Alle inzendingen over overig

kom mijn adelaar onder de regenboog vlieg daar naar waar je hart rust vindt en je dromend zweven kan op de wind kom mijn adelaar, kom hemelshoog kom mijn adelaar onder de regenboog weet je veilig en onnoemelijk bemind vlieg naar waar de liefde zich bevindt kom mijn adelaar, kom hemelshoog laat de wind onder je vleugels glijden geniet van…

Noem mij niet een ordinaire Mot, Nachtvlinder ben ik, Goudroze Avondrood kleur ik jouw schemertuin. Mijn kleuren stralen onzichtbaar voor hen die slapen in duisternis ongezien zoek ik naar het Licht. Kun je mij zien dansen, zweven? Mijn koninklijk gewaad, ooit geweven met engelengeduld? De kille maan is mijn lamp die jou laat zien…

Haar blote voeten vlijen zich zoekend een houvast op natte keien die het steile pad bedekken dat leidt naar onderaardse vertrekken waar zwarte kelken welig gedijen Glimlachend plukt zij de bloeiende dood en legt ze in haar schoot terwijl haar ogen in vergane dromen woeste haatrivieren stromen in golvende vlagen donkerrood Zijn afwijzing liet…

Schoonheid van bergen en schoonheid van sterren zien kan slechts op afstand; zo tussen ons: jij mijn licht mijn verte, mijn heuveltop…

De wind blies hem van koers verloren naar volle eenzaamheid op de Zuidzee waar doodsangst strijdt met waanidee en de schreeuwen zich in stilte boren Het dorsten drijft in knagende nood de wijdte knelt als claustrofobie en golven beuken hun tirannie tegen de kleine ranke vissersboot De jonge man huilt en bidt zacht: och mijn Goden…

als hagelstenen slaan grote gaten van geheugenverlies alles weg. soms struikelt ze, door de kristallen helderheid van een moment. een ijskoud besef van haar na-dagen verstoort een fragiel evenwicht van zoeken naar zichzelf.…

viagragezeur hij geeft hem een flinke mep onbezonnen werk zelfs ijsklontjes bevriezen houden het vaandel hoog ------------------------------------------------- (Kyoka is een humoristisch gek Japans gedicht en heeft dezelfde formule als Tanka: 5-7-5-7-7 lettergrepen)…

Eet jij pijnboompitten? Op een terrasje zitten zij: het meisje en de dichter. Soms, zegt hij. Wanneer? Zij kijkt hem flitsend in de ogen aan. Wanneer de lente komt in regenbogen, zegt hij. Lichtgeraakt vraagt zij zich af: wie heb ik voor mij hier? Gebakken zijn die pitten goed, gebakken in de pan met uien! Waarom blijf ik hier…

Een nieuw lied voor de Heer die de vogeltjes schiep En hun wijzen van iedere dag Die de treurwilg tot eindeloos treuren riep En de vrouw tot haar eeuwige lach Een nieuw lied voor de Heer die de goudvissen goud En de roodborstjes rood heeft gemaakt Die de golven der zee, en de bladeren van 't woud Met zijn vinger heeft aangeraakt Die de kolibrie…

Door groen, onder blauw Zwoegt hij voort, dampend, hijgend, Over lang, recht grijs Louter gadegeslagen Door een bellende fietser…

Bij mijn geboorte was er feest, mijn ouders waren blij Toch kwam er af en toe een traan, wat was er dan met mij? De dokter zei: gehandicapt, dat is wat Danny heeft Dat kan nooit meer overgaan, zolang als Danny leeft. De naam hiervoor is ziekte van Down in je hoofd zit dan een fout Iets leren wordt nu zwaar, je kop lijkt wel van hout Want 1 plus…

laat het warm zijn schemerig en stil alles gezegd niets meer verwacht pleisters gelegd op alle wonden morgen pas na de nacht betreed het land van melk en honing schuif voor het binnengaan nog even het gordijn opzij maak met tedere vingers tranen op het raam en groet de maan en sterren die van de hemel zingen spring in zachte veren…

De hersenspinsels spinnen daarboven in mijn hoofd en zijn aan het verzinnen waarin ik heb geloofd wat ik hier neer zou schrijven Terwijl ik heb beloofd een schrijver toch te blijven daar in mijn achterhoofd Gedachten worden woorden, verschijnen op papier; totdat jullie het horen tot zolang blijf ik hier. Gedachten blijven draaien, er…

In dit veel te korte leven, kom ik heel veel tijd tekort. Watik wens? Een dubbelleven; dat is wat er nog aan schort Leven vliegt nu door je vingers als een zandloper gelijk voor je 't weet ben je aan't einde, terug naar d'aarde, weer als slijk.…

Even lekker rustig en alleen ssssssssst, stil nu even hocus pocus...ik verdween Naar verre oorden zonder kabaal hou es op,schei es uit hocus pocus...weg allemaal Rustig zonder al die mensen even niet doen nu hocus pocus...vervul al mijn wensen Zonder klok of besef van tijd schiet es op, loop es door Hocus pocus...weg bedrijvigheid…

de zon scheen zonet en nu hagelt het sneeuw een vliegje danst -…

Als ik niet meer naar je zou mogen kijken het zicht hol en grauw Als ik niet meer naar je zou mogen kijken elk creatuur vergelijken met jou Als ik niet meer naar je zou mogen kijken de wereld verdoemen om wat ik niet meer mag Als ik niet meer naar je zou mogen kijken koesteren wat ik ooit zag Als ik niet meer naar je zou mogen kijken…

Ik kan niet meer dichten, er is niets dat mij ertoe noodt. Ieder vers wordt verpulverd door de maalsteen van de chaos in mijn hoofd. Ieder woord wordt uiteengereten door het zwarte gat van de waanzin in mijn ogen Iedere gedachte wordt begraven door de dode aarde van mijn uitgeputte geest. Iedere kracht wordt ontmand door…

Stralend-witte vader, in een snorrende wolk hommels op de aarde neergedaald. Lieve moeder in het groen gelegen, brandende van boterbloemen; bunkers. Zing ik als de kindren zongen, bommen, bommen, goede bommen, op de aarde neergedaald. --------------------------------------------------------- Uit: 'Duizenden zonsondergangen', 1972.…

Ik heb jou de vrijheid ontnomen, opgesloten in de kerker van mijn hoofd. Mijn lach van tralies die jou moest bewaken, heb ik als een labyrint om jou heen gebouwd. En dan was er nog de lichtbruine zee, wazig van tranen, die ik nog om het doolhof heb geplaatst, opdat jij echt niet kon ontsnappen. Erop vertrouwend dat de lucht onmogelijk…

Vlak naast de kruiden staan rijen specerijen - nooit grijpt ze mis.…

Twee ogen zijn van mij en volgen mij want ze zien mij in de spiegels die we niet haten omdat ze nooit scherven achterlaten en met dezelfde mond altijd vragen waarom ik met dit gezicht blijf zoeken en alleen voor mijn minnaressen dit liefdeloze lichaam achterlaat…

de winterregen ligt op elke schaduw tast de kleuren af…

bewust verzieken ze je leven en wáárom is de vraag welk kwaad heb je bedreven of is dat een gewetensvraag je helemaal naar beneden halen, is afgunst in het spel? dat mensen je vermalen... hij die 't betreft, die weet het wel Let niet zo op een ander; bekijk je zelf eens goed, Ik ben nu "vuilverbrander" zo ben ik…

Als ik muziek hoor uit vervlogen tijd krijg ik kriebels van weemoedigheid. De tijd van provo's alles kon in Amsterdam omgaan met homo's ik, die er als groentje kwam. Partnerruil en vreemd-gaan als ik Simon en Garfunkel hoor denk, aan wat we hebben gedaan mijn onschuld daar verloor. De herinnering aan die mooie stad wekt geen verbittering…

eet eens iets anders dan ijsbergsla in de winter ga op vakantie…

als ik iets had te zeggen niet steeds moest overleggen dan zou ik het wel weten en niemand meer vergeten als ik zou mogen kiezen van jou te houden of te verliezen dan schreef ik een gedicht met een spetterend bericht maar ik heb niets te zeggen moet heel vaak overleggen ben gewoon een mens met een hele grote wens…

Bij het scheppen van beperkt vermogen is des dichters ego arrogant verlangen sterk meegewogen…

Een glansrijk jaar! Als ‘n onberispelijk zuivere kristal fonkelt 2004 aan ’t heelal volkomen ongerept zo smetteloos helder Zonnestralen bespelen ’t perspectief weerspiegelen ‘t spectrum intuïtief luisterrijk ontsproten vanuit ’t niets Invalshoek en licht bepalen de toonkleur beroeren alle aspecten naar willekeur ‘n briljant scheppend…

Snijdende pijn van de kou.. Kleumende vingertoppen.. Kriebelende wollen trui.. Winderig buiten zijn.. In de witte kou.. Harde waters met glijdende ijzers.. Wintertenen bij het warme vuur..…