Netgedichten

netgedicht (nr. 67.549):

Lichaamstalen

ik heb eindelijk
een sprookje gedroomd
met veel liefde en
natuurlijk een happy end

waarbij het meisje
lief en hulpvaardig was
van gewone afkomst maar
toch iets koninklijks had

de jongen prees vooral
zijn domme kracht lachte
hard om de stomste grappen
op een slijmerige manier

de contrasten zijn al
neergezet en de spelers
trappen in de valkuil van
de goed gecamoufleerde sloot

daar vertellen lichaamstalen
hun droomverhalen die
in vergelijken op een
ontzettend lief sprookje lijken

toch worden ook zij
snel blij want de ontdekker
van het water komt al snel
vol overgave blaffend naderbij

een warm bad en
rozig slapen zal de volgende
dag wel het sprookje of
de droom tot waarheid maken