Alle inzendingen over algemeen

laat ons als twee vogels vliegen op de vleugels van de wind laat ons elke keer genieten als de nieuwe dag begint laat ons zweven langs de wolken als een grote luchtballon laat ons dansen als een vlinder op de stralen van de zon laat ons zoeken naar het wonder laat ons drinken uit de graal en laat ons zeggen als we oud zijn het was een…

is schoonheid alles wat zinnen voelen maar niet omvatten door de kijkgaten van onze realiteit verken ik werelden die waanzin erkennen de zwarte engelen breken hun vleugels om zonder hemel oneindig te vallen holle mensen verstenen in luchtledig schreeuwen zodat mijn beeldenstorm verheven zielen spaart is de realiteit niet de waanzin…

Moralistisch support, in "hoopvolle" dagen, van een beknopte vrede, in kort dienstverband, van de mensheid, in een vermaarde klucht, eens per jaar in uitvoering, op een schamele schaag, kerstfeest genaamd...…

De dauw in een winternacht, legt een deken over het landschap, rijping in fonkelende kristallen, weerspiegelen in het maanlicht, verlengen grillige takken, met glazige ijspegels, sterren schitteren aan een luchtgewelf, tegen een gitzwart decor, de horizon heeft de honneur, van waterdampen in vlokvorm...…

tegenstrijdig evenwijdig parallel in de knel deze kant of die waarheen waarvoor waarom met wie tegenstrijdig zijdelings tijdig op tijd te laat verward en kwaad om de hoek en op zoek proberen te vinden het leven verslinden verslonden en gevonden…

Er zijn van die dagen stil en bewogen dat ik zit in gedachten te weten dat er een stille kracht op mijn medewerken wacht. ik volg stil mijn gevoel tot hoever gaat nu weer dit doel het hoort bij het leven zo zullen wij het beleven. ook kunnen wij blij en gelukkig zijn niet…

Hemellicht klaren donkere wolken, de hoop doet duisternis verbleken, eenzaamheid zal blijk'lijk vervagen, miljoenen zielen zoeken het licht, die donkere paden openstellen, wegen naar verdraagzaamheid en vrede, verworven met een beetje menselijkheid, die uiteindelijk in ieders hart schuilt, ontwaard in een illusie van wederzijds respect, dat…

met je vingers aftastend helemaal over zijn gezicht heel voorzichtig aanrakend daar, in het donkere licht je voelt hem aan, zo puur niet met gêne, zonder schroom je "ziet" hoe hij werkelijk is zonder dat mooie laagje chroom…

Duizenden treden, ongerept, van een majestueuse trap, in afwachting tot bestijging, de eerste schrede op trede, steiging met onverhoopte hindernissen, echter gedreven uit levenswil, op weg naar uiteindelijk bereik, van het laatste deel, tesamen met het leven...…

Ik denk bij mezelf, ik ga "even " dichten, maar soms is dat zo simpel niet. Moet je je op een bepaald onderwerp richten, of schrijf je "gewoon" wat je op dat moment ziet? Wat er dan op papier komt te staan, doet er eigenlijk niet zoveel toe. 't Mag overal over gaan nee, ik word het schrijven nooit moe! Maar om nou alles te schrijven…

Ook hier niet verder gekomen dan de kroeg en het staren naar het water door de natte ramen. In kapitalen een van de bekende namen nog net te lezen op een bootje voor de kade. Dan een massa grijs op grijs en alleen maar beweging in het beeld. Spanning in het zwepend touwwerk. Schuiven op de stoel. Doel van de zondag.…

Je vraagt om een gedicht of rijm, speciaal voor jou alleen. Dus pak ik mijn pen en doe dat gewoon, ben tenslotte niet van steen. De een houdt van lezen, de ander van kunst, jij verzamelt niet veel, vraagt alleen mij om een gunst. Ik weet dat ik je er een plezier mee doe, weet van tevoren nooit hoe, zo'n gedichtje nu eigenlijk aflopen…

Geweld neemt toe, in de meest harde vormen, zou iemand weten hoe het tij te keren? Ik zou zo graag al was 't maar een klein beetje de mensen willen leren, dat geweld niks oplost. De ene na de andere stille tocht moet worden afgelegd, als er voor de zoveelste keer een slachtoffer is gevallen. Hoeveel mensen moeten er nog sterven door…

Het is alweer zover: kerst en nieuwjaar breken bijna aan Overal zie je kerstbomen staan Met allemaal kleuren, verschillende geuren en smaken Die je zintuigen raken In de bomen hangen slingers, ballen en strikken Op de grond zitten kinderen die aan hun lolly likken Zij kijken naar de lichtjes De ballen weerspiegelen hun gezichtjes Onder de…

Wat gebeurt er in je leven staat in grote lijnen beschreven in de palm van je hand De kronkelige lijnen ze zeggen iets Hoe fijner, hoe langer hoe bochtiger, hoe duidelijker Bij iedereen is het uniek net als het leven Je toekomst is al voorspeld of je snel een spetter zult vinden of je eenzaam blijft of je dement wordt of je verstand…

Als een druppel uit de kraan kom je te voorschijn. Maar voordat ik je kan bezien, of kan spiegelen aan je glans, maak jij je los en duikt dan in de vijver van het vocht waar ik je niet hervinden kan.…

Ik heb je niet gekend mijn vriend, maar genoot van elk woord, van elk gebaar op afstand weliswaar. Ik heb je niet gekend mijn vriend, maar iedere keer dat jij er was, en met een anecdote, besefte ik je grootte. Ik heb je niet gekend mijn vriend. Je stoel blijft koud in ruime zin. Je beeltenis, geschiedenis.…

Lekker liggend in het gras, keek naar voorbijdrijvende wolken, de zon op mijn gezicht dromend hoe het leven was. Als kind zorgeloos door het leven, spelend, rennend, het was zo fijn als je verdriet had, een kusje van mama maar dat bleek de regen te zijn.…

Ik wil je zien maar ik zie je niet toch sta je voor mij ik wil je vasthouden kan je niet aanraken je staat zo dicht bij mij ik wil je stem horen hoor je niet 't is zo stil, stil in mij nu ben je vertrokken het huis is leeg en ik, ik ben vrij niks om te zien, te houden, te horen en mijn hart zingt…

De avonden worden langer, de lampen gaan aan, ook de kaarsjes gaan branden, wie kan ze weerstaan? Die lichtjes, zo simpel, gezellig en fier, bezorgen menige kamer knusheid en plezier. Dat een simpel lichtje zoveel teweegbrengen kan, dat is toch geweldig, dat is te gek, man. Dat de zomer voorbij is, daar doe je niks aan, maar die…

we ruzieën met mekaar steken de draak samen uitdagend, telkens weer is hij een klasse apart praten en zwijgen lachen en brommen, aantrekken en mekaar afstoten toch een man van mijn hart…

Vrouwen van dit eiland verkenning in kracht voelbaar in ongelijke strijd herkenning in geleden tijd. Moeders van dit eiland gevecht tegen macht vrouwen van elke kleur afkomst zonder willekeur. Gegroeid, gestreden, oud en wijs en zacht gestemd sterk en onafhankelijk van man en minnaar zonen, dochters, blijft ze zorgzaam langs de evenaar…

Overdenking met onmacht, zoveel aan verandering toe, hier dan, mijn laatste aanklacht, gedachten maken me moe... Verlossing van het kwaad, verzadiging op deze planeet, in sluipend verdriet en verraad, met een oorlogsjas aangekleedt... Roodverlichte, zwarte hemel, spuwen vuur van kanonnen, in hypocriet gefemel, dat er een heilige oorlog…

Meridionale verlangens, wuivende palmen in begeerte, beemden onder behaag'lijk zonlicht, overgang naar gouden stranden, weerkaatsing van de zeespiegel, tegen een azuren hemel, in lijdelijke verzoeking...…

zoals een zonnestraal de ochtend inluidt tussen de gordijnen door en een merel zich uitleeft op een tak wanneer je wakker op de wekker tuurt en je je realiseert dat het nog vroeg is en nog een uurtje kan slapen als je hart weer eens een sprongetje maakt bij de aanblik van haar, haar glimlach die je zo raakt de stilte in het schrijven…

Tussen het woelige mensendeinen Glijdt mijn schaduw sereen mee Lijkt soms alsof hij wil verdwijnen Maar komt dan weer heel gedwee Hij voegt zich naast mijn persoon Om bij mijn voeten aan te sluiten Gedraagt zich als een zotte clown En is dan echt niet meer te stuiten Kronkelend en buigend over muren Buitelend over straat en stoeprand…

Kan iemand me vertellen, hoe ouder worden gaat, komt ie met rasse schreden, komt ie vroeg, of komt ie laat, komt ie gister, laat of heden, komt ie eerder of te laat, of komt ie gewoon, en is dat waar 't over gaat? Komt ie met of zonder gebreken, da's een vraag waar geen antwoord op komt. Dat weet je pas, als je hebt bekeken, op welke…

Niets is voor altijd, alles is tijdelijk, bij alles wat je doet. Je wordt geboren, "doorloopt" je jeugd, gaat naar school, zoals 't moet. Je krijgt een baan en doet je best, werkt je te barsten en de tijd doet de rest. Je krijgt verkering, verloofd en gaat trouwen, krijgt kinderen, maar ook die kunnen de tijd niet tegenhouden. Je…

Weemoed,heimwee naar wat eens was, wat nooit meer komt, wat groeit als gras. Verlangen naar vroeger,nee toch niet, kleine kinderen, 't is net of je nu pas ziet, dat jeugd veel te snel gaat voor je 't weet 't op eigen benen staat. Heb ik dan wel stil gestaan, of ben ik eraan voorbij gegaan. 't Lijkt als gister, is toch 20 jaar geleden…

In jou zie ik mijzelf, mijn moeder en alle vrouwen die ik ooit kende We hadden beide lief we huilden beide zoute tranen We klaagden af en toe en waren eenzaam in onzelf De leegte die wij voelen is voor een man niet te begrijpen Rationeel zijn we niet wie we emotioneel zijn Zij voelt, wat jij voelt, wat ik voel Zij is, wie jij bent, wie…