Alle inzendingen over spiritueel

Als het eenmaal stroomt valt het door niets nog te keren wat men ook zal beweren welke oplossing men ook droomt Als het eenmaal stroomt laat het dan maar komen het kan immers niemand deren het zijn jouw aller diepste dromen die je iets proberen te leren laat alle remmen los stel dan je droom op schrift bevrijd je schip van z’n tros en…

Hoor je diepste stem volg z’n wijze woorden wees een met hem en erken hij wijst de weg naar onbekende oorden waarin ik nog zoiets als paradijs herken je ware echte stem schat z’n waarde in heb vol vertrouwen in hem en wat ik hiermee win is dat hij mij toont wie ik werkelijk ben…

In sari gaat zij naar Den Haag of op visite in de abdij van Pont-à-Mousson. Thalheim vaart wel bij deze avatar. Ook in Antwerpen werpt zij graag een roos of lotus. De zaal is al gevuld met mystiek morgenrood. Tevredenheid verschijnt in borst en buik, genezend, alsof alle problemen verdwenen zijn. Eilandje van verstild geluk, verre van…

de wind heb ik zachtjes horen fluisteren de zon strooit over alles haar verklarend licht water betekent leven voor uitgedroogde aarden vuur vuurt gevoelens met enthousiasme aan ergo: de wind heeft mij doen luisteren de zon toont mij een helder inzicht water lest mijn zoektocht naar werkelijke waarden en het vuur het vuur wakkert…

Leven hoeft zijn slag niet te slaan, geen zakcentjes te verkwanselen, laat staan te ontvlammen met vuur zonder dat ze tijd vrij maken voor het werkelijke. Ik zie ze gaan, slenterend, nu zij steeds staren, vervolgens pinksterbloemen plukken zonder 'n mooie tuil samen schikkend te maken. Hoe verbijsterend en bijna beschamend.…

met ogen die dromend staren naar die horizontale vlakke lijn stellen veel mensen zich vragen wat zou er daar achter zijn… misschien een andere wereld helemaal niets of een mysterie mijn gedachten worden echt gegeseld door deze ingewikkelde materie maar mijn vaststelling is nu compleet want door al die drukte en gewemel stel ik vast dat…

Nu ook nu februari het weer om gaat slaan de natuur even bewust voor bevriezen kiest, alles , ook de onbegrijpelijkheid zo bewaard danst ook ergens een vlinder wonderschoon. Zegt in dierentaal, vertel haar gerust mededichter, bij het licht van een nog steeds niet gedoofde dag over dat hemelse, nog steeds niet mijn laatste dag, aan alles met…

Probeer het je maar eens voor te stellen dat we "daar" dan even proosten met al die zielen, hun een fatsoenlijke vergoeding een gemeende zoen, zonder luid te smakken geven, als dank voor die verworvenheid. Hun protesten waarderen, nu zeer serieus te durven vertrouwen op er is veel meer. Probeer het je maar eens voor te stellen. Anders moeten…

Water is ondeelbaar zelfs één druppel blijft water net als de zee een geheel Zo ook het heelal met z’n sterren en planeten De aarde en al wat zich daarop bevindt een geheel in het geheel God is als water alomvattende alle druppels ook ik ben van al die velen één Zo zijn ook wij allen ook al voelen we ons soms alleen allen zijn en…

dieper dan diep in pijn en verdriet zo intens voor een mens een hart bonkt een raam lonkt open is hopen hoger dan hoog zweef erheen ontstijg en stijg omhoog de pijn en verdriet verdwijnen maar niet als vlinder dartelend verder dan ver naar het buiten bij het sluiten van deze dag in het rood van de horizon ontvouwt…

Wie van de sterren de signalen leest verschaft zichzelf een eindeloos genoegen dat als een serum 't vege lijf geneest door wat de geest aan 't lichaam toe kan voegen Ons lichaam wordt verheven door de geest gewichtloos, aan de zwaartekracht ontstegen, vangt zij de toekomst, vrij en onbevreesd. Wat nog niet is doet ons vooruit bewegen. Ze…

Eens stelde ik mij de wereld voor, in mooie woorden uitgestald, het scheppen in het klein. Helaas, zijn ze niet uitgekomen. Misschien zweven ze nog ergens boven het smalle rotspad, in hun bevlogen staat. Kwamen ze in een vlucht terecht, die spontaan landde in een treingesprek. En werden ze door een ander opnieuw gezegd, met meer succes…

ALLES God beken het maar er is geen hemel en geen hel maar beter ook Dit besef zou heel wat oorlogen en andere ellende kunnen voorkomen Dat u bestaat kent geen twijfel u bent ik voel het in mijn hart u bent alles die struik die boom die libelle die mus dat kind en mij Laat ieder genieten van wat hij in z’n omgeving ziet en vindt…

Lieve jij hoe kan ik je missen als jij zo diep verborgen in mij zo dicht en dichter nog om precies te zijn: het cadeau voor jou en mij?…

De tegenstrijdigheid Van de tijd Doet mij verwarren Geschiedenis Herdenkingen En dan de wetenschap Die sneller en sneller gaat En ons een nieuwe wereld beloofd Maar tegelijkertijd Waken over de vlam die niet dooft Van de miljoenen mensen Die het leven lieten Waarvoor? We zijn schepselen diep verbonden Met de universele rivier des…

Staand in het wild der tijd Op de rand van komen De toekomst een boek dat opent Gloria, gloria! Strijkende zon, wind, geruis van licht Een onmetelijk onstuimig vallen naar het volgende zijn Gloria, gloria! Ik weet zeker dat jij bent Geleider van dag op dag Jij die vergeeft en brengt Jij die verzorgt en alsmaar klimmend is Gloria, gloria…

In ’t ogenschijnlijk rechte laantje Waar ik sinds ik ik ben loop Zijn de bomen blijven bloeien Leeft er angst en zingt de hoop De takken van weerzijden Raken elkaar in top Nu is dat simpeler onderscheiden Er zit geen hullend blad meer op Bijna aan ’t end gekomen Je zal het altijd zien Rest een brugje te dromen Van verder moeten of misschien…

Naast elkaar stonden wij met tussen ons in een cirkel. Je zei: “Je weet met hoeveel gemak ik stap in deze vorm. Loop ook eens naar voren.” En maanden later fluisterde ik je naam en kon ik zeggen dat ik van je hield, door deze beweging voorwaarts.…

Het zijn de beste onder ons Die vroegtijdig gaan Die zelf niet meer willen Die in ons systeem Oplopen tegen een te harde strijd En over gaan tot een Vroegtijdig afscheid Zijn het niet de wonderschonen De meest integere En de meest romantische Onder ons Die het afleggen tegen De hypocrisie Daar door heen zien En beseffen Dat het niet…

langzaam kleurt pijn jouw tatoeages met hart en ziel gezet in jaren overleven waar nu nog ruimte zou moeten zijn blijken vorm en schaduw die te hebben gevuld jouw vooruitziende blik heeft die vrijheid niet willen beperken in samen gaan gaf diepe pijn het onbegrensde groeien aan…

ODE AAN DE BEDE Als je in letterlijke zin vecht tegen kolkende waterstromen van het wisselvallige leven voert de bede naar wie of wat dat ook in volkomen rust en ontspanning zolang vertrouwen boven water staat blijf zoeken naar het gewijde of daar waar je zelf voor kiest het licht tilt op met affectie © Laurens Windig…

Weerklank aan mijn deuren Er zingt terloops bewust Een aanraking en geuren Mij wakker gerust Dit is het verhaal Banaal sensationeel Opengeklapt totaal Gecomprimeerd intiem universeel Belerend of gekscherend Over wat er hoe dan zit Waggelend of marcherend Elke som blijft dit Feitelijk en tragisch Geheimzinnig uitgelegd Beeldig beleefd…

mijn ogen lachen handen zijn open ik ben klaar om naar jou te vliegen te landen op het heerlijke groen van ontvangen na een nooit gestild verlangen niemand heeft de regie het decor is kleurrijk onervaren zonder emoties te sparen nog spelen we het kinderlijk volwassen zijn dat intens plezier voelen wij in het leven hier zo…

De winter trof ons Slapend alleen Geen spoor verlopen In toverslag bijeen Dan priemt een sluimerend verlangen Verscheurend als een eerste licht In richting gemeend gevangen Toont ruimte haar gezicht Zo roept de vorm van beide Het hele circus in bedrijf Geen opvoering meer te mijden Ieder wakend in een oneigenlijk lijf Men went aan…

November zingt fel In lage snelle luchten Ritme valt binnen de tel We hoeven maar te zuchten Nu ik je spreek Is dit klaar Alles wat het leek Stroomt vanzelf in elkaar We bedachten in of exclusief Vergeefs als ontsnappingsclausule Er rest geen winnaar geen dief Geen toverformule Maar ik spel eindeloos verknoopt Schijnbaar achteloos…

niemand weet wat ik van jou moet pikken, niemand ziet wat voor tiran jij kunt zijn, niemand weet wat ik van jou moet slikken, nee niemand ziet aan de binnenkant van mij mijn pijn, maar het universum kent jouw daden, daarom vind ik steeds weer de kracht, en ondanks alles blijven wij kameraden, want ik bezwijk nog steeds als jij lacht, ach…

Onder open vlaktes uit elkaar In wat er omging Ogenschijnlijk staar Vermomd in verandering Als kale takken bij elkaar Engeltjes aaneen gedreven Niemand ontliep ik slechts daar Waar wij alles overschreven Proeven van de stroom Vernoemd als deze ervaring Voltage van de droom Gelogenstraft bij herhaling In mijn verhaal Heet die wrijving…

Goud dat ontstaat door botsende sterren In het heelal De mens op aarde een ster Een schijnend kristal Het goud, in de mens zijn hart dat kan opspringen Ontluchten Warm worden zuchten Het goud als stof Blinkend Klaterblad Goud een schat Als sterren goud kunnen maken En dat geheim De mens in bewustzijn Verder doet ontwaken Glinstert…

Ook zuiver kwam ik op de koffie Zo in de praat te pas Zo in m´n daagse kloffie Zonder stropje, zonder tas Alsof het toeval was Alsof het samenvalt met dromen In mijn gewone jas Van wat altijd maar blijft komen Voor de troost die niemand ziet Nergens morst zelfs stolt tot woord Wat wisselt blijkt louter verschiet En uit de keuken werd…

De zomer vond ons Onbevangen op de fiets Het schema mikte niet zo nauw Maar ergens riep er iets Dat zelfgenoegzaam daar bleef hangen Het drijft terecht tot een gesprek Lost in als ongestemd verlangen Of blijft een haperend gebrek Zo komt de taal op allerlei De hele kermis aan de praat Over wie er wat en waarom zei Eén ieder verhult wel…