij kamde mijn haar dat doet mij goed zei ik natuurlijk zei ze de mannen moeten langer de vrouwen hun haar laten kammen dan zouden ze niet zo "verrückt" spelen de meeste mannen hebben toch een "spleen" maar hoe komen ze aan een vrouw om hun haar te kammen vroeg ik ha, ha lachte ze…

(in haar glimlach zweefden vlinders ze braken één voor één uit hun bescheiden glans) in haar handen blinkt een steen zacht gemaakt door broze woorden op een dankbaar stuk papier buiten waar de vogels al mijn loflied hoorden bloeide warmte over alles heen en ik ben klein, ik draag een stil gebed dat vastgezet door haar belofte als…

VROUWEN EN DE DOOD, GEDICHT FOPPE Vrouwen hebben me mijn leven lang geholpen gewoon omdat ze er waren en het huishouden en aandacht gaven hen ben ik eeuwig dankbaar ik wou dat ik iets terug kon doen voordat ik doodga maar dat kan ik niet alleen een gedicht en mijn uiting van waardering door hen was het de moeite waard om te leven want…

Als ze de stille hoop die zo vaak ijdel bleek heeft uitgesproken komt haar gevoel, mij nog zo eigen, weer levend in me boven. Verwachting stijgt, tegenslag dreigt... als haar teleurstelling mijn hart bereikt is het of troostend Hanna in me schreit.…

Daar aan de overkant, is de sop koorts uitgebroken, daar op elke etage wordt driftig gezeemd, ladders in de aanslag, spons zeem trekker en emmer, je ziet het allemaal, daar aan de overkant wordt de buitenkant gekuist zou mijn oma zeggen, alle vrouwen zijn hard in de weer, wederom zie ik geen enkele man, die de spons zeem en trekker ter…

schuw mij even niet in het flitslicht schuilt een leven de vleugels van een veulen de leugens van de rimpels het simpel dartelen van een vrouw zwart is slechts een schone schijn waarin een jeugd verdwijnt…

Zonder twijfel is er geen onrust geen dapper moment om de droom te verkennen jouw avonturen woekeren als onkruid ze vergaan niet, blijven dapper zonder kerk, of economie, bestaan daarom plak ik je vast aan de nagelmaan, mooie vrouw in schemerjurk van ochtenddauw ik vertaal het fladderen van jouw ziel met mijn eenvoudige lichaamsbeweging…